ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 637

จีนติ่งเอ็นเตอร์เทนเมนท์คลับ

ฉินสุ่ยซานกับมู่น่อนน่อนยืนเคียงข้างกันที่หน้าประตูจีนติ่ง คนที่สัญจรไปมาอดไม่ได้ที่จะเอาสายตามามองพวกเขา

“มองไม่ออกเลย คุณมีรสนิยมดีอยู่นะเนี่ย” สายตาของฉินสุ่ยซานตกไปที่ตัวมู่น่อนน่อนซึ่งอยู่ข้างๆ

มู่น่อนน่อนหัวเราะเบาๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่มีความหมายพาให้คนสนอกสนใจ “จีนติ่งนอกจากแพงแล้ว มีอะไรเป็นรสนิยมที่ดีบ้าง”

ฉินสุ่ยซานไม่รู้ว่าบอสที่เป็นเบื้องหลังจีนติ่งคือเฉินถิงเซียว จึงถามมู่น่อนน่อนอย่างค่อนข้างสงสัย “หมายถึงอะไร ถ้าคุณไม่ชอบจีนติ่ง แล้วยังมาที่นี่ทำไม”

“คุณรู้สึกไม่ใช่เหรอว่าที่นี่รสนิยมค่อนข้างดีน่ะ” มู่น่อนน่อนชำเลืองมองเธอ และก็ก้าวเท้าเดินเข้าไป

ทั้งสองขอหนึ่งห้อง และสั่งไวน์สำหรับหนึ่งโต๊ะ

ไวน์ขาวไวน์ต่างประเทศไวน์แดงเบียร์ค็อกเทล ทุกชนิดมีหมด

ฉินสุ่ยซานหยิบไวน์ขึ้นมาดูทีละขวด จากนั้นก็นั่งลงตรงข้ามมู่น่อนน่อน แล้วถอนหายใจ “นี่คุณตั้งใจจะดื่มให้ตายเหรอ หรือคุณตั้งใจล้างผลาญเงินในกระเป๋าของคุณ”

มู่น่อนน่อนไม่พูด และเริ่มรินไวน์ให้ตัวเอง

ฉินสุ่ยซานโน้มตัวเข้าไปถามเธอต่อ “[เมืองพัง]ภาคสองยังไม่เสร็จเลยนะ คุณแน่ใจเหรอว่าในมือมีเงินมากพอจะจ่ายค่าไวน์น่ะ”

มู่น่อนน่อนให้ฉินสุ่ยซานดื่มหนึ่งแก้ว แล้วพูดด้วยรอยยิ้มสดใส “ไม่ใช่ว่ายังมีคุณเหรอ”

ฉินสุ่ยซานมองมู่น่อนน่อนอย่างตกตะลึงอ้าปากค้าง นานมากก็พูดไม่ออกสักคำ

“คุณ......คุณคิดจะทุบกระเป๋าเงินของฉันเหรอ คุณบอกว่าต้องการมาดื่มไม่ใช่เหรอ ไม่ใช่ว่าควรเป็นคุณที่เลี้ยงเหรอ!” ฉินสุ่ยซานขมวดคิ้ว หยิบแก้วตรงหน้าขึ้นมาดื่มรวดเดียว

นี่มันบ้าชัดๆ!

เธอแทบจะสงสัยว่าการร่วมงานกับมู่น่อนน่อนนี่มันน่าเชื่อถือหรือไม่

“แค่พูดไปอย่างนั้นเอง ดูคุณสิตกใจแค่ไหน ไวน์ราคาเบาๆ พวกนี้น่ะฉันจ่ายได้” มู่น่อนน่อนวางแก้วในมือลง แล้วหยิบแก้วทรงสูงใบหนึ่งขึ้นมา และเทไวน์แดงลงไป

ไวน์บนโต๊ะนี้ อย่างน้อยก็ต้องมูลค่าหลายล้าน

ทว่ามู่น่อนน่อนไม่กะพริบตาสักนิด ตอนนี้ยังพูดว่า “เงินแค่นี้” ……

“ปากดีไม่เบาเลยนะ” ฉินสุ่ยเซียนกระตุกยิ้มมุมปาก

“เลิกพูดไร้สาระ ดื่ม” มู่น่อนน่อนเทไวน์ใส่แก้วของฉินสุ่ยซานอีกรอบ

ฉินสุ่ยซานไม่ได้ดื่มกับมู่น่อนน่อน คิดว่าความสามารถในการดื่มของมู่น่อนน่อนนั้นธรรมดามาก แค่ให้ตัวเองดื่มนิดหน่อย แล้วรอมู่น่อนน่อนเมา ก็จะส่งมู่น่อนน่อนกลับบ้าน

เพียงแต่ เธอประเมิณความสามารถในการดื่มของมู่น่อนน่อนต่ำไป

มู่น่อนน่อนดื่มไวน์ไปหลายแก้ว แต่สีหน้าไม่เปลี่ยนเลย กลับกันตัวเธอเริ่มมึนศีรษะแล้ว

ฉินสุ่ยซานยกมือข้างหนึ่งเท้าศีรษะ มองมู่น่อนน่อนพลางพูดว่า “หรือไม่เรากลับกันไหม”

“ยังดื่มไม่หมดเลย จะกลับอะไรกันล่ะ” มู่น่อนน่อนดึงแขนเสื้อของฉินสุ่ยซานเอาไว้เหมือนกลัวเธอวิ่งหนี

ฉินสุ่ยซานไม่มีทางเลือก จึงต้องนั่งดื่มเป็นเพื่อนมู่น่อนน่อนต่อไป

ท้ายที่สุด เป็นฉินสุ่ยซานที่ร่วงไปก่อนแทน

“คุณ......คุณ......ดื่มให้น้อยลงหน่อย......” ฉินสุ่ยซานพูดจบประโยคนี้ก็ร่วงไปเลย

เวลานี้มู่น่อนน่อนยังคงตื่นตัวอยู่อย่างผิดปกติ

“ฉินสุ่ยซาน?” มู่น่อนน่อนเดินไปข้างฉินสุ่ยซาน แล้วเอื้อมมือไปผลักๆ ไหล่เธอ

ฉินสุ่ยซานไม่มีการตอบสนองเลยสักนิด เป็นการดื่มแล้วเมาจนตายของจริง

ดื่มไปนิดเดียวเอง......

มู่น่อนน่อนยืดตัวขึ้นกำลังจะกลับไปดื่มต่อ ก็พลันเห็นหน้าจอโทรศัพท์มือถือขอฉินสุ่ยซานสว่างขึ้นมาในเวลานี้

ทันทีหลังจากนั้น เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น

บนหน้าจอมีไม่กี่คำเด้งขึ้นมาว่า “คนขับรถพิเศษ”

“คนขับรถพิเศษ?” มู่น่อนน่อนพึมพำอ่านคำนี้ หยิบโทรศัพท์มือถือของฉินสุ่ยซานขึ้น มีสีหน้าสงสัยเล็กน้อย

ฉินสุ่ยซานขับรถเองตลอดไม่ใช่เหรอ คนขับรถพิเศษมาจากไหน

นี่ค่อนข้างน่าสนใจทีเดียว