เธอไม่รู้ว่าเฉินถิงเซียวจะรับสายเธอหรือไม่
ในมุมมองของเธอ จากที่เธอรู้จักเฉินถิงเซียวมา หลังจากเฉินถิงเซียวพูดจาใจร้ายมากมาย มีความเป็นไปได้สูงที่จะไม่รับสายของเธออีก
ขณะที่รอสายไปเรื่อยๆ มือของมู่น่อนน่อนก็ยังไม่คลาย
เป็นอย่างที่เธอคาดไว้ กระทั่งสายถูกตัดอัตโนมัติ เฉินถิงเซียวก็ไม่มีการรับสายเธอ
หลังจากสายโทรศัพท์มือถือตัดอัตโนมัติ ก็กลับมายังหน้าผู้ติดต่อ
มู่น่อนน่อนจ้องมองผู้ติดต่อไม่กี่คนบนหน้าจอ แล้วในใจก็ครุ่นคิด
ในหมู่คนเหล่านี้ มีใครรู้เกี่ยวกับองค์กรXหรือเปล่า
กับเส้นสายและประสบการณ์ของฉินสุ่ยซาน เป็นไปได้ไหมที่จะรู้จักองค์กรX
กู้จือหยั่นล่ะ เขาจะรู้เรื่องขององค์กรXหรือไม่
มู่น่อนน่อนคิดมาถึงตรงนี้ ก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาอีกครั้ง แล้วต่อสายไปหากู้จือหยั่น
เมื่อสายเชื่อมต่อ เสียงของกู้จือหยั่นก็ดังขึ้น “น่อนน่อน?”
ไม่ว่าเมื่อไหร่ กู้จือหยั่นก็ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยพลังงานล้นเหลือ
“ฉันมีบางเรื่องอยากถามคุณ” มู่น่อนน่อนกับกู้จือหยั่นนับว่าสนิทกัน จึงไม่อ้อมค้อมอีกต่อไป
กู้จือหยั่นที่ปลายสายลังเลครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “คุณอยากถามเรื่องถิงเซียวเหรอ ช่วงนี้ผมไม่ได้เจอเขาเลย ช่วงนี้เขาทำอะไรอยู่ผมก็ไม่รู้......”
รีบร้อนเคลียร์จังนะ จริงๆ เลย......
ไหนเลยมู่น่อนน่อนจะไม่รู้ความคิดของกู้จือหยั่น กู้จือหยั่นก็แค่กลัวเฉินถิงเซียวเท่านั้นเอง
“เรื่องที่ฉันจะถาม ไม่เกี่ยวกับเฉินถิงเซียว”
เมื่อได้ยินคำพูดของมู่น่อนน่อนแล้ว กู้จือหยั่นก็เปลี่ยนน้ำเสียงทันที พูดด้วยความโล่งอก “คุณบอกก่อนสิว่าไม่ใช่เรื่องที่เกี่ยวกับถิงเซียว ผมกลัวจะตายแล้วเนี่ย......”
“คุณรู้จักองค์กรXไหม” เพิ่งสิ้นเสียงมู่น่อนน่อน ก็ได้ยินเสียงไอของกู้จือหยั่นดังมาจากปลายสาย
“แค่กๆๆ......” ทางฝั่งกู้จือหยั่นมีเสียงกุกกักดังมา อาจเป็นเสียงแก้วน้ำล้ม และกำลังเช็ดน้ำอยู่
มู่น่อนน่อนก็ไม่เร่งรีบ รอเงียบๆ ให้กู้จือหยั่นจัดการให้เสร็จ
ผ่านไปไม่นาน เสียงของกู้จือหยั่นที่ปลายสายก็ดังขึ้นอีกครั้ง “น่อนน่อน คุณพูดอีกรอบ คุณเพิ่งพูดว่าอะไรนะ”
มู่น่อนน่อนจำต้องย้ำอีกครั้ง “ฉันถามคุณว่า คุณรู้จักองค์กรXหรือเปล่า”
น้ำเสียงของกู้จือหยั่นจู่ๆ ก็กลายเป็นเคร่งขรึมจริงจัง “น่อนน่อน มีเรื่องอะไรนักหนาเหรอ ที่จริงแล้วการแก้ปัญหามีหลายวิธีนะ คุณอาจจะแค่ยังคิดไม่ตก อย่าเดินทางผิดเลยนะ! ลองถอยสักก้าวแล้วจะเห็นโลกที่กว้างขึ้น มีบางเรื่อง......”
จู่ๆ กู้จือหยั่นก็ยกหลักเหตุผลยิ่งใหญ่มากมายขึ้นมาพูดกับมู่น่อนน่อน
มู่น่อนน่อนรู้สึกว่ามันค่อนข้างไร้เหตุไร้ผล เธอจึงขัดจังหวะคำพูดของกู้จือหยั่น “กู้จือหยั่น คุณกำลังพูดอะไรกันแน่”
กู้จือหยั่นสูดหายใจเข้าลึก ทำเหมือนเป็นการตัดสินใจครั้งสำคัญ แล้วพูดว่า “น่อนน่อน ต่อให้เฉินถิงเซียวเขาจะทรยศคุณ เขาไม่ดีกับคุณ คุณก็ไม่สามารถซื้อคนจากองค์กรXไปจัดการเขาได้นะ!”
มู่น่อนน่อนร้องไห้ไม่ได้หัวเราะก็ไม่ออก “ในสมองคุณใส่อะไรเอาไว้ ฉันบอกเหรอว่าจะซื้อคนมาจัดการเฉินถิงเซียว”
แม้เธอจะรู้สึกว่ากู้จือหยั่นสมองไม่ปกติ แต่น้ำเสียงของกู้จือหยั่นที่ได้ยินนั้นคลับคล้ายคลับคลาว่าเขาจะรู้จักองค์กรX และเรียกได้ว่ารู้จักองค์กรXดีเสียด้วย
“งั้นคุณถามเรื่องขององค์กรXทำไม” กู้จือหยั่นถอนหายใจโล่งอก น้ำเสียงก็ค่อนข้างเก้อเขิน
ช่วงนี้ความสัมพันธ์ระหว่างเฉินถิงเซียวกับมู่น่อนน่อนลดลงอย่างเห็นได้ชัดจนถึงจุดเยือกแข็ง เพราะสองวันนี้ที่เขาโทรหาเฉินถิงเซียว ก็ล้วนแล้วแต่ต้องหน้าหงายกลับมา
แต่ว่า เขาไม่เข้าใจเลยว่าเฉินถิงเซียวกำลังคิดอะไรอยู่ และไม่เข้าใจความคิดของสองคนนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม
พระเอกชอบใช้อำนาจบังคับ ไม่ฟังความคิดเห็นนางเอก พอมีปัญหา แทนที่จะอธิบายว่าจะทำอะไร กลับเลือกที่จะปิดปังและทำร้ายจิตใจ ไม่น่าให้อภัยอ่ะ น่าจะต่างคนต่างอยู่ ขัดใจว่าทำไมปล่อยให้ลูกทารกโดนลักพาตัวไปได้ โคตรไม่รอบคอบอ่ะ เรื่องไอ้ลู่ก็เหมือนกัน นาวเอกโง่จนไม่เห็นความไม่สมเหตุสมผลใดๆ จนความจำกลับมา มันก็ต้องสงสัยแล้วป่ะว่าตอนก่อนจะเสียความทรงจำ ไอ้ลู่แอบเข้าไปในห้องตัวเองทำไม และต้องเอะใจและตัดความสัมพันธ์สิเพราะถามอะไรก็ไม่เคยตอบ พระเอกก็เหมือนกัน รู้สึกว่าไอ้ลู่มีจุดประสงค์ไม่ดี แต่ก็ไม่ทำอะไร ให้โอกาสมันก่อเรื่อง 3-4 บทสุดท้ายรวบรัดตัดจบมาก ปมต่างๆก็ไม่เคลียร์ ไม่รู้แม่พระเอกยังอยู่หรือตาย ทำไมไอ้ลู่ถึงเลี้ยงนางเอกมาตั้งสามปีแทนที่จะรีบเอาไปผ่าตัดให้น้องสาว ทำไมถึงพยายามจะให้พระเอกลืมนางเอกและทำร้ายนางเอก อ่านจนจบก็ไม่เห็นบอกว่ามีความแค้นอะไรกับพระเอก และทำไมมุ่งเป้ามาที่นางเอก และไอ้ปากกาหมึกซึมที่พระเอกเก็บไว้น่ะ ก็ไม่มีอธิบายเพิ่ม แค่เปรยว่านางเอกเคยเอาปากกาให้เด็กขอทาน ต่ไม่บอกว่ามันมีความสำคัญยังไง สรุปอ่านแล้วขัดใจหลายอย่างมากค่ะ...
ขอบคุณนะคะที่อัพจนจบ❤️❤️❤️...
แรกๆฉันเชียร์เธอหมดใจแต่มู่น่อนน่อนนี่เธอก็ดื้อเกินไปนะ รู้ทั้งรู้ยังจะชอบสร้างปัญหาซ้ำแล้วซ้ำอีก มั่นใจตัวเองอะไรผิดๆเกิ๊นนน ฉันเริ่มจะเบื่อเธอแล้วนะ เจอก็เจอแล้วแค่กลับไป แล้วยังจะคิดกลับไปให้เขาเฉือนอวัยวะไง!!!! ตัวเองจะไปสืบอะไรจากไหน?!!!...