ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 677

นานมากแล้วที่ไม่ได้ยินเสียงนี้ มู่น่อนน่อนจึงไม่ได้ตอบสนองขึ้นในทันที

เธอหันกลับมาก็เห็นเซียวชู่เหอเดินมาหาเธอด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้นดีใจ

“น่อนน่อน เป็นเธอจริง ๆ ด้วย……” ความตื่นเต้นดีใจบนใบหน้าของเซียวชู่เหอยิ่งทวีคูณ คู่ดวงตาจับจ้องมองมาทางมู่น่อนน่อน

คนที่ไม่รู้อาจคิดว่าเซียวชู่เหอดีใจที่ได้เห็นมู่น่อนน่อน

แต่ในใจของมู่น่อนน่อนรู้ดีกว่าใคร ๆ ว่าเซียวชู่เหอไม่ได้ดีใจเพราะเห็นเธอ

มู่น่อนน่อนเห็นเซียวชู่เหอ จึงบังเฉินมู่ที่อยู่ด้านหลังไว้อย่างเงียบ ๆ และมองเซียวชู่เหอโดยที่ไม่ได้พูดอะไร

เธอก็ไม่รู้ว่าเซียวชู่เหอจะมาไม้ไหน

เป็นเวลานานมากแล้วที่เธอไม่เจอเซียวชู่เหอนับจากครั้งก่อน ครั้งนี้เธอค่อนข้างดูดี ถึงแม้ว่าจะผอมลงเล็กน้อย แต่ดูดมีชีวิตชีวาขึ้นมาก

มู่น่อนน่อนก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงได้สังเกตรูปลักษณ์ใบหน้าของเซียวชู่เหอเป็นพิเศษ และแอบทำการเปรียบเทียบในใจ

เซียวชู่เหอทำตัวสนิทสนมเช่นนี้ แต่มู่น่อนน่อนกลับไม่พูดจาใด ๆ

เซียวชู่เหอก็ไม่รู้สึกอึดอัด แต่กลับยิ้มแล้วกล่าวว่า “ซื้อของอะไรกันเหรอ ใกล้จะปีใหม่แล้ว แก……กลับบ้านไหม”

“คุณเรียกฉัน ก็เพื่อจะถามว่ากลับบ้านหรือไม่?” มู่น่อนน่อนมองเซียวชู่เหอราวกับมองตัวตลก มองด้วยสายตาเยาะเย้ยถากถาง

แต่เซียวชู่เหอกลับเหมือนทำเป็นไม่เห็น ยิ้มแล้วกล่าวขึ้น “ถึงอย่างไรแกก็เป็นลูกสาวแท้ ๆ ของฉัน ฉันย่อมต้องเป็นห่วงว่าปีใหม่เธอจะกลับบ้านไหม”

มู่น่อนน่อนขี้เกียจที่จะฟังคำพูดเสแสร้งของเซียวชู่เหอ ความอดทนของเธอถูกใช้จดหมดสิ้นแล้ว “ไม่พูดอย่างนั้นฉันไปแล้วนะ” เซียวชู่เหอถึงได้ลนลานขึ้น รีบร้อนรั้งเธอไว้ “น่อนน่อน แกอย่าเพิ่งไปสิ! แม่…..”

มู่น่อนน่อนที่กำลังจะสาวเท้าออกก็ดึงเท้ากลับ จากนั้นถามเซียวชู่เหออย่างหมดความอดทน “มีอะไรก็พูดมา”

เฉินมู่ที่ถูกมู่น่อนน่อนบังอยู่ด้านหลังนั้น ในเวลานี้เกิดอาการอยากรู้อยากเห็นจึงเงยหน้าขึ้นจากด้านหลังแล้วชำเลืองมองเซียวชู่เหอ

เซียวชู่เหอก็มองเห็นเฉินมู่ เด็กน้อยมีหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู ใบหน้าจ้ำม่ำอมชมพู ดวงตากลมโต โครงหน้าที่ดูค่อนข้างคุ้นเคย

แต่เซียวชู่เหอรู้ว่า นี่จะต้องเป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเด็กน้อยคนนี้

เรื่องที่มู่น่อนน่อนกับเฉินถิงเซียวให้กำเนิดลูกสาว ณ ตอนนี้ นอกจากคนทางบ้านตระกูลเฉิน และเพื่อนสนิทที่ใกล้ชิดของพวกเขาแล้ว ก็ไม่เคยประกาศให้คนนอกได้รู้

ก่อนหน้านี้สำนักสื่อเคยตามสืบ สุดท้ายก็ไม่ได้ข้อมูลใด ๆ 

ต่อให้คนภายนอกจะรับรู้ว่าเฉินถิงเซียวมีลูกสาวคนหนึ่ง พวกเขาก็คงจะคิดว่าเป็นลูกสาวของเฉินถิงเซียวกับซูเหมียน

เพราะสามปีก่อนมู่น่อนน่อนนั้นคลอดเฉินมู่อย่างเงียบ ๆ ที่ต่างประเทศ และไม่เคยถูกสื่อสำนักไหนรายงานใด ๆ มาก่อน

มู่น่อนน่อนสังเกตเห็นการจ้องมองของเซียวชู่เหอ จึงได้เขยิบไปข้าง ๆ บังเฉินมู่เอาไว้

เซียวชู่เหอเงยหน้าขึ้นมองด้วยแววตาสงสัย “เธอคือ……”

มู่น่อนน่อนขมวดคิ้ว  แววตาประกายแส่งแห่งความเย็นชา และก็พูดดักคำพูดส่วนหลังของเซียวชู่เหอที่ยังไม่ได้พูดออกมา

หลายปีมานนี้มู่น่อนน่อนผ่านเรื่องราวมามากมาย นอกจากจะรู้สึกซาบซึ้งขอบคุณคนรอบข้างมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว เวลาเผชิญหน้ากับคนอื่น เธอยังแสดงออกถึงความเยือกเย็นและดูเย็นชาเล็กน้อย

เซียวชู่เหอรู้สึกกลัวมู่น่อนน่อนเล็กน้อย เธอซ่อนความรู้สึกนั้น แล้วถามมู่น่อนน่อนอย่างระแวดระวัง “น่อนน่อน ช่วงนี้แก……เห็นหวั่นขีบ้างไหม”

มู่หวั่นขี？

เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนี้ มู่น่อนน่อนไม่ได้เจอกับมู่หวั่นขีนานแล้วจริง ๆ