ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 685

เสิ่นเหลียงยิ่งอ่านเสียงก็ยิ่งเบาลง จนกระทั่งเสียงหายไป

เธอเงยหน้าขึ้นมองมู่น่อนน่อนด้วยความมึนงง กล่าวเบา ๆ “ฉันรู้สึกว่าข่าวนี้ไม่มีความน่าเชื่อถือ ตอนนี้สำนักนักข่าวส่วนใหญ่เพื่อให้มีผู้เข้าชมติดตาม มักจะเขียนบล็อกโพสต์ต่าง ๆ มั่ว ๆ ถูกไหมน่อนน่อน”

มู่น่อนน่อนคลิกคลิปด้านล่างขึ้น

เพราะว่าเป็นการแอบถ่าย ดังนั้นคลิปจึงค่อนข้างเบลอ แต่สามารถมองออกว่าเป็นเฉินถิงเซียว

ในคลิป เฉินถิงเซียวออกมาจากตึกแห่งหนึ่ง และด้านหลังของเขาที่ตามมาด้วยก็คือซูเหมียน

ฉากหลังเป็นย่านชุมชนไฮโซ น่าจะเป็นด้านนอกที่อยู่อาศัยของซูเหมียน

มู่น่อนน่อนดูคลิปวิดีโอนั้นซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ

เสิ่นเหลียงเห็นเธอเป็นแบบนี้ รู้สึกทุกข์ใจสงสารมาก จึงหยิบโทรศัพท์ของเธอมา “น่อนน่อน ไม่ต้องดูแล้ว”

มู่น่อนน่อนไม่ได้สังเกตเห็นถึงน้ำเสียงที่สงสารของเสิ่นเหลียง เธอหยิบโทรศัพท์มา แล้วเปิดคลิปขึ้น เล่นได้เพียงครึ่งคลิปก็กดปุ่มหยุด

จากนั้นเธอก็ยื่นโทรศัพท์มาที่ด้านหน้าของเสิ่นเหลียง “เธอรู้ไหมว่าชุมชนที่ที่ซูเหมียนพักอยู่อาศัยนี้คือที่ไหน”

เสิ่นเหลียงมองมู่น่อนน่อนด้วยความสงสัยครู่หนึ่ง แต่ก็ก้มหน้าดูชุมชนในคลิปอย่างละเอียด วิเคราะห์ดูว่าที่นี่คือที่ไหน

มองดูอยู่ครู่หนึ่ง เสิ่นเหลียงเงยหน้าขึ้น “เขตชุมชนนี้ฉันรู้จัก ก่อนหน้านี้ตอนที่ฉันซื้อบ้านนั้น ก็เคยมาดูที่แถวนี้ แต่ว่าต่อมาเพราะอยู่ห่างไกลจากบริษัทเกินไป ก็เลยไม่ได้เลือกที่นี่……”

ก่อนหน้านี้มู่น่อนน่อนเคยถามฉินสุ่ยซานถึงที่อยู่ของซูเหมียน เป็นสถานที่เดียวกันกับที่เสิ่นเหลียงบอกเธอ

“เธอจะทำอะไร” เสิ่นเหลียงเห็นท่าทางครุ่นคิดของมู่น่อนน่อน มักรู้สึกว่ามู่น่อนน่อนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

มู่น่อนน่อนเก็บโทรศัพท์เก็บไว้ที่เดิม เงยหน้าขึ้น “พิสูจน์เรื่องบางอย่าง”

“พิสูจน์เรื่องอะไรทำไมถึงต้องการที่อยู่ของซูเหมียน” เสิ่นเหลียงยิ่งอยู่ยิ่งรู้สึกว่าเธอเดาไม่ออกว่ามู่น่อนน่อนกำลังคิดอะไรอยู่

“ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก” มู่น่อนน่อนตบไหล่ของเธอ “วางใจได้ ไม่มีอะไรหรอก”

เสิ่นเหลียงถึงแม้จะไม่ค่อยวางใจ แต่เธอเชื่อมั่นมู่น่อนน่อน ไม่ว่าจะทำอะไรต้องมีความคิดเป็นของตัวเอง จึงไม่ได้ถามคำถามใด ๆ อีก

เสิ่นเหลียงได้ส่งของถึงที่แล้ว เล่นอยู่กับเฉินมู่อีกครู่หนึ่ง แล้วก็จากไป

……

ตอนเวลาค่ำ มู่น่อนน่อนกำลังเตรียมของที่จะทำอาหารในวันส่งท้ายปีเก่าของวันพรุ่งนี้ โทรศัพท์ได้ดังขึ้น

เป็นหมายเลขแปลกที่โทรเข้ามา

นานแล้วที่ไม่ได้รับหมายเลขที่ไม่รู้จัก

“ใครคะ” มู่น่อนน่อนถือโทรศัพท์คุยด้วยมือเดียว อีกข้างหนึ่งเปิดของอยู่ในตู้เย็น

เฉินถิงเซียวเคยบอกว่าในวันส่งท้ายปีเก่าเขานั้นไม่ว่าง เธอจึงไม่ต้องพาเฉินมู่กลับไป

ในวันส่งท้ายปีเก่าจึงมีเพียงเธอกับเฉินมู่สองคน แต่เธอก็ยังอยากจะทำอาหารเพิ่มนิดหน่อย

เพราะถึงอย่างไรก็เป็นอาหารคืนข้ามปี

“น่อนน่อน เย็นนี้มาทานอาหารที่บ้านสิ” เป็นเสียงของมู่สือยั่น