ฉันนี่แหละ...คุณหนูพันล้าน เซิงเกอ! นิยาย บท 27

หลิวเหนียนไม่พูดอะไร แต่สายตาบอกความหมายทุกอย่างชัดเจน

หากไม่ใช่เพราะกรณีพิเศษนี้ เขาไม่สงสัยมู่จื่อหนิงอย่างแน่นอน แต่เพราะวันนั้นเขาบอกมู่จื่อหนิงว่าบอสไปหาเซิงเกอที่ลานจอดรถของangle ระหว่างทางเซิงเกอก็ถูกคนไล่ล่า

ช่างเป็นอะไรที่น่าบังเอิญเสียจริง

มันพูดยากว่าเรื่องนี้เธอไม่มีส่วนรู้เห็น

สีหน้ามู่จื่อหนิงราวกับคนที่เจ็บปวดอย่างมาก พูดอย่างปวดใจว่า“หลิวเหนียน ฉันเห็นคุณเป็นเหมือนเพื่อนคนหนึ่ง ไม่คิดว่าคุณจะมาสงสัยในตัวฉันแบบนี้ ? ฉันจะส่งคนไปทำร้ายเซิงเกอได้ยังไง ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอจะใช้เส้นทางไหน”

หลิวเหนียนใจอ่อนยวบในทันที

“ผมเชื่อว่าคุณเป็นคนจิตใจดี เรื่องนี้ไม่ใช่ฝีมือคุณแน่ แต่คุณได้บอกใครไปหรือเปล่า？”

มู่จื่อหนิงนิ่งงัน

หลิวเหนียนสงสัยเธอซะขนาดนี้ หากไม่พูดข้อมูลอะไรที่เป็นประโยชน์ เขาต้องไปเช็กการใช้โทรศัพท์ของเธอในช่วงนี้แน่ ถึงตอนนั้นภาพลักษณ์ที่เธอได้สร้างเอาไว้คงได้จบเห่แน่

เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เธอคงต้องเสียสละคนอื่นเท่านั้น

เธอแสร้งทำเป็นครุ่นคิด และคิดอะไรขึ้นมาได้ ก็พูดว่า“ วันนั้นฉันเสียใจมาก เซิงเซิงโทรมาถามฉัน ฉันก็เผลอพลั้งปากบอกเธอไป……”

เธอนิ่งไป แล้วรีบโบกมือ “ ไม่ๆ！เซิงเซิงไม่ทำเรื่องแบบนี้แน่ ฉันเชื่อใจเขา ”

หลิวเหนียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก “คุณมู่คุณเป็นคนดี แต่คนอื่นเขาไม่ได้ใสซื่อและจิตใจดีแบบคุณหรอกนะ”

เขาพูดแสดงความห่วงใยไปอีกสองสามคำ จากนั้นก็ออกไปจากโรงแรมอย่างรวดเร็ว ให้คนไปตรวจสอบที่คฤหาสน์หลังเก่าของตระกูลเฟิงอย่างละเอียด และให้คนลบการเชื่อมโยงของมู่จื่อหนิงกับเรื่องนี้ออกอย่างเงียบๆ

หลังจากที่เขาไปแล้ว มู่จื่อหนิงก็กระทืบเท้าด้วยความโกรธ

เธอยังสงสัยว่าทำไมเมื่อคืนไม่มีใครกลับมารายงานผลให้ทราบ ที่แท้ก็เป็นเพราะอะยู่ไปช่วยชีวิตนังสารเลวนั่นเอาไว้ ！

ตอนนี้เธอจึงต้องอ้างชื่อเฟิงเซิงเซิงเพื่อเอาตัวรอด หากอะยู่รู้เข้า คงต้องเฝ้าระวังคฤหาสน์หลังเก่าอย่างเข้มงวดมากขึ้น และเฟิงเซิงเซิงคงจะเอามาใช้เป็นเครื่องมือไม่ได้แล้วในตอนนี้！

เธอเสียงแรงเปล่ากับการลงทุนที่ผ่านมาเพื่อพยายามจะตีสนิทคนอย่างเฟิงเซิงเซิงที่จู้จี้จุกจิกและไร้ความสามารถ

แต่จะให้เธอปล่อยผู้หญิงที่น่ารังเกียจอย่างเซิงเกอไป เธอก็ทำไม่ได้ ！

เธอจิกเล็บลงบนฝ่ามือ ความเหี้ยมโหดและชั่วร้ายในแววตาไม่แม้แต่จะปิดบัง

……

เซิงเกอกลับไปที่คฤหาสน์ของลู่ฮั๋ว และได้รับข้อมูลอย่างละเอียดจากลู่ฮั๋ว

คนที่ว่าจ้างนักเลงพวกนั้นคือหลี่เฟย และคนที่คอยยุยงคือเฟิงเซิงเซิง

หลังจากที่ดูหลักฐานทั้งหมดแล้ว สีหน้าเซิงเกอก็เรียบเฉย

เธอเดาได้แต่แรกแล้วว่าเรื่องนี้คนของคฤหาสน์หลังเก่าตระกูลเฟิงต้องมีส่วนเกี่ยวข้อง เพียงแต่……

“เรื่องเมื่อคืนมู่จื่อหนิงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเลยเหรอ ？”

ลู่ฮั๋วขบคิด“พี่จะให้คนไปตรวจเช็กทางฝั่งมู่จื่อหนิงอย่างละเอียดอีกทีแล้วกัน”

“ดีค่ะ”

ลู่ฮั๋วก็ถามขึ้นอีกว่า“ตอนนี้เธอก็รู้แล้วว่าเป็นฝีมือของใคร แล้วจะเอายังไงต่อ ？”

มุมปากเซิงเกอยกหยัก มีแผนในใจอยู่แล้ว

“พี่สาม ขอยืมตัวบอดี้การ์ดที่แข็งแรงให้ฉันหน่อยนะ”

ลู่ฮั๋วถูกความเจ้าเล่ห์ราวจิ้งจอกน้อยของเธอดึงดูด บีบไปที่จมูกน้อยๆของเธออย่างนึกเอ็นดู “เจ้าหญิงน้อยของฉันต้องการคน ฉันจะกล้าไม่ให้ได้ไง เราอยากได้กี่คนก็ไม่ใช่ปัญหา ”

เซิงเกอยิ้มหวาน น้ำเสียงละมุน“มีพี่สามนี่แหละที่รักฉันที่สุด”

ในตอนเย็น ที่คฤหาสน์หลังเก่าตระกูลเฟิง

หลี่เฟยนอนเอนกายอยู่บนเก้าอี้ในสวนดอกไม้ ให้ช่างเสริมสวยทำสปาผิวหน้าให้เธอ

แต่แล้วจู่ๆที่ประตูเหล็กบานใหญ่ก็มีเสียงปังดังก้องขึ้น