กลุ่มคนเริ่มซุบซิบเซ็งแซ่อีกครั้ง มีคนเข้าเน็ตเซิร์สหาข้อมูล หิมะชุดแรก เพื่อพยายามหาความต่างของสองชุดนี้
มู่จื่อหนิงที่ยืนอยู่มุมด้านหลังเวทีเริ่มสงสัยขึ้นมา
นังสารเลวเต้นตบ แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น?!
ชุดของมันเป็นของปลอมแท้ ๆ!
แต่ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้?
ผิดพลาดส่วนไหนกันแน่?
รับรู้ว่าถูกเซิงเกอกลบขึ้นไปเด่นกว่า แถมยังแย่งซีนมู่จื่อหนิง ซึ่งเป็นเจ้าของงานอีกด้วย มันทำให้รับความจริงข้อนี้ไม่ได้เลย
เธอวิ่งไปด้านหน้าเซิงเกอ หวังจะสำรวจชุดบนกายเซิงเกอว่าใช้เล่ห์กลอะไรกับชุดลอกเลียนแบบ
เธอพึ่งวิ่งมาถึงกลางทาง ยังไม่ทันแตะปลายเล็บของเซิงเกอ เพราะเธอเคลื่อนไหวเร็ว รอยเย็บช่วงสะโพกกับเอวเกิดเสียงฉีกขาดกะทันหัน
ตอนนี้ไม่มีเสียงดนตรี เสียงผ้าขาดลุ่ยจึงบาดหูผู้คน เพียงชั่วพริบตาก็ดึงดูดผู้คนในงาน
เมื่อมู่จื่อหนิงตอบสนองทันก็เอามือบังทันที ทว่าก็สายเกินแก้เสียแล้ว
ชุดราตรีขาดตั้งแต่ใต้แขนลงมาจนถึงช่วงเอว ภายใต้แสงสอดส่อง ชุดชั้นในสีชมพูพลันเผยสู่สายตาผู้คน
มู่จื่อหนิงหน้าซีดเผือด กระวนกระวาย ทำตัวไม่ถูก
เธอย่อตัวนั่งยอง ๆ จากนั้นก็ขดตัวร่างกาย แต่ถ้าไม่นั่งก็ยังดีอยู่ แต่นี่เล่นนั่งยองแบบไม่มีหัวสมอง ชุดจึงฉีกขาดตามแนวลงไปอีก
กางเกงในสีชมพูเผยสู่สายตาแขกด้านล่างเวทีอีกครั้ง
อุ๊ย เสื้อในคู่
จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงหัวเราะเยาะ
สายตาเย้ยหยันและถากถางเพ่งมายังเธอ
“ฮ่า ๆ ๆ ตระกูลมู่สร้างความเฮฮาให้พวกเราได้ดีมากเลย”
“ช็อกมาก เป็นถึงคุณหนูรองแห่งตระกูลมู่ แต่กลับใส่ชุดลอกเลียนแบบ? แถมยังใส่เป็นมั่นหน้าขนาดนี้ คงมีเพียงเธอคนเดียวในโลกที่เป็นแบบนี้แล้วแหละ”
“ใช่ แถมยังปรักปรำสาวควงของคุณชายรองโจ๋วอีก หน้าด้านจริง ๆ?”
“ตลกชะมัด เต้นห่วย ๆ ก็แล้วไป แต่ยังใส่สินค้าปลอมอีก ตระกูลมู่คิดว่าพวกเราตาบอดหรือไง?”
เสียงตำหนิและหัวเราะเยาะแหลมคมยิ่งนัก
พวกที่ประจบมู่จื่อหนิงเพื่อตีสนิทกับตระกูลมู่ ตอนนี้อยากเหยียบเธอให้จมลงใต้ดินโคลนให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลย
มู่จื่อหนิงฟังถ้อยคำที่โจมตีตัวเองไม่ขาดสาย ก็สติแตกจนส่งเสียงกรีดร้อง
น้ำตาไหลพรากไม่หยุดหย่อน สภาพน่าอเนจอนาถสุดแสน ทว่ากลับไม่มีคนสงสารเธอ
“ไม่ใช่ ไม่ใช่แบบนี้ ฉันใส่ชุดเลียนแบบได้ไง เป็นไปไม่ได้”
เธอส่ายหัวด้วยความเหลือเชื่อ
ดวงตามีแสงแวบผ่านกะทันหัน
เธอมองไปยังทิศทางของแสงก็พบว่าเซิงเกอที่ยืนบนเวทีด้วย ใช้มือถือถ่ายรูปตอนเธออยู่ในสภาพน่าเวทนา
ถึงกับถ่ายรูปเธอต่อหน้าต่อตาคนอื่นเลยหรือ?
เซิงเกออยู่ใกล้เธอ ชุดราตรีหิมะส่องประกายวิบวับบนกายอีกฝ่าย มันดูดีมีระดับยิ่ง และใบหน้าที่มองมายังเธอ เป็นรอยยิ้มเย้ยหยันอันเย็นชาและโอหังยิ่ง
ทำไมนังสารเลวคนนี้ถึงอวดดีขนาดนี้?!
ภาพนี้ทำให้มู่จื่อหนิงขาดสติโดยสิ้นเชิง กระโจนเข้าไปกระชากตัวเซิงเกอ“เธอใช่ไหม?เธอทำให้ฉันเป็นแบบนี้ใช่ไหม?ทำไมเธอถึงทำแบบนี้ เธอร้ายกาจมาก!”
เมื่อเห็นเหตุการณ์บานปลายใหญ่โต ยากจะแก้ไข มู่เจี้ยนเต๋อรีบสั่งให้หยุนเหม่ยที่ยังคงงงวยกับชุดลอกเลียนแบบที่ซื้อมาสามสิบล้าน
หยุนเหม่ยได้ยินก็รีบพาสาวใช้สองคนขึ้นไป
ทว่าตอนที่พวกเธอขึ้นไปถึง คาดว่าคงตบตีกันเสร็จแล้ว
เฟิงยู่เหนียนที่อยู่ด้านล่างเวทีขมวดคิ้วแน่นเป็นปม สาวเท้ายาววิ่งขึ้นไป จากนั้นก็ขวางพวกเธอสองคน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉันนี่แหละ...คุณหนูพันล้าน เซิงเกอ!
เรื่องนี้น่าสนุก...รอติดตามต่อนะคะ...
ไม่ลงต่อเหรอคะ มีตั้ง 452 ตอนจบนะคะ รออ่านต่อนะคะ...
เรื่องนี้ไปติดเหรียญเเอปอื่นซะแล้ว...