“สวัสดีปีใหม่!!”
ในห้องอาหารของตระกูลซู เสียงอันคึกคักดังขึ้น และทุกคนก็มาดื่มฉลองด้วยกัน
แม้แต่เสี่ยวสวินสวินก็หยิบขวดนมยกขึ้นสูง “แอ๊ ๆ ๆ ๆ!”
มู่กุยฝานที่กำลังจิบไวน์แทบจะสำลักในคอ เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วถ่ายรูปเสี่ยวสวินสวินที่กำลังถือขวดด้วยใบหน้าตื่นเต้น กอดขวดนมไว้แล้วออกแรงดูดนม
เสี่ยวสวินสวินดูเหมือนจะสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างและหันหน้าไปมองทันที
มู่กุยฝานโชว์โทรศัพท์มือถือของเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่สามารถอธิบายได้บนใบหน้า “มาเถอะ มาถ่ายรูปครอบครัวกัน”
ในห้องอาหารถูกแบ่งไว้สองโต๊ะ โต๊ะใหญ่หนึ่งโต๊ะสำหรับคนหลายสิบคนจากตระกูลซู อีกโต๊ะหนึ่งสำหรับพวกผีในน้ำเต้าวิญญาณ และอีกโต๊ะทางด้านนอกสำหรับหมาแมวและนกแก้ว
ภาพในจอมือถือเล็กเกินกว่าจะถ่ายได้หมด
เสี่ยวสวินสวินจ้องมองมู่กุยฝานเพื่อดูว่าเขาจะพูดอะไร
ไม่มีใครคิดว่าในวินาทีต่อมาจะมาโดรนบินขึ้นนิ่ง ๆ มู่กุยฝานชี้ไปที่โดรน “มา ดูเลนส์กล้องนะ”
เสี่ยวสวินสวิน “...”
แชะ
ภาพถ่ายถูกส่งกลับมายังโทรศัพท์มือถือของมู่กุยฝาน โดรนถ่ายภาพไว้เจ็ดแปดภาพ หนึ่งในนั้นคือออนไลน์ทั้งหมดจริง ๆ
อาเจียและกระดิ่งน้อยเบียดตัวอยู่ข้าง ๆ ซู่เป่า ผีหลายใจและผีขี้ขลาดลอยอยู่ข้าง ๆ จี้ฉางที่ได้ตำแหน่งอยู่ก่อนแล้วลอยอยู่ด้านหลังซู่เป่า
และยังมีผีคลั่งรัก ผีมั่งคั่ง ผีขี้แย ฯลฯ ในรูปใบนี้มีหลายคนมาก ๆ
มู่กุยฝานบันทึกรูปภาพใบนี้ไว้อีกที่ จากนั้นก็เลือกรูปครอบครัวที่ดีที่สุด ซึ่งเป็นรูปหมู่ที่มีแค่คนในตระกูลซู ป้าอู๋ อาเนี่ย แล้วส่งไปในกลุ่มครอบครัว
ในห้องอาหารเริ่มเงียบลงเล็กน้อยขณะที่ทุกคนกำลังเช็ครูปภาพในโทรศัพท์
นายหญิงซูยังหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดูรูปถ่ายครอบครัวที่จัดไว้อย่างเรียบร้อย
น่าเสียดายที่ไม่มีซูจิ่นอวี้ในรูป และซูอวิ๋นเจาก็ไม่ได้กลับมา
ซูจิ่นอวี้คลอเคลียและพูดปลอบโยน “แม่ หนูไม่สามารถทิ้งร่องรอยอะไรไว้ในโลกนี้ได้ แม่...”
นายหญิงซูขัดจังหวะเธอ “ไม่เป็นไร ตราบใดที่แม่ยังเห็นลูกอยู่ก็ดีมากแล้ว”
เธอรู้ดีว่าที่มีอยู่ในตอนนี้ก็เพียงพอแล้ว และไม่ควรขออะไรมากไปกว่านี้
“กินข้าว กินข้าว!” ทุกคนกลับมาคึกคักกันอีกครั้ง
“น่าเสียดายที่เหล่าชีไม่กลับมา” ซูอิ๋งเอ่อร์พูด “ขาดแค่เขา!”
ซูอี้เซินพูดเสียงนุ่ม “ก่อนหน้านี้พี่เจ็ดบอกผมไว้ว่ามีภารกิจเร่งด่วน”
นายหญิงซูถอนหายใจ “ช่วงนี้ต่างประเทศเกิดเรื่องวุ่นวาย หวังว่าเขาดูแลตัวเอง...”
ซูอิ๋งเอ่อร์ยิ้มอย่างสดชื่นและกล่าว “แม่ ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น! อย่าลืมว่าเหล่าชีพกยันต์คุ้มภัยยันต์ปลอดภัยที่ซู่เป่าให้ไว้ แถมยังมีสร้อยข้อมือและสร้อยคออีก ไม่เป็นไรหรอก”
แมวมีเก้าชีวิต เหล่าชีและของพวกนั้นรวมกันมีชีวิตมากกว่าแมวเสียอีก
คุณท่านซูกล่าว “ใช่ กำลังฉลองปีใหม่กัน อย่าไปคิดฟุ้งซ่าน”
ซูอีเฉินกล่าว “ไม่ต้องกังวลหรอกครับ ไม่เป็นไรหรอก ผมได้ยินว่าเขาจะกลับมาหลังตรุษจีนนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...