ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1269

ซู่เป่าวิ่งออกไปเปิดประตู ความอบอุ่นภายในบ้านตรงกันข้ามกับความหนาวเย็นภายนอกอย่างสิ้นเชิง

พายุหิมะขยายใหญ่ขึ้นเล็กน้อย มากจนอาจกีดขวางทางกลับบ้านของผู้คนได้ ดวงตาของซู่เป่าเปลี่ยนเป็นสีแดงและพูดขึ้นเบา ๆ “ลุงเจ็ด...”

“ลุงเจ็ด ทำไมมาหลบอยู่ตรงนี้ล่ะคะ อยากจะเซอร์ไพรส์พวกเราเหรอคะ”

“ลุงเจ็ด...ทุกคน...ทุกคนรอลุงกลับบ้านอยู่นะคะ”

ซู่เป่าอดที่จะน้ำตาไหลลงมาในขณะที่พูดไม่ได้

น้ำตาร่วงหล่นลงไปในหิมะและละลายเป็นหลุมตื้น ๆ

เธอเห็นลุงคนเจ็ดของเธอสวมชุดทหาร แต่กลับขาดรุ่งริ่งและเปื้อนไปด้วยโคลนและเลือด

ใบหน้าของเขายังมีบาดแผลอยู่ เขาพยายามเช็ดออก จากนั้นจึงถอดหมวกที่มีรอยไหม้สีดำด้านหนึ่งใส่ไว้ในกระเป๋าเดินทาง

พยายามจัดระเบียบตัวเอง พยายามแสดงด้านที่รุ่งโรจน์ที่สุดของตัวเองออกมา...

ซู่เป่ายังจำลุงเจ็ดที่เคยกินหมาล่าทังได้ เขาเป็นเหมือนชายหนุ่มที่ร่าเริง แต่มาวันนี้เขากลับดูนิ่งสุขุมขึ้นมากในชุดทหาร แต่ก็ไม่สามารถทำให้เขาแก่ขึ้นได้เลย

“ลุงเจ็ด!” ซู่เป่าสะอึกสะอื้น บังคับเสียงตัวเองไม่ให้สั่นได้

เธอพุ่งเข้าไปกอดร่างเบาหวิวนั่น อยากจะร้องไห้ออกมาดัง ๆ แต่ก็ไม่กล้า และได้แต่ถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ลุงเจ็ด ลุงกลับมาได้ยังไงคะ”

“ลุงเจ็ด บนถนนหนาวไหม...”

“ลุงเจ็ด หิวไหมคะ...”

ซูอวิ๋นเจาก้มศีรษะลง มือทั้งสองข้างทำอะไรไม่ถูกและยังคงยืนอยู่ที่เดิม หลังจากนั้นไม่นานเขาก็กอดซู่เป่าอย่างสั่นเทา

“ขอโทษนะซู่เป่า ลุงเจ็ดเลยไม่ได้เอาของขวัญปีใหม่มาให้เธอเลย”

น้ำตาของซู่เป่าและไข่มุกที่แตกสลายตกลงบนหิมะทีละหยด

เธอทำได้เพียงส่ายหัวและไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้

เธอคุ้นเคยกับการเห็นทุกข์สุขของการพบปะและจากกัน แต่ครั้งนี้กลับเป็นเรื่องของเธอเอง

ซูอวิ๋นเจาถอนหายใจและปลอบซู่เป่าเสียงต่ำ

“ลุงเจ็ดเป็นทหาร...”

ไม่ว่าจะเป็นระบบที่ไหนก็ต้องมีทหารคอยปกป้องบ้านเมือง และสิ่งเหล่านี้ก็เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

“ลุงเจ็ดปฏิบัติการนอกเครื่องแบบเสร็จสิ้นแล้วในปีนี้ ต่อไปก็ได้กลับเข้ามาในระบบแล้ว แค่ต้องกลับเข้าทีมก่อนจะกลับมาและกลับมาผ่านในทีมอีกครั้ง”

ซูอวิ๋นเจาหัวเราะ ผิดหวังเล็กน้อย

จากนี้ไปเขาจะออกมาข้างนอกได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องหลบเลี่ยงครอบครัวและเพื่อนฝูงอีกต่อไป และยังสามารถทานข้าวกับเพื่อนร่วมรบได้เป็นครั้งคราว รวมถึงกลับมาช่วยพ่อแม่ได้เมื่อพวกเขาต้องการ

ตำแหน่งที่ได้รับมอบหมายอยู่ในเมืองจิงตูซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้าน และการสร้างความดีความชอบในการสู้รบของเขาจะต้องทำให้เขามีอนาคตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังอย่างแน่นอน