ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1039

ซุนไห่หยางสวมสูทเจ้าบ่าวและสีหน้าดูยิ้มแย้มแจ่มใส

วันนี้สามารถพูดได้ว่าเขากระฉับกระเฉงมีชีวิตชีวาสุดๆ เพราะตระกูลมางานแต่งเขาด้วย ไม่เพียงเท่านั้น เด็กสี่คนของตระกูลซูยังมาหาเขาบอกว่าจะไปเป็นเด็กโปรยดอกไม้ในงานให้เขาและไปรับเจ้าสาวด้วยกัน…

เชี้ย จะมีใครที่หน้าบานขนาดนี้ได้เท่าเขาล่ะ！？

ถึงแม้ว่าเด็กจะเล่นไปเรื่อย แต่สําหรับตระกูลซุนแล้วก็ยังรู้สึกไม่คาดฝันมากๆ！

แต่ที่ซุนไห่หยางและคนในตระกูลซุนไม่รู้ก็คือที่ตระกูลซูมาร่วมงานแต่งพวกเขา…เป็นเพราะอยากมาจับ ‘ผี’ ทั้งนั้น…

ซุนไห่หยางฝ่าด่านประตูเงินประตูทองจากประตูหมู่บ้านจนถึงคฤหาสน์ จากชั้นหนึ่งขึ้นไปชั้นสอง แล้วเปิดประตูห้องของหลี่เมิ่ง หารองเท้าส้นสูงของหลี่เมิ่ง วิดพื้นเอยอะไรเอย…

ระหว่างทางที่มาก็แจกอั่งเปาไปไม่น้อย แต่ซองหนึ่งเยอะสุดก็ไม่เกินสองพัน สำหรับสนุกสนานรื่นเริงมากกว่า

ในที่สุดซู่เป่าและซูเหอเวิ่นก็เจอผีร้ายที่เกาะอยู่หัวของแม่หลี่เมิ่ง

ซูเหอเวิ่นตึงเครียดขึ้นมาทันทีเลยถามเบาๆ ว่า “น้องสาว นั่นผีอะไร？”

ซูจื่อซีกอดอกเยาะเย้ย “อ่อนว่ะ ขนาดผีอะไรยังแยกไม่ออก”

ซูเหอเวิ่นกรอกตาขาว “ถ้าพี่รองเก่งขนาดนี้แสดงว่าพี่รองรู้ใช่ไหม？”

ซูจื่อซีหน้าจาง “ฉันไม่รู้”

แต่ก็ไม่ใช่ว่าเอะอะๆ ก็ถามน้องสาว

ตรงจุดนี้ เขานิ่งกว่าซูเหอเวิ่นเยอะ！

ซูเหอเวิ่นหมดคำจะพูด แค่นี้ก็ยังจะมาเทียบเนาะ โมโหจริงๆ

ซู่เป่าแอบดึงซูเหอเวิ่นเพื่อเตือนให้เขาหยุดพูด

“ป้าครับ ผมมารับเมิ่งๆ ครับ” ซุนไห่หยางถือดอกไม้หน้าตายิ้มแย้ม

แม่ของหลี่เมิ่งยิ้มหวานและทำหน้าตาใจดีบอกเขา “ไอ้หนุ่มไม่เลวเลย！ รีบไป！”

ซุนไห่หยางยิ้มอย่างสบายใจ ก่อนมาแม่ของเขายังพูดซ้ำๆ อยู่เลยว่าตอนไปรับเจ้าสาวอาจไม่ราบรื่นก็ได้และแม่ของหลี่เมิ่งอาจทําให้เขาลําบากใจ…

แต่พอดูแล้วก็ไม่เห็นมีนี่！

“ได้ครับแม่ ขอบคุณครับคุณแม่！” ซุนไห่หยางเรียกแบบสนิทสนม

“ต่อไปเราก็ครอบครัวเดียวกันแล้ว ไม่ต้องขอบคุณหรอก！” แม่ของหลี่เมิ่งหน้าตายิ้มแย้ม

จากนั้นก็หันหน้าไปทางซู่เป่า “เอ๊ะ นี่ก็คือคุณหนูน้อยและนายน้อยของตระกูลซูใช่ไหม？ คุณหนูน้อยซูเป่าสวยจริงๆ！”

แม่ของหลี่เมิ่งมองซู่เป่าเหมือนกำลังมองผ่านฟิวเตอร์อยู่ มองมุมไหนซู่เป่าก็น่ารักไปหมด ขนาดวันนี้ซู่เป่าใส่แค่ชุดธรรมดาๆ แต่ในสายตาของเธอกลับดูน่าทึ่งไปหมด

ซู่เป่าพยักหน้าอย่างสุภาพ “คุณป้าหลี่สวัสดีค่ะ”

หานหานทําหน้าเบื่อหน่าย เหลือบมองไปที่แม่ของหลี่เมิ่งแล้วเอนตัวไปซู่เป่าแล้วหาว

เธอไม่ชอบคนบ้านนี้ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะน้องสาว เธอไม่มีทางมาหรอก นอนอยู่ที่บ้านดีกว่า！

แม่ของหลี่เมิ่งทั้งเอาผลไม้เอาบิสกิตมาเสิร์ฟ และเรียกให้คนมาทักทายพวกซู่เป่า ถ้าไม่รู้ละก็ คงคิดว่าพวกซู่เป่าเป็นตัวเอกของงานแล้วมั้ง

ญาติพี่น้องและแขกในงานแอบมองมาเงียบๆ แล้วพึมพําคุยกัน

ซู่เป่าพูดเขินๆ ว่า “คุณป้าหลี่คะ พวกหนูแค่ตามพี่ไห่หยางมาเองนะ วันนี้พี่ไห่หยางต่างหากที่เป็นตัวเอกของงาน”

เธอไม่มีทางแย่งซีนคนอื่นแบบนี้หรอกนะ！

แม่ของหลี่เมิ่งฉลาดต้องเข้าใจเจตนาอยู่แล้ว ก็เลยรีบตอบไปว่า “ไอ้หยา ป้านี่นะ ป้าคงรักเด็กเกินไปหน่อย！”

เพื่อที่จะแต่งกับหลี่เมิ่ง เขาถึงขั้นควักเงินเก็บทั้งหมดของเขาเลยนะ

เรียกได้ว่าตอนนี้เงินส่วนตัวเขาก็เหลือแค่ยี่สิบล้านสุดท้ายแล้ว

สีหน้าหลี่เมิ่งเริ่มไม่โอเคละ ก็เลยโมโหโพล่งออกไปว่า “ซุนไห่หยาง คุณหมายความว่ายังไง？ วันแต่งงานทั้งทีคุณกลับทำให้ฉันต้องโมโห！”

ซุนไห่หยาง “…”

ซู่เป่า ซูเหอเวิ่น ซูจื่อซีและหานหาน “…”

แม่งเอ้ย ใครโมโหใครกันแน่？

ซู่เป่าถึงกับงง

พระเจ้าช่วย ถ้าวันที่เธอแต่งงาน แล้วมีคนมาอ้าปากขอเงินเธอยี่สิบล้านแบบนี้ละก็ เธอคงระเบิดลงแน่นอน！

อีกอย่าง มาขู่มัดมือชกขอเงินก่อนจะขึ้นรถแบบนี้ มันก็ไม่ถูกนะ…ไม่เหมือนงานแต่ง เหมือนปล้นมากกว่า！

ใครจะไปรู้ว่ายังมีฉากเด็ดกว่านี้ตามมาอีก

ซุนไห่หยางก้มหน้ายอมรับความผิดก่อน “เมิ่งๆ ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณโมโห…ผมก็แค่ไม่ได้เตรียมอั่งเปาไว้ล่วงหน้าเฉยๆ ก็เลยลำบากใจนิดหน่อยน่ะ…”

หลี่เมิ่ง “ไม่จําเป็น คุณสามารถโอนเข้าบัญชีพ่อแม่ฉันโดยตรงได้เลย”

ซุนไห่หยางอั้นไปไม่กี่วิ สุดท้ายก็พูดด้วยสีหน้าบึ้งตึงว่า “โอเค ผมโอนเดี๋ยวนี้แหละ…”

ซู่เป่า (⊙?⊙)

แม่จ๋า！ ลูกรู้แล้วว่าอะไรคือคลั่งรัก！！