พอกินข้าวเช้าเสร็จก็เกือบสิบเอ็ดโมงแล้ว ซูเหอเวิ่นถามซู่เป่าเป็นรอบที่สิบเก้า
“น้องสาว พวกเราจะไปเอาผีใจแคบกลับมาไหม?”
ไม่ใช่ว่าเขาเห็นใจผีใจแคบนะ แต่เขาสงสัยจริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่
ซู่เป่าพยักหน้า “โอเค”
ซูเหอเวิ่นรีบพุ่งตัวออกไป แต่กลับเห็นซู่เป่าชูมือขึ้น…
ผีใจแคบก็บินกลับมาจากฟากฟ้าทันที
ซูเหอเวิ่นและซูจื่อซี “!!”
รู้ว่าน้องสาวเก่ง แต่พอเห็นกับตาว่าน้องสาวเก่งขนาดไหนก็ยังรู้สึกทึ่งอยู่ดี
ซูเหอเหวินเอ่ยเรียบๆ โดยไม่เงยหน้าด้วยซ้ำ “ห่างชั้นขนาดนี้ พวกนายยังมีหน้าออกไปอีกเหรอ”
หานหานที่กำลังใส่ยาหยอดตาให้พี่ใหญ่อยู่พูดตาม “มีหน้าออกจากบ้าน!”
ซูเหอเวิ่นและซูจื่อซี “…”
ตอนที่ผีใจแคบกลับมานั้น เขาอยู่ในสภาพโกรธแค้น
ความเกลียดชังของเขาแรงมาก แต่แววตาของเขานั้นกลับโชว์ให้เห็นถึงความโรคจิต เขายิ้มฮ่าๆ “พวกเธออยากซักฉันนักไม่ใช่หรือไง? ฉันไม่บอกหรอก ฮ่าๆ!”
ซู่เป่าเอามือเกยคางหาว “พวกเราก็ไม่ได้อยากรู้นักหรอก”
ซูเหอเวิ่นพยักหน้า “แต่พวกเราอยากดูนายเป็นบ้ามากกว่า”
ซูจื่อซีเหลือบมองแวบหนึ่ง “ไม่ซักแล้วดีกว่า ตรึงเขาให้อยู่หน้าบ้านของตระกูลหวังตลอดไปเลยดีกว่า”
หลีเสวี่ยอิ๋งแต่งเข้าบ้านตระกูลหวังซึ่งก็คือบ้านเดี่ยวหลังเมื่อกี้นั่นแหละ
หานหานพยักหน้า “นั่นสิ!”
จี้ฉางเงยหน้าขึ้นแล้วยื่นตำราให้กับซู่เป่า “นี่คือเรื่องราวชีวิตของเขา ไม่มีอะไรให้ซักหรอก”
ซู่เป่ารับมาแล้วมองผ่านๆ เอิ่มมม…ในตำรามีเรื่องราวชีวิตของเขาทุกอย่าง
ท่านอาจารย์เจ้าเล่ห์จริงๆ!
แต่เธอไม่ได้ทำตัวออกนอกหน้ามากนัก แค่ทำท่าขมวดคิ้วไม่พอใจแล้วเอ่ย “ทำร้ายคนอื่นขนาดนี้ ตายแบบนี้ยังง่ายไปเลย!”
พูดจบก็ยื่นตำราให้กับซูเหอเวิ่น
ซูเหอเวิ่นทำหน้าตื่นเต้น รู้งี้น่าจะบอกมาเนิ่นๆ สามารถกินเผือกโดยดูจากตำราแบบนี้ใครจะไปอยากเจอผีใจแคบกันเล่า
แต่ปรากฏพอเปิดตำราปุ๊บก็ถึงกับอึ้ง นี่ตำราอะไรกัน เป็นตำราที่ไม่มีตัวหนังสือ ไม่มีอะไรเลย!
ซูเหอเวิ่นทำสีหน้าโกรธเคือง “สมน้ำหน้าที่ตายอนาจขนาดนี้! คนอื่นไปทำอะไรให้นายงั้นเหรอ! พอตัวเองไม่ได้ก็จะทำลาย วิปริตสุดๆ!”
นี่เป็นบทที่เขาแต่งขึ้นมาเป็นพิเศษจากคำพูดที่ผีใจแคบเพิ่งเล่ามาเมื่อกี้ว่า ‘ฉันทำลายเธอไปแล้ว’
จากนั้นก็ยื่นตำราไปให้ซูจื่อซี
ซูจื่อซี “…”
มิจฉาชีพชัดๆ
เขาขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “จ้างคนไปฉุด…คนอื่น นายนี่ก็ช่างเหี้ยจริงๆ”
นี่คือบทที่เขาคิดขึ้นมาจากการคาดเดาถึงสิ่งที่เมื่อกี้ผีใจแคบพูดมา ‘แก่แล้วก็ยังโดน XX’
หานหานก็เข้ามาแจมด้วย เธอถึงกับงงเลยทีเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...
รอบนี้หายนานมาก รอตอนใหม่อยู่นะคับ...