ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1254

ซูเหอเวิ่นอดทนไม่ไหวแล้ว

“พี่รอง!”

ซูจื่อซีนิ่งมาก

เด็กหนุ่มแสดงความเฉียบแหลม แววตาคบกริบ “โทษความผิดยังน้อยเกินไป ได้แค่สามปีเท่านั้น”

ทำลายทั้งชีวิตของหญิงสาว แต่ได้รับโทษแค่สามปี สำหรับคดีความผิดนี้สามปีถือว่าเยอะแล้ว บางคนได้รับโทษแค่หนึ่งปีสองปีหรือแค่ไม่กี่เดือนเท่านั้น

ซูเหอเวิ่นพูดอย่างร้อนใจว่า “แล้วจะรอให้เกิดเรื่องขึ้นก่อนหรือไง?! พี่รองจะเลือดเย็นเกินไปแล้วนะ!”

เขาปัดมือของซูจื่อซีออกอย่างโมโห และคิดจะพุ่งออกไป

ซูจื่อซีพูดอย่างเยือกเย็นว่า “เด็กมักจะไม่มีความอดทน”

ซูเหอเวิ่นโกรธมาก “นาย!”

ซูจื่อซีพูดว่า “ก่ออาชญากรรมมีโทษหนักถึงสิบปี ถ้าเหตุการณ์ ‘ไม่รุนแรง’ และผู้ต้องหาสารภาพความจริง โทษก็จะเบาลงไปอีก”

คนพวกนี้กล้าทำเรื่องแบบนี้ คงจะมีการศึกษาช่องโหว่ของกฎหมายมาอย่างดี

ท่าทีในการสารภาพ

การปฏิเสธหรือใช้วิธีอย่างอื่น

“ทำผิดด้วยอารมณ์ชั่ววูบ”

แต่ถ้าสามารถสืบสวนจนมั่นใจว่าพวกเขาทำเป็นกระบวนการ และมีการวางแผน บทลงโทษก็จะรุนแรงขึ้น ถ้าคิดจะพลิกคดีเป็นเรื่องที่ยากลำบากมาก

เมื่อกี้พวกเขาแจ้งตำรวจแล้ว ระยะเวลาที่เร็วที่สุดในการมาถึงสถานที่เกิดเหตุของตำรวจในตอนนี้คือห้านาที

ห้านาทีสำหรับอ้ายเวยถือว่าสายเกินไป สำหรับคนพวกนั้นบางคนอาจจะสำเร็จความใคร่ไปแล้ว…

สิ่งที่สองพี่น้องต้องทำก็คือการถ่วงเวลา ขัดขวางการกระทำในจังหวะที่สำคัญที่สุด ยื้อเวลาจนกว่าตำรวจจะมาถึง

ซูจื่อซีเข้าใจความทรมานและความกลัวของอ้ายเวย แต่…ถึงจะโดนด่าว่าเลือดเย็นก็ตาม เขาก็ไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองยังไง และไม่สนใจว่าอ้ายเวยจะเกลียดเขาหรือไม่ เขาทำได้แค่ไม่ให้เธอถูกกระทำจริงๆ ส่วนเรื่องอื่น เขาไม่ใช่เทวดาซะหน่อย ไม่สามารถทำทุกอย่างได้อย่างสวยงาม

ซูเหอเวิ่นถูกด่าไปหนึ่งที จากนั้นก็พยายามทำใจให้สงบลง หายใจเข้าลึกๆ “มีน้องสาวอยู่ เธอคงไม่เกิดเรื่องอะไรหรอก น้องสาว …น้องสาว??”

น้องสาวล่ะ?!

เวลานี้กระดิ่งในมือของซูจื่อซีแกว่งไปมา และมีเสียงกระดิ่งดังขึ้น

“น้องสาวส่งสัญญาณมาแล้ว ไป!” ซูจื่อซีเปิดประตูวิ่งออกไป

ซูเหอเวิ่น “???”

เดี๋ยวก่อน เขาได้นัดหมายกับน้องสาวตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมน้องสาวถึงไม่ได้นัดหมายกับเขา!

มิน่าล่ะพี่รองถึงได้ดูใจเย็นแบบนี้!

ซูเหอเวิ่นพุ่งออกไปอย่างอารมณ์เสีย ความสามารถของเทพท่องราตรีแสดงออกมาแล้ว แค่พริบตาก็แซงหน้าซูจื่อซี ใช้เท้าถีบไปที่ประตูห้องอ้ายเวยอย่งแรง

โครม!!

“เปิดประตู!!” ซูเหอเวิ่นตะโกนด้วยความโมโห

ซูจื่อซีกระตุกปาก ต้องโมโหถึงขนาดนี้เชียวหรือ?

เขาก็แค่แอบนัดหมายกับน้องสาวอย่างลับๆเท่านั้น!

ในห้องของอ้ายเวย

ซู่เป่ากุมขมับพร้อมกับถอนหายใจเฮือกหนึ่ง

นี่ไม่ใช่เรื่องที่วัยอย่างเธอจะทนรับได้

แต่…