ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1265

ซูอิ๋งเอ่อร์และคนอื่น ๆ ได้ยินว่าซู่เป่ากลับมาแล้ว รอบนี้จะทำงานอะไรและจัดการเรื่องอะไร

“ซู่เป่า! ลุงห้าซื้อเสื้อปีใหม่ให้เธอ! มาลองใส่สิ!”

“ซู่เป่า ลุงเล็กบังเอิญไปเจอของน่าสนใจระหว่างทาง ดูสิ...”

“ซู่เป่า ลุงหกซื้อโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ แท็บเล็ตเครื่องใหม่ และคอมพิวเตอร์เครื่องใหม่ให้! ทั้งหมดติดตั้งพ่อบ้านอัจฉริยะที่ลุงพัฒนาออกมาใหม่ด้วย สนุกมากเลยนะ”

ซูเยว่เฟย “ลุงสามไม่มีอะไรจะให้เธอ แต่ถ้าเธอใช้ได้ ลุงสามซื้อเครื่องบินส่วนตัวให้ได้นะ”

ซูจื่อหลินพูดเสียงแผ่วเบา “ลุงสองสร้างลานให้เธอใหม่”

ซูอีเฉินคิดอยู่พักหนึ่งและไม่รู้ว่าจะให้อะไรดี เขาจึงพูดว่า “ลุงใหญ่จะให้อั่งเปาซองใหญ่เธอวันตรุษจีน”

ช่างมัน โอนบริษัทให้เธอเลย รายได้ทั้งหมดจะเข้าบัญชีเธอ ใช้ไม่ใช้ค่อยว่ากันอีกที จัดการให้ก่อน

เหยาหลิงเยว่หยิบอัญมณีสีม่วงสวยงามชิ้นหนึ่งออกมา “นี่สำหรับเธอ! ฉันเจอมันบนภูเขา!”

ซูลั่วเม้มริมฝีปาก “ของลุงสี่ไม่เหมือนของคนอื่น ลุงสี่เพิ่มป้าสะใภ้ให้หนึ่งคน เงินบ้านรถอะไรไม่ง่ายไปเหรอ เธอลองถามพวกเขาดูว่าใครจะให้ป้าสะใภ้เธอได้บ้าง”

ทุกคน “...”

ซู่เป่าประหลาดใจ “ว้าว ป้าสะใภ้สี่เหรอคะ เธออยู่ไหน!”

ซูลั่วตอบ “เมื่อได้ใบรับรองแล้ว รอเธอกลับมาเราจะกำหนดจัดงานแต่งเลย ตอนนี้เธอยังอยู่ที่ตระกูลกู้”

บังเอิญว่าธุรกิจวงการบันเทิงกำลังจะมีการเปลี่ยนแปลง และชีชีก็ประสบความสำเร็จในอาชีพการงานที่เธอต้องการและรู้สึกพึงพอใจ

จู่ ๆ ซู่เป่าก็นึกขึ้นได้ ไม่รู้ว่าตอนนี้เสี่ยวปาเป็นยังไงบ้าง

ยายเมิ่งรอเธอมานานแล้ว

ทุกคนคุยกันแบบนั้นแบบนี้ ครึกครื้นมากจนลืมเรื่องกินข้าวไปหมด

นายหญิงซูยิ้มและดุ “เอาล่ะ มากวนซู่เป่ากันทำไม กินข้าวกันได้แล้ว!”

พูดจบก็รีบไปที่จางหลัว

จากนั้นซูจื่อซีก็หาโอกาสดึงซู่เป่าออกมาอีกด้านและแอบกระซิบ รายงานเรื่อง ‘งาน’

“ครูเจียออกจากโรงพยาบาลแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดี ผีใจแคบยังตรึงไว้ที่ตระกูลหวัง ตอนฉันไปหาเขาเมื่อวานนี้ ไอพิฆาตของเขาเริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ”

เขาอิจฉาตาร้อนมาก โดยเฉพาะเมื่อเห็นว่าตระกูลหวังกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง มีความสุข รักใคร่กลมเกลียวกันในช่วงตรุษจีน ซึ่งมันทำให้เขาแทบคลั่ง

ซู่เป่าตอบ “งั้นก็ตรึงไว้ต่อไป”

ซูเหอเวิ่นกล่าว “ผิงหมิงถูกตัดสินจำคุก 12 ปี...แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจ วันตัดสินยังยิ้มอยู่เลย”

ซู่เป่าขมวดคิ้ว

เหล่าพี่น้องต่างรู้ดีว่าผิงหมิงก็คือผีใจแคบอีกตัวหนึ่ง สิบสองปีก็คงจะไม่มีประโยชน์ เพราะอยู่ในนั้นเขาก็จะไม่รู้สึกสำนึกผิด

เช่นเดียวกับอาชญากรรมบางอย่าง หลังจากได้รับการปล่อยตัวและพบเหยื่อ ก็จะเพิ่มความรุนแรงในการแก้แค้นอีกครั้ง และการฆ่าก็จะยิ่งเลวร้ายขึ้น

คนบางคนเป็นปีศาจร้ายมาตั้งแต่ต้น

“หลังปีใหม่พวกเราไปหาเขากัน” ซู่เป่ากล่าว

ไม่ใช่อะไร เธอก็แค่อยากเห็นสักหน่อย

ซูเหอเวิ่นพยักหน้าและตอบตกลง

ที่ห้องอาหาร ฉู่เจียงหวังช่วยป้าอู๋และนายหญิงซูยกอาหารออกมาและตะโกนว่า “กินข้าวได้แล้ว!”