ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1316

ซู่เปาจำได้แล้วว่าคนที่อยู่ตรงหน้าคือใคร

คำแนะนำจากท่านผู้เฒ่าที่ให้เธอ

พ่อพาเธอไปที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์คุนหลุนและนำแท่นหินหนังสือนั้นมา

ห้าเทพผู้ยิ่งใหญ่แห่งยมโลก จักรพรรดิตงเยว่ จักรพรรดิชิงหัว จักรพรรดิเฟิงตู พระกษิติครรภโพธิสัตว์ และพระแม่ธรณี...

ในห้าเทพนี้มีผู้ทรยศ แต่มีเรื่องแปลกที่ไม่สามารถอธิบายได้ เห็นได้ชัดว่าคือห้าเทพซึ่งทั้งหมดเป็นบุคคลสำคัญในยมโลก แต่กลับไม่พบผู้ทรยศเลยแม้แต่นิดเดียว...

เบาะแสทั้งหมดเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน ในหัวของซู่เป่านำเบาะแสเหล่านี้เรียงรายไว้อย่างชัดเจนจนกระทั่งได้คำตอบ ซึ่งใช้เวลาเพียงแค่ครู่เดียว

“คุณคือพระกษิติครรภโพธิสัตว์ใช่ไหม!” ซู่เป่ากัดฟันพูด

ไอหยินเตรียมจะเจาะเข้าเธอทันที!

ด้วยโอกาสเล็กน้อยนี้ ซู่เป่าจึงกระโดดหนีออกไป กระโจนออกจากวงล้อมของไอหยินที่กลิ้งไปมาได้ในที่สุด!

เธอยืนอยู่กลางอากาศเหนือไอหยินอย่างน่าเหลือเชื่อ และรู้สึกว่าทุกอย่างนั้นมีร่องรอยที่ตรวจสอบได้

“ถ้าจะพูดให้ถูก คุณไม่ใช่พระกษิติครรภ”

ซู่เป่าจ้องไปที่ไอหยินและพูดทีละคำ “พุทธศาสนามีทั้งพุทธแท้และพุทธเทียม ความดีความชั่วประกอบขึ้นเป็นคนหนึ่งคน พระกษิติครรภโพธิสัตว์ตัวจริงถูกคุณขังเอาไว้”

ในที่สุดเธอก็เข้าใจสิ่งที่ท่านผู้เฒ่ากล่าวไว้ว่า

เราจะได้พบกันเร็ว ๆ นี้

มันเร็วมากจริง ๆ และก็ได้พบกันจริง ๆ แต่ไอหยินที่อยู่ตรงหน้ากลับไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นท่านผู้เฒ่าคนนั้น

ไอหยินนี้มีเงาของเขา แต่กลับสามารถตอบโต้ท่านผู้เฒ่าคนนั้นได้

“เหตุใดความดีความชั่วต่างก็กลายเป็นคนหนึ่งคน...” ซู่เป่าเผยแววตาเสียดสี “ข้าพูดผิดแล้ว”

“คุณไม่เคยเป็น 'คน' ตั้งแต่แรก คุณในตอนนี้...เป็นเพียงแค่เงาของเขาเท่านั้น”

ซู่เป่าจ้องมองไปที่ไอหยินซึ่งไม่มีแก่นสาร เธอคิดถึงชายลึกลับแปลกประหลาดในชุดคลุมดำอีกครั้ง

ตอนแรกรู้สึกว่าแปลก แต่ก็ไม่สามารถบอกได้ว่าแปลกตรงไหน