ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1345

ซืออี้หรันพยายามต่อสู้อย่างยากลำบาก

ซู่เป่าที่แอบอยู่ในความมืดกัดฟันแล้วมองไปรอบ ๆ แววตาของเธอมุ่งมั่นเธอกัดนิ้วชี้ตัวเอง

แล้วแสงสีทองที่เปื้อนเลือดสว่างขึ้นมา

ก่อนที่ซู่เป่าจะวาร์ปไป พู่กันชี้ชะตาก็ปล่อยพลังนำไปแล้ว

ก่อนที่พลังสังหารจะไปถึง เธอก็วาร์ปไปอีกฝั่งหนึ่งแล้ว คนยังไม่ทันยืนได้มั่นคงจิตเทพก็ส่งยันต์นำไปแล้วก่อนหนึ่งแผ่นไปแปะอยู่ไม่ไกลจากหลังชายชุดดำ

วาร์ปครั้งที่สามเธอมาปรากฏตัวเอง โดยใช้วังพญายมปกป้องตัวเองไว้ ในมือก็ถือพู่กันชี้ชะตาทำการสังหาร

ทั้งหมดนี้เกิดในเวลาแค่ชั่วอึดใจ

ซู่เป่าเผาไหม้กฎแห่งวิธีของตัวเองถึงเพิ่มความเร็วให้กลายเป็นชั่วพริบตาได้

ระหว่างที่ต่อสู้กับซืออี้หรันชายชุดดำก็ตื่นตัวคอยระแวดระวังเต็มที่อยู่แล้ว และในที่สุดเขาก็รู้สึกได้ถึงพลังสังหารที่บดขยี้มาจากด้านข้างตัวเขา!

เขารีบยกมืออีกข้างขึ้นมาบังพลังสังหารไว้ทันที

คิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ จะเย็นสันหลังวาบ ความรู้สึกที่ทำให้คนต้องตกใจกลัวมาแล้วไง เขาไม่มีกะใจจะฆ่าซืออี้หรันแล้ว เขารีบบังด้านหลังตัวเองไว้ แต่กลับได้ยินเสียงระเบิด…

แม้ว่ามันจะทำอันตรายเขาไม่ได้มากนัก แต่เขาก็รู้สึกว่าเป็นความรู้สึกที่เหมือนจะคุ้นเคย แต่ก็ไม่คุ้นเคย

มันต้องเป็นจิตเทพแน่ ๆ!

ชายชุดดำยังไม่ฟื้นตัวจากการโดนจิตเทพโจมตี ซู่เป่าก็มาปรากฏขึ้นบนหัวของเขาแล้วฟาดพู่กันชี้ชะตาด้วยพลังสังหารชนิดที่เหมือนจะถล่มโลกมาใส่เขา!

เป็นพญายมตัวน้อยจริงด้วย!

ครั้งนี้พวกเขามากันสี่คนเลยเหรอ?!

ชายชุดดำรู้สึกว่าเขาโดนโจมตีสามจุดพร้อมกัน บวกกับซืออี้หรันแล้วก็เป็นสี่คน

ใคร? จักรพรรดิเฟิงตูก็มาด้วยเหรอ?

จักรพรรดิชิงหัว จักรพรรดิเฟิงตู พญายมตัวน้อย... คนสุดท้ายน่าจะเป็นจักรพรรดิตงเยว่

มากันครบเลยเหรอ

ชายชุดดำรีบถอยหนีอย่างรวดเร็ว บุคลิกขี้ระแวงของเขาทำให้เขาเข้าสู้โหมดป้องกันตัว และไม่กล้าจู่โจม

ต้องรู้ก่อนว่าจุดประสงค์ที่เขาโผล่หน้ามาก็เพราะตั้งใจจะฆ่าซืออี้หรัน!

ซืออี้หรันหอบหายใจ ขวานด้ามยาวในมือของเขาค้ำอยู่กับพื้นเลยช่วยพยุงให้เขาไม่ให้ล้มลง

ซู่เป่ารีบวิ่งมาและถามว่า "พี่อี้หรัน พี่เป็นไงบ้าง!"

นี้ตอนนี้เธอและพี่อี้หรันบรรลุเป้าหมายแรกแล้ว

ไม่กลัวว่าเพียงแค่จะป้องกันตัว กลัวแต่ว่าเขาจะเป็นฝ่ายรุกบุกโจมตี

ถ้าเป็นแบบนั้นพวกเขาสองคนคงสู้เขาไม่ได้แน่

"พี่ไม่เป็นไร" ซืออี้หรันจ้องไปที่ชายชุดดำแล้วเยาะเย้ย "มีความสามารถแค่นี้เองเหรอ? ที่จะมาฆ่าฉัน"

ซู่เป่าแอบเหลือบมองด้านข้างอย่างเงียบ ๆ แอบมองแวบเดียวเหมือนกลัวจะเห็น มารยาร้อยเล่มเกวียน ขนาดดารารางวัลออสการ์เปิดทางหลบทางให้เธอ

ชายชุดดำหรี่ตา

เจ้าเด็กซืออี้หรันนี่ถือว่านิ่งพอสมควร แต่พญายมตัวน้อยที่โตมาในไหน้ำผึ้งกลับไม่เท่าไหร่

เธอมองไปที่ตรงนั้นด้วยสายตากังวลใจ