หลังจากที่ฟังข้อความ กู้ชีชีอยากหัวเราะแต่หัวเราะไม่ออก พวกผู้ชายอายุปาไปก็สี่ห้าสิบกันแล้ว ยังเล่นกันเหมือนเด็กๆ อวดเกทับกันไปมา
ที่สำคัญเลยก็คือ พ่อแม่ของเธอต่างก็ชอบอกชอบใจ
แม่กู้ “ซู่เป่าพูดถึงฉันด้วย! บอกว่าสวัสดีปีใหม่แหนะ ปีนี้ต้องเป็นปีที่ดีแน่ๆ”
พ่อกู้ “ซู่เป่าก็เรียกฉันด้วย! ปีนี้ฉันรวยแน่”
กู้ชีชีที่อยู่ด้านข้างขมวดคิ้วมุ่น พูดอย่างกับว่าก่อนหน้านี้บ้านเราไม่รวยอย่างนั้นแหละ
“เดี๋ยวหนูพาลูกขึ้นห้องไปกินนมนะ” กู้ชีชีเอ่ย “รีบไปกินข้าวเถอะ เหนื่อยมากแล้ว”
ทุกครั้งเวลาถึงเวลาอาหาร พวกเธอกินก่อนตลอด ซูลั่วจะคอยอยู่ปลอบลูกอยู่ด้านข้าง
ซูลั่วเดินมาจุมพิตหน้าผากของกู้ชีชี ก่อนเอ่ยออกมา “เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วตามไปครับ”
กู้เซิ่งเสวี่ยที่เดินผ่าน โอ้ย ไม่อยากจะมอง!
กู้ชีชีอุ้มลูกน้อยเตรียมขึ้นบ้าน เอื้อมมือจะไปหยิบแก้วน้ำบนโต๊ะ กู้เซิ่งเสวี่ยก็ช่วยเธอหยิบขึ้นมาให้
กู้ชีชีเอ่ยออกมาอย่างตกตะลึง “ทำไมวันนี้ว่างมาช่วยด้วย?”
กู้เซิ่งเสวี่ยเอ่ยเสียงเรียบ “ก็แค่ผ่านมาเห็นเท่านั้นเอง”
กู้ชีชีไม่พูดอะไรมากกว่านั้น สองพี่น้องเดินขึ้นบ้านไป กู้เซิ่งเสวี่ยวางแก้วน้ำลงในห้องนอนของเธอ ก่อนไปก็เอ่ยขึ้น “จริงสิ พวกพี่ให้แก้วน้ำเธอเป็นของขวัญได้นะ”
กู้ชีชีชะงักงัน “ให้ใคร?”
กู้เซิ่งเสวี่ยปิดประตูและเดินออกไปแล้ว
กู้ชีชีถึงพึ่งนึกออก เสี่ยวปาช่วยเธอออกความคิดเห็น ว่าให้แก้วน้ำซู่เป่าเป็นของขวัญ!
คิดไปคิดมา กู้ชีชีก็คิดว่าเข้าท่า ซู่เป่าไม่ขาดอะไรเลย ให้แก้วเป็นของขวัญ...เหมือนจะใช้ได้เลย
แก้วหนึ่งใบ พ้องเสียงกับคำว่าชั่วชีวิต ความหายดี
ของขวัญแม้มูลค่าน้อยแต่เต็มไปด้วยความตั้งใจ แล้วก็ให้อั่งเปาหนักๆ หน่อย
วันต่อมาก่อนกลับไป ซูลั่วพากู้ชีชีไปซื้อแก้วน้ำแบรนดีๆ
วันสิ้นปีแบบนี้ ร้านค้าส่วนใหญ่ต่างก็ปิดหมด ซูลั่วและกู้ชีชีนั้นได้แจ้งร้านค้าไว้ก่อนแล้ว
ตอนที่กำลังเลือกแก้วอยู่นั้น เด็กน้อยก็ร้องไห้งอแง ซูลั่วดูลูกแล้วเอ่ยออกมา “เดี๋ยวไปเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ลูกก่อน คุณดูไปก่อน เดี๋ยวผมกลับมาจ่ายเงิน”
จริงๆ แล้วเขาก็กลลัวกู้ชีชีไม่สบายใจ เขาจุมพิตหน้าผากเธอเบาๆ อย่างเคยชิน——หลังคลอดรูปร่างเธอไม่เหมือนเดิม ไม่ยอมออกมาข้างนอก พึ่งมีวันนี้ที่ยอมออกมา
กู้ชีชีเห็นว่าในร้านไม่มีใคร ความกังวลที่มีก็เบาบางลง เธอเอ่ย “รีบไปรับกลับมานะ!”
ซูลั่วพยักหน้ารับ
วันนี้ผู้จัดการร้านมารอพวกเขาเองเลย เมื่อเห็นทั้งสองคนเธอก็เอ่ยออกมา “คุณชายกู้กับภรรยากู้รักกันดีจังเลย!”
กู้ชีชีหัวเราะออกมา เธอมองไปรอบๆ แล้วก็สะดุดตากับแก้วสีม่วงคุโรมิ เป็นแก้วรูปทรงอ้วน สีม่วงพื้นๆ ดูแล้วสบายตา ไม่ดูโตเกินไปและเด็กเกินไป และยังคงดูน่ารักแบบเด็กสาว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...