ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 145

อวี๋เซินเหมี่ยวสิ้นหวังมากจนเขาแทบจะไม่มีแรงที่จะพูด

อี้ปินพูดอย่างหมดหวัง “เชอร์รี่น้อย ทำไมพวกเราถึงจะอยู่ที่นี่ไม่ได้ ที่เธอเพิ่งพูดไปหมายความว่าไง...”

ขณะนี้หลินเสวี่ยอิงรู้สึกร้อนรนเหมือนไฟลนก้น

“ไม่ใช่นะ อี้ปิน…พ…พวกนายฟังฉันพูดก่อน…”

อวี๋เซินเหมี่ยว อี้ปินและโจวเซียวยืนอยู่หน้าหลินเสวี่ยอิงพร้อมกันทั้งสามคน เมื่อมองดูท่าทีอันร้อนรนของเธอ ก็รู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังโกหก

โจวเซียวมองไปยังอี้ปิน “นายก็คืออี้ปินสินะ คุณเองใช่ไหมที่ตามรังควานเชอร์รี่น้อย”

อี้ปินพูดด้วยความตกใจ “โจวเซียวเหรอ คุณเองสินะคนที่สะกดรอยตามเชอร์รี่น้อย!”

อวี๋เซินเหมี่ยวหรี่ตามองโจวเซียว "คุณคือโจวเซียวใช่ไหม เชอร์รี่น้อยบอกว่าคุณเป็นโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรง ดูไม่เหมือนเลยสักนิด!"

ทั้งสามคนยืนประจันหน้าและกล่าวหากันไปมา

ละครรักน้ำเน่ายังคงดำเนินต่อไป ขณะนี้มีฉากหนึ่งที่ปรากฎขึ้นในหัวของหลินเสวี่ยอิง มีผู้ชายหลายคนกำลังต่อสู้กันเพื่อเธอ และเธอก็ตะโกนห้ามว่า ‘อย่าทะเลาะกันเลยนะ พวกนายไม่ต้องสู้กันหรอก…’

ผีหลายใจที่อยู่บนหัวของเธอ หัวเราะเสียงดังโหยหวยออกมา

หลินเสวี่ยอิงพูดออกมา “อย่าทะเลาะกันเลย อย่าทะเลาะกันเพราะฉันเลยนะ…”

ชายทั้งสามหยุดชั่วขณะและมองไปที่หลินเสวี่ยอิงอีกครั้ง

หลินเสวี่ยอิง "..."

โอ้พระเจ้า นี่เธอกำลังทำอะไรอยู่ ควรจะวิ่งหนีไปไม่ใช่เหรอ

"ประธานซู ฉัน ฉันคิดว่าฉันมีเรื่องที่ต้องจัดการ ฉันไปก่อนนะคะ..."

หลินเสวี่ยอิงต้องการรีบออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด

แต่แฟนหนุ่มของเธอทั้งสามคนกลับขวางกั้นเธอเอาไว้!

“เชอร์รี่น้อย ผู้ชายสองคนนี้เป็นใครกันแน่ วันนี้ต้องพูดให้เคลียร์” อี้ปินกล่าว

ดวงตาของโจวเซียวเต็มไปด้วยความเศร้า "เธอได้เล่าว่าพี่เป็นโรคร้ายแรงแบบนั้นให้เขาฟังจริงๆ หรือเปล่า”

อวี๋เซินเหมี่ยวกัดฟันพูดและกำหมัดแน่น “เชอร์รี่น้อยบอกมาสิว่าทั้งหมดนี่ไม่จริง แล้วฉันจะเชื่อเธอ”

เมื่อคืนเธอยังนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขาอยู่เลย...

อวี๋เซินเหมี่ยวไม่อยากใส่ใจกับเรื่องนี้อีกต่อไป เพราะไม่ว่าอย่างไร ครั้งแรกของเธอก็มอบให้เขาไปแล้ว

เขาสามารถให้อภัยความผิดพลาดครั้งก่อนของเธอได้ ตราบใดที่เธอเต็มใจที่จะอยู่กับเขาด้วยดี...

หลินเสวี่ยอิงพูดเสียงเบา “พวกคุณ…กำลังทำอะไรกันน่ะ…พวกคุณเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน ฉันถือว่าพวกคุณเป็นพี่น้องกันเสมอเลยนะ”

โจวเซียวพูดอย่างสิ้นหวัง “พี่น้องงั้นเหรอ แล้วที่บอกว่าอยากจะแต่งงานกันล่ะ”

พี่น้องแต่งงานกันอย่างนั้นเหรอ

อี้ปินไม่อยากจะเชื่อ “ไม่ได้หรอก พี่น้องประสาอะไร แล้วความสัมพันธ์ลึกซึ้งของเราที่มันเกิดขึ้นล่ะ”

หลินเสวี่ยอิงตกใจมาก เรื่องแบบนี้หยิบขึ้นมาพูดได้อย่างไร!

เธอกำลังจะพูดปกป้องตัวเองเมื่อ แต่อวี๋เซินเหมี่ยวกลับพูดขึ้นมาด้วยความตกใจ "เป็นไปไม่ได้! เมื่อคืนเธออยู่กับฉันเพียงคนเดียว...ฉันสาบานได้เลยว่าเมื่อคืนเธอมีอะไรกับฉัน...เธอยังบริสุทธิ์อยู่! "

โจวเซียว “…”

อี้ปิน “…”

พวกเขาสองคนรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่าลงกลางศีรษะ ม้าเป็นหมื่นๆตัววิ่งวนเข้ามาอยู่ในหัวของพวกเขา