ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1578

ฮวาจวิ้นเหย้าที่ยืนอยู่ข้างๆ กังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ

ถ้าคลิปไม่วิดีโอไม่ถูกเผยแพร่เขาก็จะยังพอรักษาหน้าตาได้บ้าง

เขารู้สถานการณ์ของตัวเองดีว่าไม่ได้เป็นแบบที่แม่ของเขาพูด

แต่แม่ของเขากลับไปฟัง

หลังจากลงคลิปวิดีโอแล้ว ฮวาจวิ้นเหย้าคิดภาพได้เลยว่าเขาจะถูกเยาะเย้ยยังไงในภายหลัง

แม่ของเขาไม่ได้เรียนในโรงเรียนแต่เขาต้อง

หลังจากนี้ทุกคนเห็นเขาก็จะนึกถึงภาพแม่ของเขาที่มาโวยวายโรงเรียน มองว่าเขาสอบได้ไม่ดีเองแล้วยังจะมาเอะอะโวยวาย

เขาเผชิญหน้ากับเรื่องแบบนั้นไม่ได้ ถ้าไม่สามารถเรียนแบบปกติล่ะก็—ยังไงตอนนี้คนก็รู้กันทั่วอินเทอร์เน็ตแล้ว!

“แม่ ขอร้องล่ะ อย่าดูเลย” ฮวาจวิ้นเหย้าแทบจะสลายแล้ว “ไม่มีการสับเปลี่ยนคะแนนอะไรหรอก ไม่มีหรอก! แม่หยุดทำให้ผมขายหน้าได้ไหม?”

แม่ของฮวาจวิ้นเหย้าเกลียดที่เขาไม่ได้เรื่อง

เธออุตส่าห์บังคับให้พวกเขาเปิดเผยความยุติธรรมแล้ว

เธอเตรียมตัวที่จะทวงคืนความยุติธรรมให้ลูกของเธอแล้ว!

แต่ปรากฏว่ายังไง? เธอต่อสู้อย่างมาดมั่นแต่ลูกชายของเธอที่ไม่ได้เรื่องกลับบอกให้เธอไม่ต้องโวยวายแล้ว

ยังบอกอีกว่าเธอทำให้ขายหน้า?!

“ลูกทำให้แม่ผิดหวังมากนะ!” แม่ของฮวาจวิ้นเหย้ามองไปที่ฮวาจวิ้นเหย้าและพูดว่า “แม่ทำให้ขายหน้าเหรอ?”

“ใช่! ที่แม่เอะอะโวยวายมันทำให้ลูกขายหน้า! แต่ที่แม่ทำไปนั้นก็เพื่ออะไร ถ้าไม่ใช่เพื่อลูก?”

“เพื่อลูกแม่สามารถเสียสละได้ทุกอย่าง จะขายหน้าแล้วยังไง!”

ฮวาจวิ้นเหย้าร้องไห้กระทืบเท้าหนึ่งทีจะวิ่งออกไป แต่ถูกแม่ของเขาดึงไว้ไม่ให้ไป

หลังจากได้รับความยินยอมจากทุกฝ่าย

ในที่สุดคลิปกล้องวงจรปิดในการสอบเข้าก็เปิดเผย

แน่นอนว่ามีแต่คลิปกล้องวงจรปิดที่เกี่ยวข้องกับฮวาจวิ้นเหย้า

“อันนี้คือที่สอบวิชาภาษาจีน” ตำรวจเลื่อนคลิปวิดีโอจนกระทั่งเขาส่งกระดาษคำตอบ จากนั้นตามกล้องวงจรปิดของกระดาษคำตอบจนถึงขั้นตอนการปิดผนึกกระดาษคำตอบ

“คลิปวิดีโอปิดผนึกอยู่ตรงนี้” ตำรวจพูด “ขณะเดียวกันเรามาดูวิชาอื่นดีกว่า”

ตรวจสอบดูทุกวิชาเรื่องเป็นลำดับ ตั้งแต่ปิดผนึก ตรวจข้อสอบ จนถึงคะแนนออก

ภาพจากกล้องวงจรปิดไม่มีการโกงใด ๆ!

“และนี่คือกระดาษคำตอบในการสอบเข้าของนักเรียนฮวา คุณสามารถตรวจสอบดูลายมือของเขาและยืนยันได้”

แม่ของฮวาจวิ้นเหย้ายืนอึ้งไปสักพักแล้ว!

เธอเบิกตากว้าง แล้วยังเรียกอินฟลูช่องใหญ่ที่ไลฟ์สดอยู่มาถ่ายให้ชัดเจน!

แต่กลับการโกงไม่พบเลย

เมื่อกลับมาดูกระดาษคำตอบในมือ เธอก็เปิดกระดาษคำตอบออกโดยอัตโนมัติ

กล้องเจ็ดแปดตัวจ่อมาที่กระดาษคำตอบ

สีหน้าของแม่ของฮวาจวิ้นเหย้าดูซีดขึ้นหลังจากดู

นี่คือลายมือของลูกชายจริง ๆ เธอจำได้แม่นไม่มีทางจำผิด

กากบาทสีแดงที่น่าตกใจนั้น ยิ่งเห็นก็ยิ่งรู้สึกกังวลมากขึ้น

เธอพลิกดูกระดาษคำตอยอย่างดื้อดึง ตรวจสอบดูทีละข้อแล้วยังหยิบเอาเครื่องคิดเลขออกมาคำนวนคะแนนรวม

600คะแนนจริงด้วย ไม่มีการเปลี่ยนคะแนน แล้วก็ไม่ใช่การคิดคะแนนผิด

“เป็นไปได้ยังไง เป็นไปได้ยังไงกัน…”

แม่ของฮวาจวิ้นเหย้าล้มลงไปนั่งอยู่กับพื้น

ถึงแม้ว่าเรื่องนี้เธอจะเป็นคนผิด นั้นก็ไม่ใช่เพราะว่าเธอเป็นห่วงเขาเหรอ?

แต่ไม่คิดว่าจะมีคนตะโกนอย่างตกใจว่า “เขาขึ้นตึกไปแล้ว!”

อาคารเรียนของระดับชั้นม.3 มีแค่ห้าชั้น

ฮวาจวิ้นเหย้าวิ่งขึ้นไป

เขาปีนออกจากราวบันไดและร้องไห้พร้อมกับตะโกนออกมาว่า “แม่พอใจหรือยัง? บังคับผมจนเป็นแบบนี้แม่พอใจหรือยัง?”

ฝูงคนต่างร้องออกมาด้วยความตกใจ บ้างก็โทรหา119 บ้างก็รีบไปหาผ้ามารอรับเขา

แม่ของจวิ้นเหย้าตกใจมาก เธอคิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ ลูกชายของเธอจะโดดตึก!

“ลูก ลูกลงมาสิ! นี่ลูกกำลังจะทำอะไร!”

“แม่มีแค่ลูกแล้วนะ ถ้าลูกโดดลงมาแล้วแม่จะอยู่ยังไง!”

แม่ของฮวาจวิ้นเหย้าคุกเข่าอยู่กับพื้น ร้องไห้อ้อนวอนฮวาจวิ้นเหย้า

ทันใดนั้นเองเธอก็เริ่มรู้สึกกลัว

แต่เธอไม่คิดว่าเป็นเธอที่บีบจนลูกชายของเธอต้องโดดตึก

ถ้าจะโทษก็ต้องโทษลูกชายตระกูลซูว่าทำไมสอบได้ดีขนาดนั้น กระทบต่อลูกชายของเธอ

ถ้าจะโทษก็ต้องโทษตระกูลซูที่ซื้อยอดคำค้นหายอดนิยมจนทำให้ลูกชายของเธอเงยหน้าไม่ขึ้น ทำให้ความมั่นใจในตัวเองของเด็กถูกทำลายจนต้องกระโดดตึก!

เป็นเพราะตระกูลซู! เพราะนักเรียนคนนั้นที่สอบได้คะแนนเต็ม!

“ลูกลงมานะลูก แม่ขอร้องล่ะ…”

ฮวาจวิ้นเหย้ามองแม่ของเขาด้วยความสิ้นหวัง

จู่ ๆ เขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “แม่เป็นแบบนี้ตลอดเลย…”