ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1779

ซูอีเฉินใช้เครือข่ายความสัมพันธ์ได้อย่างเต็มที่

ขณะกำลังคุยกับซู่เป่าเรื่องธุรกิจใหญ่ในยมโลก ก็เห็นเหยาหลิงเยว่ก็เปิดประตูเข้ามา

ในมือเธอถือพวงกุญแจยาวเหยียดไว้เต็มมือ สะพายกระเป๋าผ้าทอสีแดง น้ำเงิน เหลืองสุดคลาสสิกบนไหล่ และสวมรองเท้าแตะอยู่

ดูแล้วเหมือนเจ้าของบ้านเช่าจากมณฑลกวางตุ้งในโลกมนุษย์ไม่มีผิด

“เก็บค่าเช่าเดือนนี้เสร็จแล้ว!” เหยาหลิงเยว่หยิบสมุดเล่มเล็กออกมา “ตึกหนึ่งร้อยหลังได้มาเกือบหนึ่งร้อยล้านแต้มบุญ!”

เธอถือสมุดเล่มเล็กด้วยความปลื้มปริ่ม

ก่อนหน้านี้ เธอแค่อยากหาโอกาสให้ซูอีเฉินได้ครอบครองบ้านเล็กๆ สักหลัง

แต่ตอนนี้ ซูอีเฉินกลับให้เธอเป็นเจ้าของตึกตั้งหนึ่งร้อยหลัง

สามีของเธอนี่ช่างเก่งจริงๆ ตอนยังมีชีวิตก็เก่งอยู่แล้ว แต่ตายไปแล้วเก่งยิ่งกว่าเดิม

“แต้มบุญมากมายขนาดนี้ ต้องเอาไปทำบุญให้ลูกหลาน…”

“ให้หลุมศพของท่านบรรพบุรุษมีควันโชยขึ้นมาอีกครั้งเถอะ!”

ซู่เป่า “…”

ซืออี้หราน “…”

ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมตอนกลับมาคราวนี้ อาณาจักรธุรกิจของพี่ใหญ่ถึงได้ครอบคลุมไปทั่วโลกแล้ว

ตระกูลซูได้กลายเป็นตระกูลลึกลับอันดับหนึ่งของโลกอย่างเป็นทางการ

เสี่ยวเว่ยกลายเป็นดาราดัง เล่นเรื่องไหนก็ดังหมด เป็นพรีเซนเตอร์อะไรก็ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า…

ส่วนหานหานกลายเป็นนักมวยระดับสูงสุดของประเทศ ไม่มีใครล้มเธอได้ และไม่เคยแพ้ใครเลย

หลังแต่งงานก็มีลูกแฝดสี่ คุณพ่อของเด็กๆ ไม่เพียงแต่เป็นคนใหญ่คนโตที่ซ่อนตัว แต่ยังทำหน้าที่เป็นพ่อบ้านเต็มตัว คอยดูแลลูกๆ และทำงานบ้านทั้งหมด ทุกครั้งที่หานหานต้องแข่ง เขาจะซื้อบาร์ทั้งถนนเพื่อจัดงานดูการแข่งขันอย่างยิ่งใหญ่

…

เพราะฉะนั้นคนเราควรสะสมบุญให้มาก!

ซู่เป่านั่งเท้าคาง มองชีวิตการเป็นเจ้าของบ้านเช่าของลุงใหญ่และป้าสะใภ้ใหญ่ด้วยความเอ็นดู

ป้าสะใภ้ใหญ่แข็งแรงมาก เธอรับหน้าที่เก็บค่าเช่าและทำอย่างมีความสุข

ลุงใหญ่ช่วยเธอถือถุงผ้าทอแกว่งไปมา จนพวงกุญแจในนั้นส่งเสียงก๊องแก๊งๆ

แล้วยังช่วยเอาพวงกุญแจที่พันอยู่รอบเอวเธอลงมาอีก…

ซูอีเฉินถอนใจเบาๆ “กุญแจพวกนี้เอาใส่แหวนเก็บของได้นะ และค่าเช่าก็สามารถเก็บผ่านระบบออนไลน์ได้”

เหยาหลิงเยว่ยิ้มร่าเริง “ไม่เอา! ฉันจะห้อยไว้แบบนี้แหละ”

ซู่เป่า “หืม? ไม่ฝึกบำเพ็ญ?”

เหยาหลิงเยว่ส่ายมือ “ไม่ฝึกบำเพ็ญผี แต่เขาฝึกบำเพ็ญเป็นจอมขมังเวทเหมือนป้า!”

เธอพูดคลุมเครือ และไม่ได้ระบุชัดเจนว่าเป็นการฝึกบำเพ็ญแบบไหน

แต่ซู่เป่าก็เข้าใจได้ทันที

เธออึ้งไปครู่หนึ่ง ลุงใหญ่เลือกที่จะไม่ฝึกบำเพ็ญผี แต่เตรียมตัวฝึกบำเพ็ญเป็นจอมขมังเวท

ป้าสะใภ้ใหญ่เป็นมนุษย์ที่กลายเป็นจอมขมังเวท ส่วนลุงใหญ่กำลังจะเป็นจอมขมังเวทจากวิญญาณที่ตายแล้ว…

“นี่…” ซู่เป่ารู้สึกสับสน “จะว่าไปก็น่าจะทำได้ แต่ว่ายังไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่ามีวิธีฝึกบำเพ็ญเป็นจอมขมังเวทด้วย เท่าที่รู้ตอนนี้ผู้ฝึกบำเพ็ญจอมขมังเวทล้วนเป็นผู้สืบสายเลือดของจอมขมังเวท…”

ซึ่งทำให้ทายาทของจอมขมังเวทนั้นพิเศษและมีเอกลักษณ์ สืบทอดกันรุ่นต่อรุ่น และอาศัยอยู่ในจิ่วโยว

เหยาหลิงเยว่เผลอพูดโดยไม่ทันระวัง “ไม่ต้องกลัวเรื่องนั้น! แม่ของหนูให้ตำราลับเล่มหนึ่งกับป้าน่ะ!”

ปลายนิ้วของซูอีเฉินสั่นเล็กน้อย เขาดูตกใจและรีบพูดขึ้นว่า “หลิงเยว่!”

เหยาหลิงเยว่กระพริบตาปริบๆ นี่เป็นเรื่องที่ห้ามพูดหรือ?

ซู่เป่าถามอย่างงุนงง “ตำราลับอะไรถึงได้มีประโยชน์ขนาดนั้น?”

บำเพ็ญจอมขมังเวทได้ด้วย? จู่ๆ เธอก็รู้สึกสนใจขึ้นมาทันที!