ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1821

บนชั้นสูงสุดของโรงแรมหลิงเยว่ ณ ห้องสวีทกลางเมฆ

เสียงน้ำกระทบดังแว่วมาจากห้องน้ำ หมอกเย็นๆ ที่ลอยฟุ้งปกคลุมทั่ว ทำให้บรรยากาศดูราวกับสถานที่ของเซียน

ซูอวิ๋นเจาใช้มือเสยผมดำสนิทของตนทั้งหมดไปด้านหลัง เผยให้เห็นใบหน้าที่สะอาดสะอ้านและสดใส

แม้เลือดมังกรและฝุ่นทรายจากทะเลหลานซาจะถูกเคล็ดล้างตัวชำระออกจนหมดไปนานแล้ว แต่การได้อาบน้ำก็ยังทำให้เขารู้สึกสบายตัวขึ้นมาก

เขาออกมาจากห้องน้ำในชุดคลุมอาบน้ำ ผ่านห้องของอวิ๋นเหลิงซีไปโดยไม่หันมอง

เธอเป็นอย่างไรบ้าง?

ฟื้นแล้วหรือยัง?

หิวหรือเปล่า?

ซูอวิ๋นเจาไม่แน่ใจ จึงอดไม่ได้ที่จะใช้จิตเทพตรวจสอบเธออย่างลับๆ

เขาแค่ต้องการมองเธอจากอีกฝั่งของผนังนิดเดียวเท่านั้น ดูเพียงครู่เดียวก็พอ แค่เพื่อแน่ใจว่าการฝึกบำเพ็ญของเธอไม่ผิดพลาด...

**

อวิ๋นเหลิงซีนอนอยู่บนเตียงนุ่มฟู ราวกับเมฆที่โอบล้อมเธอไว้อย่างนุ่มนวล

จิตเทพของเธอเคลื่อนไหวอย่างอ่อนโยนและเปลี่ยนแปลงไปเหมือนทะเลหลานซาที่พลุ่งพล่าน และในทันใดนั้น จิตเทพของเธอก็ขยายกว้างขึ้นอย่างรวดเร็ว!

อวิ๋นเหลิงซีรู้สึกราวกับตนเองยืนอยู่ในยุคเริ่มแรกของโลกที่ทุกอย่างยังรกร้างว่างเปล่า แต่แล้วใบหญ้าอ่อนๆ กลับโผล่ขึ้นมาแทรกจากพื้นดินและค่อยๆ ชูตัวรับแสง

ยอดหญ้าเขียวอ่อนค่อยๆ เปลี่ยนเป็นทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ไพศาลทีละนิด ที่ทอดยาวออกไปจนสุดสายตาไร้ที่สิ้นสุด

นี่คือจิตเทพของเธอเหรอ?

ซูอวิ๋นเจาเคยบอกว่าจิตเทพของคนเราควรเหมือนกับมหาสมุทรแห่งดวงดาว หรืออาจเหมือนกับของซู่เป่าที่เต็มไปด้วยดวงดาวและกาแล็กซี

แต่ทำไมของเธอกลับกลายเป็นทุ่งหญ้าอันกว้างไกลล่ะ?

แต่อย่างว่าซูอวิ๋นเจาเก่งกาจมาก ส่วนซู่เป่าก็ยิ่งลึกลับล้ำลึก ดังนั้นการที่เธอไม่สามารถเทียบเคียงกับพวกเขาก็เป็นเรื่องปกติ

อวิ๋นเหลิงซีทดลองขยายจิตเทพออกไปเรื่อยๆ หนึ่งลี้ สิบลี้ ร้อยลี้...

น่าทึ่งจริงๆ ที่แท้จิตเทพสามารถขยายออกไปได้ไกลขนาดนี้เลยหรือ!

นี่แหละจิตเทพของจักรพรรดิ!

อวิ๋นเหลิงซีแอบยิ้มอย่างภาคภูมิใจในใจเล็กน้อย นี่แหละ จิตเทพของจักรพรรดิอย่างเธอ!

ในที่สุดเธอก็ฝึกบำเพ็ญจิตเทพสำเร็จ แถมยังแข็งแกร่งในทันที!

เธอรู้สึกขอบคุณซูอวิ๋นเจามากจริงๆ

อวิ๋นเหลิงซีเก็บจิตเทพกลับมาด้วยความดีใจและตื่นเต้น จากนั้นจึงเสริมความมั่นใจอีกครั้งเพื่อยืนยันว่าไม่มีปัญหาใดๆ ก่อนจะเตรียมตัวออกจากสภาวะการฝึกบำเพ็ญจิตเทพ

ทันใดนั้น เสียงน้ำกระทบดังแว่วเข้ามาในหู

อวิ๋นเหลิงซีที่ยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่รู้สึกแปลกใจ จิตเทพของเธอเคลื่อนไหวไปก่อนที่เธอจะทันคิด และเธอก็เผลอค้นหาเสียงนั้น

ผลที่ได้คือ...

ในห้องน้ำที่ปกคลุมด้วยหมอกขาวราวกับสถานที่ของเซียน ซูอวิ๋นเจากำลังอาบน้ำอยู่

อวิ๋นเหลิงซี "..."

เหมือนถูกฟ้าผ่า!

อวิ๋นเหลิงซีรีบดึงจิตเทพกลับมาในทันที

พระเจ้า! นี่เธอทำอะไรลงไป?!

เธอรู้สึกหน้าแดงจนร้อนวูบ และนอนตัวแข็งอยู่บนเตียง

ตอนแรกเธอตั้งใจจะลุกขึ้น แต่ตอนนี้ไม่กล้าขยับตัวเลย