ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 248

เกาหย่วนหางไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะถุกรับเข้าทำงาน!

ที่สำคัญคือท่านประธานซูเป็นคนเอ่ยปากเองด้วย ทุกคนต่างก็งง

ชวีเสี่ยงยื่นเอกสารฉบับหนึ่งให้เขา “กรอกแบบฟอร์มนี้ให้เรียบร้อย แล้วเข้าทำงานวันนี้เลย ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”

เกาหย่วนหางรีบตอบทันทีว่า “ไม่มีปัญหาครับ!”

หลังจากโดนไล่ออกจากบริษัทเก่า เขาดันได้งานที่สวัสดิการดีกว่าที่เก่าอีก!

ซูชื่อกรุ๊ป เป็นบริษัทในฝันที่คนมากมายอยากเข้าแต่ก็เข้าไม่ได้!

ดูเหมือนว่าเขาก็ไม่ได้ดวงซวยขนาดนั้นสักหน่อย!

เกาหย่วนหางกลับมาที่ที่นั่งของตัวเองพร้อมกับแบบฟอร์มด้วยความดีใจ เพิ่งกรอกเสร็จก็ได้รับข้อความว่า [xxx อพาร์ทเมนต์ที่คุณเช่าอยู่ถูกขโมยขึ้นเกิดความเสียหายอย่างหนัก หลังเลิกทํางานกรุณาไปที่ xxx เพื่อลงบันทึกประวัน]

เกาหย่วนหาง “...”

ขณะนี้เองโทรศัพท์มือถือส่งเสียงดังติ๊งต่องขึ้นมา เมื่อคืนเขาเข้าร่วมการจับสลากของบริษัทสมาร์ทดิสเพลย์ยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่งและเขาได้รับรางวัล

[สวัสดีคุณได้รับรางวัลหน้าจอโค้ง xxxx * 1 ทางเราได้ทำการส่งพัสดุให้คุณแล้ว กรุณารอรับและตรวจสอบ]

เกาหย่วนหางร้องว้าว หน้าจอโค้งนั้นเขาอยากได้มานานแล้ว แต่มันเครื่องละสองหมื่นกว่า เขาทำใจซื้อไม่ลงสักที คาดไม่ถึงว่าเขาจะจับสลากได้!

แต่เขายังดีใจได้ไม่ถึงสองวินาทีก็ได้รับข้อความจาก บริษัทขนส่ง [ขออภัย หน้าจอโค้ง xxxx ของคุณแตกในระหว่างการขนส่ง! เนื่องจากเหตุสุดวิสัย (ไฟไหม้ริมถนน) บริษัทจะของเราไม่รับผิดชอบในการชดเชย โปรดติดต่อร้านค้า ]

ความบังเอิญก็คือว่าทางร้านค้าก็ส่งข้อความมาพอดี ทางนั่นส่งรูปแคปหน้าจอกติกาการออกรางวัล ถ้าสินค้าเสียหายจากเหตุสุดวิสัยทางร้านจะไม่ส่งสินค้าใหม่ให้

เกาหย่วนหาง: “...”

ติ๊งต่อง:ร้านค้า [อาหารเดลิเวอรี่ที่คุณสั่งตอนเช้าได้ทำการส่งออกไปแล้ว]

ติ๊งต่อง:คนขับ [ขอโทษด้วยครับ ผมจอดข้างทางแล้วมีสุนัขมากินอาหารของคุณไป]

เกาหย่วนหาง “...”

สีหน้าเขาค่อย ๆ แข็งทื่อขึ้นเรื่อย ๆ

สิ่งที่เขามองไม่เห็นคือตอนนี้มีผีตัวหนึ่งเกาะอยู่บนหัวเขา และมีผีอีกตัวหนึ่งตามมาอยู่ข้าง ๆ ด้วย

ผีดวงซวยกําลังหลอกล่อซูจิ่นอวี้อยู่ “พี่ครับ ผมเรียกคุณว่าพี่ได้ไหม? พวกคุณปล่อยผมไปเถอะนะ ถือว่าปล่อยนกปล่อยปลา!”

เขาจับคอของเกาหย่วนหางแน่นแล้วดึงตัวเองเข้าไป

ซูจิ่นอวี้บอกว่า “ไม่ได้”

เธอจับคอเกาหยวนหางแล้วดึงตัวเขาออกมา

เกาหย่วนหางโชคดีสลับกับโชคร้าย วินาทีที่แล้วโชคดีวินาทีถัดไปโชคร้าย หรือวินาทีที่แล้วโชคร้ายจนถึงขีดสุดวินาทีต่อมาจู่ ๆ ก็เจอเรื่อง ดี ๆขึ้นมาอีก

ซู่เป่ามองเกาหย่วนหาง “เอิ่ม...”

เกาหยวนหางกรอกแบบฟอร์มอย่างรวดเร็ว แต่เพื่อนร่วมงานที่เดินผ่านมาทำน้ำหกใส่

เขาจึงต้องไปปริ้นแบบฟอร์มเปล่าออกมาใหม่ แต่จู่ ๆ ก็มีควันดำขึ้นมาจากเครื่องปริ้นแล้วเครื่องก็หยุดทำงาน

“เกือบไปแล้ว...”

เขาปริ้นเสร็จพอดี

จู่ ๆ ก็มีลมกระโชกแรงพัดมากะทันหันพัดแบบฟอร์ปลิวออกไปนอกหน้าต่าง ...

มู่กุยฝาน “คนนี้เป็นคนที่ผีดวงซวยสิงร่างใช่ไหม”

ซู่เป่ามองเขาอย่างประหลาดใจ “คุณพ่อรู้ได้ไงคะ”

มู่กุยฝาน: “เดาเอา”

ก็เห็นว่าคนนี้ซวยเอามาก ๆ เลยเดาว่าเป็นเพราะผีดวงซวยที่ซู่เป่าพูดถึงอาศัยอยู่ในร่างเขา

ทั้งที่เป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ซู่เป่าทำตาลุกวาวแล้วเอ่ยชมว่า “คุณพ่อเก่งจริง ๆ เลย”

มู่กุยฝานเม้มริมฝีปาก “แน่นอนอยู่แล้ว”

ซูอีเฉินให้ชวีเสี่ยงพาเกาหย่วนหางเข้ามาพบในห้องทำงานท่านประธาน

นอกห้องทำงานก็ตามมาด้วยเสียงซุบซิบทันที

“เอ๊ะ คุณดูสิ คนนี้คือคนในคลิปนั้นไม่ใช่เหรอ”

“ว้าย ผู้ช่วยชายที่เปิดห้องคู่รักที่โรงแรมกับท่านประธาน... แล้วถูกคู่หมั้นของท่านประธานจับได้ตอนกำลังสวิงกิ้งกันในห้องทำงานใช่ไหม?”

“แม่เจ้า ใช่เขาจริงด้วย ตอนนี้เขามาสมัครเป็นผู้ช่วยท่านประธาน นี่เขาชอบประธานซูของเราหรือเปล่า?!

“ให้ตายเถอะ ศัตรูหัวใจผู้หญิงก็มีตั้งเยอะสู้ไม่ไหวแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะมีผู้ชายมาด้วย”

“ประธานซู ท่านเรียกผมหรือครับ?” เขาถาม

ซูอีเฉิน “เมื่อสองวันก่อนคุณเดินทางไปทํางานที่เมืองอานเฉิงมาเหรอ?”

เกาหยวนหางแปลกใจว่าทำไมถึงถามเรื่องนี้ แต่ก็พยักหน้าตอบตามความจริงว่า “ใช่ครับ”

ซูอีเฉิน “ได้ยินว่าคุณเปิดห้องกับท่านประธานของคุณ?”

เกาหย่วนหาง: “ช่ะ... ใช่ครับ”

จู่ ๆ มู่กุยฝานก็เกิดความสนใจขึ้นมา เขาหัวเราะเบา ๆ “เกิดอะไรขึ้น? ขยายความให้ฟังหน่อย”

ซู่เป่าพยักหน้าแรง ๆ “ใช่ ขยายความให้ฟังหน่อยค่ะ!”

เธอพูดพลางม้วนแขนเสื้อที่ไม่มีอยู่จริง... เตรียมพร้อมจับผี

เกาหย่วนหาง “...”

ผู้ใหญ่สองคนกับเด็กหนึ่งคนนี้ปกติดีใช่ไหม

ซูอีเฉินเงยหน้ามองเขาแวบหนึ่ง น้ำเสียงของเขายังคงเย็นชาไร้ความรู้สึกดังเดิม “วางใจได้ เราแค่อยากรู้ความจริงเพื่อยืนยันว่าเราควรจะเก็บคุณไว้หรือไม่เท่านั้น”

เกาหย่วนหางเข้าใจแล้ว ซูซื่อน่าจะอยากจ้างเขา แต่กลัวเขาจะมีจุดประสงค์ไม่บริสุทธิ์อย่างนั้นสินะ?

เขารีบตอบทันทีว่า “ประธานซูวางใจได้ครับ ทุกอย่างเป็นเรื่องเข้าใจผิด!”

เขาอธิบายสั้น ๆ เกี่ยวเหตการณ์ทที่เกิดขึ้นในคืนวันที่เดินทางไปทําธุรกิจกับท่านประธาน แต่ข้ามเรื่องที่เผลอเปิดม่านตอนอาบน้ำโดยไม่ได้ตั้งใจไป

ผีดวงซวยที่อยู่บนหัวของเขาไม่มีความกังวลใด ๆ ภายใต้แรงกดดันของซูจิ่นอวี้ เขาเล่าเรื่องที่ทำไว้กับเกาหย่วนหางในคืนนั้นแบบหมดเปลือก

ซูจิ่นอวี้ Σ (°ロ°)

จี้ฉาง “...”

ซู่เป่าสงสัย “เตียงน้ำคืออะไรคะ?”

เกาหย่วนหาง “แค่ก ๆ...”

ซูอีเฉิน “แค่ก ๆ...”

มู่กุยฝาน “แค่ก ๆ...”