ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 412

มู่กุยฝานกดกริ่ง ไม่นานก็มีป้าที่แต่งชุดคนรับใช้คนหนึ่งออกมาถามด้วยรอยยิ้มอย่างสุภาพว่า "ไม่ทราบว่าพวกคุณคือ…?"

มู่กุยฝานกําลังมองสำรวจคฤหาสน์สุดหรูที่อยู่ตรงหน้าและสภาพแวดล้อมโดยรอบ เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “คุณ... ผมรู้จักกับคุณนายฝ่านของคุณน่ะ คุณไปบอกเธอว่าผมแซ่มู่”

ตอนนี้คนแซ่มู่และมีฐานะในเมืองจิงก็มีเพียงตระกูลของเขาเท่านั้น

มู่กุยฝาน เชื่อว่าคุณนายฝ่านไม่โง่และเธอจะออกมาทันทีเมื่อได้ยินแซ่นี้

คนรับใช้พยักหน้าว่า "ได้ค่ะ รบกวนคุณรอสักครู่นะคะ"

เมื่อเห็นป้าคนรับใช้จากไปแล้วซู่เป่าจึงถามว่า "พ่อคะ พ่อรู้จักกับป้าฝ่านเหรอคะ"

มู่กุยฝานตอบว่า "ไม่รู้จัก"

ซู่เป่าเป่าสงสัยว่า "แล้วทำไมพ่อว่ารู้จักกับป้าฝ่านล่ะคะ"

มู่กุยฝานพูดหน้าด้าน ๆ ว่า "ทุกคนเป็นลูกหลานของเหยียนหวงทั้งนั้น นี่ไม่ถือว่ารู้จักกันตรงไหน?"

ซู่เป่าอ้าปากค้าง เธอรู้ว่าลูกหลานของเหยียนหวงหมายความว่าไง พี่ใหญ่เพิ่งอธิบายให้พี่หานหานฟังไปเมื่อสองวันก่อนนี่เองตอนสอนการบ้าน

แต่... ลูกหลานเหยียนหวง เขาใช้อ้างกันแบบนี้ก็ได้เหรอ?

ดวงตาของซู่เป่าเป็นประกาย เธอรู้สึกว่าตัวเองได้เรียนรู้อะไรใหม่อีกสิ่งหนึ่งแล้ว มันรู้สึกว่าเป็นอะไรสุดยอดมากแต่ก็อธิบายไม่ได้

กู้เสี่ยวปาที่อยู่ข้าง ๆ "..."

อะไรนะ ลูกหลานเหยียนหวงเหรอ… นี่ไม่ใช่แค่รู้จักแล้ว นับว่าเป็นญาติเลยก็ได้มั้ง

คนนึงก็ช่างกล้าพูด คนนึงก็ช่างกล้าเชื่อ

ในไม่ช้าคุณนายผู้ร่ำรวยหน้าตาซีดเซียวร่างกายอ่อนแอก็รีบรุจออกมา เนื่องจากเดินอย่างเร่งรีบ พอหยุดก็เลยมีอาการไออย่างรุนแรง ใบหน้าที่ซีดเซียวกลายเป็นสีแดงทันที

"ขะ...ขอโทษ...แค่ก ๆ ๆ..."

เธอพูดเสียงขาด ๆ หาย ๆ พลางยื่นมือออกมาทําท่าเชิญ แต่ยิ่งรีบยิ่งไอแรงขึ้น

คนอายุสามสิบสี่สิบปี แต่ไอเหมือนคนอายุเจ็ดแปดสิบ

มู่กุยฝานยื่นมือทำท่าโบกลง เขาพูดเสียงราบเรียบเบา ๆ ว่า "ไม่ต้องรีบ คุณไอให้เสร็จก่อน"

คุณนายผู้ร่ำรวย: "..."

ซู่เป่าไม่รู้สึกว่าสิ่งที่พ่อพูดมีปัญหาแต่อย่างใด แล้วเธอก็พูดตามปลอบใจตามว่า "ใช่ค่ะ ป้าฝ่าน ไม่ต้องรีบร้อน ค่อย ๆ ไอนะคะ"

คุณนายผู้ร่ำรวย: "..."

ตามปกติแล้วควรถามว่า "คุณโอเคไหม" ไม่ใช่เหรอ ...?

ซู่เป่ามองป้าฝ่านที่อยู่ตรงหน้าอย่างพิจารณาอยู่เงียบ ๆ

บนหัวเธอมีไอพิฆาตพันอยู่ ผีร้ายเป็นคนทิ้งไว้

แต่กลับไม่มีผีร้ายอยู่ในตัวเธอ

แปลกจัง...

จี้ฉางพูดว่า: "นี่เป็นไอพิฆาตที่ผีร้ายทิ้งไว้ ซู่เป่าจําได้ไหมว่าเธอเคยไปหาเฉินชางอวี๋มาก่อน"

ซู่เป่าพยักหน้า

จี้ฉางพูดต่อว่า "แม้ว่าเฉินชางอวี๋จะร้ายกาจ แต่เขาก็เป็นนักพรตเต๋าที่เก่งมาก ๆ ผีร้ายอาจจะเคยเจอเขาก็เลยหนีไปแล้ว"

ซู่เป่าเข้าใจทันที แบบนี้นี่เอง

กู้เสี่ยวปาฟังอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบ ๆ

ฮึ่ม... ความรู้พื้นฐานแบบนี้เธอก็รู้ ไม่เห็นจะอิจฉาที่มีอาจารย์คอยสอนเลย

คุณนายฝ่านไอเสร็จถึงได้เชิญมู่กุยฝานซู่เป่าและกู้เสี่ยวปาเข้าไปข้างใน ในใจอึดอัดอยู่พักหนึ่ง

"พวกคุณมาหาฉันมีเรื่องอะไรหรือคะ?" คุณนายฝ่านสงสัยมาก แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองมู่กุยฝาน

แน่นอนว่าเธอรู้จักตระกูลมู่อยู่แล้ว ตั้งแต่ตระกูลมู่ที่อ้างไปทั่วว่า "เทพสงครามมู่เป็นหลานชายของพวกเขาตระกูลมู่" แล้วโดนเทพสงครามมู่หักหน้า จากนั้นเทพสงครามมู่ก็มีชื่อเสียงกระช่อนวงคนรวย