ในป่าลึกนี้ ได้ยินเพียงเสียงต้นไม้ ลมพัดผ่านไป อยู่ๆ ผีตรงหน้าก็คืนสภาพไปยังตอนที่ตัวเองตาย
ตนหนึ่งคอเอียง ทั้งหัวเต็มไปด้วยเลือดสีแดงสด และสมองไหลออกมา
อีกตนหนึ่งมีเลือดไหลออกมาทุกรูที่มีอยู่ น่ากลัวเป็นอย่างมาก……
เหยาซือเยว่ตกใจจนกรีดร้องออกมา
“เสี่ยวเวิ่น กลับมา!! น้าบอกพวกเธอได้นะ ว่าทำไมแม่ของพวกเธอถึงถูกขังเอาไว้ที่นี่…..”
“ที่แม่ของพวกเธอตั้งชื่อให้ทั้งสองคนว่าเหอเหวินเหอเวิ่น มันหมายความว่า แม่ของพวกเธอจะไม่ถามถึง หรือสนใจพวกเธอ ตอนนั้นเพื่อช่วยชีวิตพวกเธอ น้าก็เลยเอาพวกเธอไปวางเอาไว้ ที่หน้าบ้านตระกูลซู…….”
“พวกเธอจะตอบแทนบุญคุณน้าแบบนี้ไม่ได้ กลับมาสิ!!!”
พวกผีร้ายหัวเราะออกมาเสียงเย็น ก่อนที่จะค่อยๆ เดินเข้าไปหาทั้งสองคน
เหยาจิ้งอวิ๋น และเหยาซือเยว่ถอยหลังหนี อย่างหวาดกลัว
พวกเขาสัมผัสได้ ว่าเมื่อกี้ตอนที่เล่นไพ่นกกระจอกเทศนั้น เป็นแค่การเล่นกันเท่านั้น
แต่ตอนนี้พวกมัน ต้องการจะเอาชีวิตพวกเธอจริงๆ!
ผีหลายใจจับจ้องเหยาซือเยว่ “ถึงตอนนี้แล้วยังไม่ลืมจะทำให้คนเขาแตกกันอีก เธออิจฉาพี่ของตัวเองอย่างนั้นเหรอ?”
ผีดวงซวยสีหน้าไม่ดีนัก “ถูกต้อง ซูเหอเหวินและซูเหอเวิ่น ชื่อของทั้งสองคนตระกูลซูเป็นคนตั้งให้ ตอนนั้นพี่สาวของเธอไม่มีโอกาสได้พูดอะไรด้วยซ้ำ เธอไม่รู้อย่างนั้นเหรอ?”
ผีขี้ขลาดส่ายหน้าไปมา “เธอไม่รู้หรอก เพราะว่าเธอมันโง่ ยังจะกล้าใส่ร้ายป้ายสีแม่ของเสี่ยวเหอเวิ่นต่อหน้าต่อตา เพื่อเอาชีวิตรอดอีก…..”
ผีทึ่มหัวเราะออกมา “ถ้าอย่างนั้นเธอลองเดาดูสิว่าเสี่ยวเหอเวิ่นจะหยุดฟังไหม? ถ้าเธอพูดว่าทำไมแม่ของเสี่ยวเหอเวิ่นกลายเป็นแบบนี้ ยังจะดีเสียกว่าอีกนะ และเธอมีโอกาสที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไหม!”
เหยาซือเยว่เมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตะโกนออกมาทันที “เสี่ยวเวิ่น! น้ารู้ว่าจะช่วยแม่ของเธอยังไง! แม่ของเธอตอนนี้เป็นผีดิบ มีแค่น้าเท่านั้นที่รู้ว่าจะช่วยยังไง! เรื่องที่เกิดในอดีตไม่เกี่ยวกับน้าเลย ท่านผู้อาวุโส…..ท่านผู้อาวุโสบอกว่าการที่เอาพวกเธอสองคนมาซ่อนไว้ เป็นการลงโทษแม่ของเธอ และในเวลาเดียวกันก็จะฝึกฝนแม่ของพวกเธอให้เป็นผีดิบที่แกร่งกล้า ให้เชื่อฟังตระกูลเหยา และพลีชีพเพื่อตระกูลเหยา…..”
“ยังมี ยังมีอีก!.......”
เหยาซือเยว่เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในอดีต เพื่อที่จะรักษาชีวิตของตนเองเอาไว้
เหยาจิ้งอวิ๋นโมโหแทบบ้า เขายกมือขึ้นตบหน้าเหยาซือเยว่อย่างแรง “นางแพศยา! เสียทีที่ตระกูลเหยามีคนทรยศอย่างเธอ วันนี้ฉันจะจัดการชะล้างแทนคนในตระกูลเอง!”
เหยาซือเยว่ตะโกนออกมา “ฉันไม่อยากตาย ฉันไม่อยากตาย!”
ผู้อาวุโส “ลูกศิษย์ขี้ขลาด ทำทุกอย่างเพื่อเอาชีวิตรอด! สมควรตาย!”
เพี๊ยะๆๆ!
พวกผีร้ายคิดในใจ แม่เจ้า เจ้าผีทึ่มเก่งแบบนี้เลย?
พูดคำเดียว ก็ทำให้เหยาซือเยว่ยอมเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในอดีต อีกทั้งยังทำให้สองคนตบตีกันขึ้นมาอีก
เก่ง เก่งมาก!
ผีทึ่มคิด เขาเองก็งง ก็แค่พูดมั่วๆ ออกไปเท่านั้น ไม่คิดว่าจะได้ผลแบบนี้!
ทุกอย่างที่เหยาซือเยว่พูด แน่นอนว่าพวกซูเหอเวิ่นนั้นไม่ได้ยิน
เด็กๆ นั้นวิ่งเร็วมากเพื่อทำเวลา เพราะไม่อยากโดนคุณนายซูผ่าหัวจนแยก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...