ม่านรัตติกาลมาถึง
ไมบัคในแบบที่ไม่หวือหวาสิบคันแล่นอยู่บนทางกลับคฤหาสน์ตระกูลซู
ขณะเดียวกัน บรรดาหัวขโมยที่เตรียมจะขโมยหินหยกก็กำลังขับรถบรรทุกอยู่บนทางที่จะไปตระกูลซูเหมือนกัน
พวกเขาหาตำแหน่งที่หินอยู่ไม่เจอ จึงตัดสินใจจะเข้าไปหาเสียเลย!
พรุ่งนี้พวกคนตระกูลซูก็จะกลับมาแล้ว ถึงตอนนั้นอาจเคลื่อนย้ายหินไป อาจเฝ้าระวังอย่างแน่นหนา หรือไม่ก็อาจถูกเก็บรักษาอยู่ที่ไหนสักแห่ง
คืนนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะลงมือ!
อันดับแรกต้องล้มยามก่อน
แน่นอนว่าการวางยาเป็นวิธีที่ง่ายและเร็วที่สุด
ลูกพี่หัวขโมยมาถึงภูเขาด้านหลังคฤหาสน์ตระกูลซูแล้ว เขาจอดรถอยู่ข้างทาง บังคับโดรนดูลาดเลา
ในภาพที่โดรนแสดง ยามเฝ้าประตูพวกนั้นกำลังแย้มยิ้ม ใบหน้าผ่อนคลาย
“เหมือนอย่างที่คิดเลย เจ้าของบ้านกำลังจะกลับมา พวกมันก็เลยรู้สึกโล่งอก ตอนนี้เป็นช่วงที่ผ่อนปรนที่สุดแล้ว...”
ไม่อย่างนั้นจะพูดกันเหรอ ยิ่งอดทนไปถึงตอนท้ายก็ยิ่งยาก
เฝ้าหินก้อนเบ้อเริ่มอย่างนั้น ยามเฝ้าประตูกับคนใช้พวกนี้ต้องวิตกกังวล กินไม่ได้นอนไม่หลับทุกวันแน่
วันสุดท้ายแล้ว ต้องดีใจเป็นธรรมดา
“ลงมือ!”
หัวหน้าโจรออกคำสั่ง
ลูกน้องที่ซ่อนตัวอยู่ในที่ลับก่อนแล้ว ยิงกระสุนยาสลบออกไปทีละนัดทันที
นี่เป็นของที่พวกเขาศึกษาวิจัย ไร้สีไร้กลิ่น ปืนติดตั้งเครื่องดับเสียงยิงออกไป ทั้งเร็วและแม่นยำ
ยามเฝ้าประตูตัวโอนเอน จากนั้นก็ล้มตึง
หัวขโมยพวกนี้ลักทรัพย์มาหลายที่แล้ว ถึงจะดูโง่งมแต่พอลงมือกลับมีประสบการณ์ พวกเขาแบ่งหน้าที่ เล็งยามเฝ้าประตูที่ยังไม่ล้มและกำลังจะกดเครื่องเตือนภัยเหล่านั้น แล้วจัดการด้วยเข็มยาชาอย่างรวดเร็ว
“ประตูหน้า เคลียร์!”
“ประตูข้าง เคลียร์!”
“ประตูหลัง เคลียร์!”
กองหน้าบุกเข้าไป ไม่นานก็มีเสียงดังขึ้นที่หูฟังของหัวหน้าโจร “อาคารหลัก เคลียร์!”
“คนใช้ทั้งหมด เคลียร์!”
หัวใจที่ตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ของหัวหน้าโจรสงบทันที!
บ้านคนก็คือบ้านคนแหละนะ ถึงจะเป็นคฤหาสน์ก็ยังเป็นบ้านคน ถ้าเทียบกับพิพิธภัณฑ์ธนาคารอะไรพวกนี้ แทบไม่ต้องใช้กลยุทธ์ทะลวงฝ่าอะไรเลย
“ให้ตายเหอะ...รู้ว่าจะหมูอย่างนี้ พวกเราก็น่าจะลงมือตั้งแต่สองวันก่อนแล้ว!”
“ทุกคนบุก!”
“เจ้ารอง พวกแกอยู่นี่ เฝ้าปากทางไว้ให้ดี!”
ฟึ่บ...
หัวขโมยสิบสองคนเข้าคฤหาสน์ตระกูลซูแล้วเริ่มปูพรมค้นหา
ผลลัพธ์คืออึ้งกันไปหมด หาทั้งชั้นบนชั้นล่างของตระกูลซูจนทั่วแล้ว แต่ก็ไม่พบหินที่เล่าลือเลย!
“หรือจะเป็นข่าวปลอมวะ” หัวหน้าโจรอดขมวดคิ้วไม่ได้
แต่ตอนนี้เอง ลูกน้องคนหนึ่งถือเศษหินขนาดเท่าฝ่ามือวิ่งมาด้วยความตื่นเต้น “ลูกพี่! เจอแล้ว! หาเจอแล้ว! หยกสีม่วงจักรพรรดิของแท้!!!”
หัวหน้าโจรรีบรับเศษหินชิ้นนั้นมา พอเห็นเนื้อหยกสีม่วงเงาโผล่ออกมาก็ตาโต
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...