ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 625

ภายในโอ่งคือผีหนังมนุษย์

ผีหนังมนุษย์ที่ยังเคลื่อนไหวอยู่

เมื่อกี้ตอนเห็นหญิงชรากดของดำ ๆ คล้ายเส้นผมลงไป เพราะทุกคนกลัวอยู่เลยไม่ได้สนใจว่ามันเป็นของสองมิติหรือสามมิติ แค่รู้สึกว่ามันแปลกประหลาด ก็เท่านั้น

ตอนนี้เพิ่งได้เห็นชัด ๆ ว่า ภายในโอ่งเป็นผีหนังมนุษย์ทั้งตัว โดยเฉพาะส่วนหัวหมุนวนเป็นวงกลม ตรงข้างหูแตกเป็นร่องขนาดใหญ่

ผมของเขาปรกลงมาแต่ก็ไม่ได้ปิดบังใบหน้าทั้งหมด ใบหน้าขาวนวลเนียน ดูแล้วยังเหมือนคนเป็น ๆ อยู่เลย ทำให้เห็นได้ว่าเป็นใบหน้าของคนที่งดงาม

โอ่งถูกทุบแตก ผีหนังมนุษย์หลุดพ้นจากพันธนาการ มันกับผีแขนกระดูกสู้กันพัลวัน

ผีหนังมนุษย์และผีแขนกระดูกต่อสู้กันอย่างดุเดือด โอ่งที่อยู่รอบ ๆ ถูกชนแตกดังเพล้ง

ทุกคนงงงัน รู้สึกเหมือนกำลังดูหนังอยู่เลย หันไปดูอีกทีก็เห็นว่าไม่รู้ซู่เป่าไปนั่งอยู่ข้าง ๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอถือขนมข้าวโพดอบกรอบรูปสามเหลี่ยมมาหนึ่งกํามือนั่งกินดังกร๊อบ ๆ

ซูเหอเวิ่น: ฉันเป็นใคร ฉันอยู่ที่ไหน

ซูเหอเหวิน: สมกับที่เป็นน้องสาว...

หานหาน: เธอเสียใจแล้ว กลับไปทําการบ้านตอนนี้ยังทันไหม?

ซืออี้หรัน: ...

ผีหนังมนุษย์และผีแขนกระดูกต่อสู้กันไปพลางขยับไปทางแปลงผักอย่างแนบเนียน

ดูเหมือนว่ามันจะรู้สึกได้ถึงอันตราย เลยต้องสามัคคีกันโดยปริยาย… เตรียมตัวหลบหนี

ซู่เป่ายิ้มตาปี๋ เธอขว้างตาข่ายสีแดงที่มองไม่เห็นออกไปและดึงพวกมันกลับมา

"ต่ออีกสิ!" เธอพูด

ผีหนังมนุษย์ "..."

ผีแขนกระดูก "..."

ผีทั้งสองตัวดูเหมือนจะไม่ค่อยเต็มใจนัก เมื่อกี้ยังต่อสู้กันอย่างดุเดือด แต่ตอนนี้จู่ ๆ ก็กรีดร้องและกระโจนเข้าหาซู่เป่าพร้อมกัน!

มู่กุยฝานสายตาเย็นชา เขาเข้ามาขวางไว้เป็นคนแรก

กู้เสี่ยวปาตามมาเป็นคนที่สอง พอเห็นว่ามู่กุยฝานเข้ามาขวางหน้าก็ถอยกลับอย่างเงียบ ๆ

ซู่เป่ากะพริบตามองค้อนทองคำม่วงที่เพิ่งหยิบออกมา

นี่เธอไม่มีโอกาสแสดงฝีมือแล้วเหรอ?

แบบนี้ไม่ได้นะ

เธอเป็นคนที่จะเป็นขึ้นยมบาล ต้องฝึกประสบการณ์

แต่พ่อลงมือไปก่อนแล้ว

"ไปเลย!" มู่กุยฝานถอนหายใจแล้วฟาดหมัดออกไปรวดเดียว

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าแขนของเขาชา ความเย็นเข้ากระดูกแพร่กระจายจากหัวหมัดไปทั่วร่างกาย

สิ่งนี้ให้ความรู้สึกแตกต่างจากการต่อยผีจริง ๆ เขาต่อยไปแค่ครั้งเดียวก็มีเลือดซึมออกมาจากหลังมือแล้ว

นักพรตมู่ย่อมไม่ปล่อยโอกาสฝึกปฏิบัติอันล้ำค่านี้ไปอยู่แล้ว

เขาสู้ไม่ถอย เขาออกหมัดซ้ำไปอีกครั้ง พร้อมกันนั้นก็กระโดดตัวลอยเตะผีหนังมนุษย์ที่กำลังบินไปหาซู่เป่ากระเด็น

ผีหนังมนุษย์ที่ลอยออกไปบิดท่าแปลก ๆ แล้วทันใดนั้นก็ปรากฏตัวอยู่ข้างหลังมู่กุยฝาน มันอ้าปากกว้างหมายจะกัดคอเขา!

ไม่รู้ว่าซือเย่พุ่งเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ ดวงตาของเขาฉายแววดุร้าย เขาต่อยเข้าที่ท้ายทอยของผีหนังมนุษย์

ผีหนังมนุษย์ที่เดิมทียังไม่ได้กัดโดนหนังของมู่กุยฝานกระแทกเข้ากับแผ่นหลังของมู่กุยฝานทันที