ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 659

ไม่นานต้าหมิงก็ส่งวิดีโอที่จัดการเรียบร้อยแล้วมา

ภาพกล้องวงจรปิดที่จัดการอย่างพิเศษหลังจากขยายก็ไม่นับว่ามัว ถือว่าชัดเลยทีเดียว

กล้องวงจรปิดถ่ายร่างเต็มของหญิงสาวไม่ติด ถ่ายติดเพียงแค่เสี้ยวหนึ่ง หญิงสาวเดินไปด้วยเล่นโทรศัพท์ไปด้วย เดินไปๆ จนไปถึงบนไม้แผ่นแผ่นหนึ่ง

ไม้แผ่นแผ่นนั้นเป็นไม้แผ่นที่ใช้ปูบนพื้นขณะที่ทำงานก่อสร้าง เพื่อป้องกันไม่ให้ขูดพื้นเป็นรอย

ในขณะนี้เองเธอก็ชักอย่างรุนแรง

ไฟฟ้าแรงดันสูงช็อตเธอในชั่วพริบตา เงาบิดเบี้ยวสะท้อนออกมาภายใต้ไฟถนน

ไม่นานเธอก็ล้มลงและเสียชีวิต ในภาพเห็นเพียงมือข้างหนึ่ง ไฟน่าจะยังไม่ถูกตัด มือไหม้ดำบนพื้นยังคงหงิกงออยู่...

ผ่านไปครู่หนึ่ง แทบจะมองไม่ออกว่านั่นเป็นมือของคนคนหนึ่ง

ซูเหอเวิ่นขนลุกขนพอง “น่ากลัวเกินไปแล้ว...”

ซู่เป่าจ้องกล้องวงจรปิดแล้วถามขึ้นว่า “ไม่มีแล้วเหรอคะ”

มู่กุยฝานพูดขึ้นว่า “ดูต่อไป”

ผ่านไปประมาณห้านาที แขนอีกข้างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาในภาพ ที่บอกว่าเป็นแขนข้างหนึ่งเนื่องจากกล้องวงจรปิดถ่ายไม่ติดทั้งหมด แต่ถ่ายติดพื้นที่ของสถานที่เกิดเหตุเพียงแค่เสี้ยวหนึ่ง

ก่อนหน้านี้การตรวจสอบกล้องวงจรปิดถูกละเลยไป เนื่องจากส่วนนี้ไกลเกินไป เล็กเกินไปและเลือนรางเกินไป เมื่อรวมกับเงาต้นไม้ที่ไหวไปมาแล้ว ไม่ดูดีๆ คงคิดว่าเป็นเงาของต้นไม้แน่นอน

คนคนนั้นราวกับตกใจ ถอยหลังสองสามก้าวจากนั้นก็หย่อนก้นนั่งบนพื้น

แต่ไม่นานแขนข้างนั้นที่ถูกไฟช็อตของหญิงสาวก็ถูกลากออกไปนอกภาพ ภาพกล้องวงจรปิดเล่นมาถึงตรงนี้ก็ไม่มีแล้ว

ซู่เป่าอึ้ง “ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าเขาเป็นใคร...”

มู่กุยฝานกดเปิดอีกวิดีโอหนึ่ง “ดูต่อไป”

นี่เป็นกล้องวงจรปิดในห้องสรรพสินค้า

ทิศทางที่กล้องวงจรปิดหันหน้าไปเป็นห้องน้ำห้องหนึ่ง ออกไปจากทิศทางนี้ก็เป็นประตูหลังที่เพื่อนชาวเน็ตปล่อยภาพนั่น

ภาพในกล้องวงจรปิดเป็นช่วงเช้าที่คนพลุกพล่าน

ในภาพชายหนุ่มสวมเสื้อกั๊กสีส้มท่าทางราวกับเป็นคนงานคนหนึ่ง ปรากฏตัวขึ้นพร้อมทั้งถือกล่องเครื่องมือสองกล่อง ฝีเท้าของเขาเร่งรีบ ไม่นานก็จากไป

หานหานสับสน “ก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติเลยนี่!”

มู่กุยฝานพยักหน้า “คนทั่วไปจะคิดว่าไม่มีอะไรผิดปกติ อย่างแรก การมีพนักงานซ่อมบำรุงปรากฏตัวในห้างสรรพสินค้า ก็เป็นเรื่องปกติ อย่างที่สอง คนงานคนนี้ถือถุงใส่เครื่องมือสองใบ ก็เป็นเรื่องปกติ อย่างที่สาม ศพที่สมบูรณ์แบบยัดใส่สองถุงนี้ไม่ได้ เพราะงั้นเลยไม่มีใครคิดเชื่อมโยงว่าสองถุงนี้ใส่คนคนหนึ่งเอาไว้ อย่างที่สี่ น้ำหนักของทั้งสองถุงที่เขาถือน่าจะเทียบเท่ากับน้ำหนักของเครื่องมือ ถ้าถือศพอยู่ เป็นไปไม่ได้ที่จะเดินได้อย่างสบายๆ แบบนี้”

ฉะนั้นตอนที่ตรวจสอบกล้องวงจรปิดก่อนหน้านี้ คนงานคนนี้จึงถูกมองข้ามไปโดยอัตโนมัติ

ตอนที่วิดีโอเล่นมาถึงช่วงเที่ยง คนงานก็กลับมายังสถานที่เกิดเหตุอีกครั้ง

“ดูดีๆ สิ สองถุงที่เขาถือครั้งนี้แม้จะดูกลวง แต่ก็ดูสบายๆ เป็นอย่างมาก”

ซูเหอเวิ่นพยักหน้า “รู้สึกไม่ได้หนักอะไรเลย”

ประมาณตอนบ่ายช่วงใกล้เลิกงาน คนงานปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับหิ้วถุงสองถุงอีกครั้ง ครั้งนี้ถุงดูหนักอึ้ง

ภาพกล้องวงจรปิดก็ตัดจบไปเท่านี้

หานหาน “แล้วยังไง?”

ซูจื่อซีกอดแขน เงยหน้าขึ้นมาจากสมุดบันทึก จากนั้นก็พูดขึ้นอย่างหมดคำพูด “ปกติให้เธออ่านหนังสือเยอะๆ เธอก็เอาแต่จะไปเลี้ยงควาย”

ยัยหายหัวโต “??”

เธอไม่ได้เลี้ยงควายสักหน่อย!

มู่กุยฝานพูดขึ้นว่า “ตอนที่ถือถุงออกมาครั้งแรก คนงานก้มหน้า มองสีหน้าไม่ชัด แต่มองออกว่าเขาดูไม่เป็นธรรมชาติเล็กน้อย”

หานหาน “อ๋อ...” มองไม่เห็นออกเลย

ซู่เป่าพยักหน้า “อืมๆ”

ยัยหานหัวโตสงสัย “เธอมองออกจริงๆ เหรอว่าดูไม่เป็นธรรมชาติ”

ซู่เป่าชี้ไปที่กล้องวงจรปิด “มือข้างหนึ่งของเขายกขึ้นเล็กน้อยทำเหมือนจะเอาขึ้นมาพาดแต่ก็ไม่กล้า มืออีกข้างถืออยู่ แต่มือที่กำถุงอยู่กลับกำแน่นมาก”

มู่กุยฝานพยักหน้าอย่างชื่นชม สมแล้วที่เป็นลูกสาวของเขา