ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 702

ซู่เป่าชี้สร้อยข้อมือของเขาแล้วถาม “ใครเป็นคนให้สร้อยข้อมือพี่มาเหรอคะ”

ชายหนุ่มตอบอย่างไร้เรี่ยวแรง ขอบตาล่างดำเป็นปื้น “หา นี่แฟนฉันให้มาน่ะ...”

ซู่เป่ามองสร้อยคอที่ห้อยอยู่บนคอของเขา “แล้วสร้อยคอล่ะคะ”

ชายหนุ่มเอาสร้อยคอออกมา

เป็นน้ำเต้าอันเล็ก ๆ สีใส ข้างในบรรจุเลือดหยดหนึ่ง...

“อันนี้...แฟนฉันให้มาอีกนั่นแหละ”

ซู่เป่า “เออ...แฟนพี่ยังอยู่ไหมคะ”

ชายหนุ่มอึ้ง จากนั้นก็ตกใจเล็กน้อย ก่อนจะตอบ “รู้ได้ยังไงว่าเธอตายแล้ว”

ซู่เป่าและซูเหอเวิ่นต่างพูดไม่ออก

ซูเหอเวิ่นกระซิบถาม “ซู่เป่า ตัวเขามีผีเหรอ”

ซู่เป่าส่ายหน้า “เปล่า”

ซูเหอเวิ่นโล่งอก พอรู้ว่าแฟนสาวของผู้ชายคนนี้ตายแล้วจริง ๆ ก็สะดุ้ง นึกว่าข้างหลังเขามีผีเกาะอยู่

ชายหนุ่มเบียดไปถึงข้างหน้าสุด นั่งยองอยู่หน้าแผงลอย ถามด้วยความอยากรู้ “อาจารย์น้อย อาจารย์น้อยดูของพวกนี้เป็นด้วยเหรอ ช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ”

ซู่เป่ามองสร้อยข้อมือและสร้อยคอของเขาอีกที แล้วตอบ “พี่ลองเล่ามาก่อนสิคะ”

ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ก่อนจะเล่า “บ้านผมมีฐานะมาก ก่อนหน้านี้มีแฟนคนหนึ่ง ครั้งหนึ่งทะเลาะจะเลิกกัน ผมโมโหก็เลยไปเลย”

“เธอโทรมาหาผม บอกว่าถ้ากลับมาพวกเรายังคบกันต่อไปได้ ถ้าไม่กลับมาเธอจะกระโดดตึก”

“ผมกำลังโกรธ อาจารย์น้อยรู้ไหมว่าปกติเธอน่ารำคาญขนาดไหน”

“ผมไข้ขึ้นทั้งคืนไม่ได้ดูมือถือ เธอส่งข้อความมาผมไม่ได้ตอบ พอโกรธก็ลากทุกอย่างของผมเข้าแบล็กลิสต์ แล้วใช้มือถือส่งข้อความด่าผม”

ซู่เป่าถาม “ทำไมล่ะคะ”

ชายหนุ่มตอบ “เพราะผมไม่ได้ตอบข้อความของเธอไง! ถ้าเธอส่งข้อความ เธอต้องการให้ผมตอบข้อความเธอทันที! ผมไข้ขึ้นไม่ได้ตอบ เธอก็ตำหนิผมไปทั่ว [มีคนไข้ขึ้นไม่ดูมือถือทั้งคืนด้วยเหรอ]”

ตอนแรกทุกคนนึกว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นหน้าม้า อยากดูสิว่าเขาจะเล่นละครยังไง

คิดไม่ถึงว่าพอได้ยินเรื่องแฟนสาวของเขา ก็อดจุปากไม่ได้

ชายหนุ่มพูดอีก “นี่ยังไม่สุดนะ ปกติแทบทำให้คนหายใจหายคอไม่ออก”

“เธอถามผมว่าเมื่อกี้กำลังทำอะไรอยู่ ผมก็ตอบไปคำว่า ‘กำลังกินข้าว’”

“ไม่แปลกใช่ไหม!”

ซู่เป่าและซูเหอเวิ่นพยักหน้าเหมือนลูกเจี๊ยบที่กำลังจิกข้าว “อื้ม ๆ ไม่แปลกเลย”

ชายหนุ่มฮึดฮัดพูด “แล้วรู้ไหมว่าเธอพูดยังไง เธอบอกว่า [เหอะ ๆ กำลังกินข้าว นายตอบฉันมาสามคำ กำลังกินข้าวงั้นเหรอ นายรำคาญฉันขนาดนั้นเลยเหรอฮะ!]”

ซู่เป่า “??”

ซูเหอเวิ่น “??”

ทุกคนงุนงง ถาม “ไม่งั้นจะให้ตอบยังไงล่ะ”

กำลังทำอะไรอยู่ กำลังกินข้าว....ไม่แปลกนี่!

ชายหนุ่มพูด “จะต้องตอบเธอว่า [อื้ม ๆ กำลังกินข้าวอยู่จ้ะที่รัก~ คิดถึงเธอนะที่รัก~ เมื่อกี้ผมกินมะเขือเทศผัดไข่ วันนี้ป้าลาหยุด ไม่มีใครทำกับข้าว ผมน่าสงสารจังเลย คิดถึงเธอสุด ๆ ไปเลยที่รัก!]”

ทุกคน “...”

ชายหนุ่มพูดต่อ “ไม่งั้นก็ต้องบอกเธอว่ากำลังกินอะไรอยู่ ดื่มอะไร ทางที่ดียังต้องเกี่ยวกับเธอด้วย กินของอร่อยก็ต้องพูดว่าคิดถึงเธอ อยากให้เธอมากินของอร่อยด้วยกันจังเลย ถ้าไม่อร่อยก็ต้องบอกว่าคิดถึงเธอ ต้องพูดอย่างกับตัวเองน่าสงสารไปจากเธอไม่ได้...”

ซู่เป่าและซูเหอเวิ่น “...”

ที่แท้ยังมีคำตอบมาตรฐานอย่างนี้

ซูจิ่นม่อที่อยู่ด้านข้าง โอ้โฮ ผู้หญิงน่ากลัวจริง ๆ แฮะ