เฉินซู่ร้องโอดโอยและเลือดกำเดาไหลพราก
ครอบครัวจ้าวถึงกับช็อคว่านี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ เมื่อวันก่อนเซียนเซียนยังบอกว่าเลิกกับเฉินซู่แล้วนี่ แล้วทำไมเฉินซู่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้?
ทันใดนั้นพวกเขาก็มองเห็นสภาพห้องนั่งเล่นที่ทุลักทุเล เก้าอี้ล้มไปทั่ว แถมโทรศัพท์ของเซียนเซียนก็ตกอยู่ที่พื้น
แต่กลับไม่เห็นว่าลูกสาวของพวกเขาอยู่ที่ไหน
แม่ของเซียนเซียนเริ่มไม่สบายใจเลยถามว่า “แล้วเซียนเซียนล่ะ?”
คุณพ่อจ้าวตะโกนเรียก “เซียนเซียน!”
น้องชายของจ้าวเซียนเซียนรีบไปที่ห้องของพี่สาว และพบว่าประตูโยกเยกไปมาแถมบนประตูสีขาวนั้นยังมีรอยเท้าหลายรอยอยู่ด้วย!
“พี่!” น้องชายจับที่ลูกบิดแล้วบิดไปมาอย่างรีบร้อน “พี่อยู่ข้างในหรือเปล่า? เปิดประตูให้หน่อย!”
ในช่วงที่เซียนเซียนสิ้นหวังที่สุด กลับได้ยินเสียงครอบครัวของตัวเอง
เธอกังวลเล็กน้อย ครอบครัวของเธออยู่ที่บ้านเกิดไม่ใช่เหรอ? แถมบ้านเกิดก็ห่างจากที่นี่จะบอกว่าใกล้ก็ไม่ใกล้ ไกลก็ไม่ไกล ต้องขับรถถึงห้าหกชั่วโมง
แต่ทำไมจู่ๆ พวกเขาถึงมาที่นี่ล่ะ…
หรือว่าเฉินซู่จะตั้งใจ…เปิดเทปเสียงของพ่อแม่เธอ?
ใบหน้าเซียนเซียนซีดเซียว ริมฝีปากเริ่มม่วง และไม่สามารถคิดอะไรออกอีกแล้ว ทำได้แต่เพียงป้องกันตัวเองตามสัญชาตญาณ
ยิ่งเห็นว่าประตูมีเสียงปังๆ เธอก็ยิ่งตกใจกลัวจนใช้แรงของตัวเองทั้งหมดกดประตูไว้ไม่ให้มันเปิดออก
ซู่เป่ามาถึงที่หน้าประตูแล้วตะโกน “พี่เซียนเซียนอย่ากลัวเลยนะ。”
เธอจับที่ลูกบิดประตู…แกร๊กๆ
ประตูเปิดออก
น้องชายของเซียนเซียนถึงกับอึ้ง ไม่ได้ล็อคประตูหรอกเหรอ?
เขารีบพลักประตูเข้าไปแต่กลับรู้สึกว่าเหมือนคนหลังประตูกดไว้ก็เลยไม่กล้าใช้แรงเยอะ
กว่าจะเปิดประตูได้ก็ไม่ง่ายเลยทีเดียว สุดท้ายกลับเห็นเซียนเซียนที่บาดเจ็บ ก็เลยช็อคจนล้มลงกับพื้นแล้วถอยหลังอย่างต่อเนื่อง
น้องชายของเซียนเซียนช็อคมาก “พี่?! เกิดอะไรขึ้นกับพี่เนี่ย!”
พ่อแม่ของเซียนเซียนรีบมาพยุงเธอขึ้นมาและถามว่า “เซียนเซียนๆ เกิดอะไรขึ้น?”
เซียนเซียนเวียนหัว ในเงาที่มัวๆ นั้นกลับมองเห็นเด็กคนนั้นที่ตัวเตี้ยวที่สุดเป็นคนแรก
เด็กน้อยยกมือขึ้นมาจับเธอ
เซียนเซียนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สมองที่ยุ่งเหยิงในตอนแรกนั้นกลับเริ่มได้สติขึ้นมา
เมื่อกี้ยังมีความคิดที่ว่า ‘ถ้าพ่อแม่รู้ก็มีแต่ทำให้พวกเขาเป็นห่วง’ ‘เรื่องของสามีภรรยาอย่าไปรบกวนพ่อแม่เลย’ ‘ไม่ต้องบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่’ อยู่เลยแต่ตอนนี้กลับไม่มีความคิดอะไรแบบนี้เหลืออยู่เลย
ทันใดนั้นเธอก็ได้สติและเข้าใจว่านี่มันครอบครัวของเธอจริงๆ ไม่ใช่เทปเสียง!
“พ่อ…แม่…” เซียนเซียนร้องไห้โฮออกมา
พ่อของเซียนเซียนโกรธมากเลยถามว่า “ใครเป็นคนทำร้ายลูก เขาเป็นคนทำใช่ไหม?”
น้องชายของเซียนเซียนใจร้อนมากก็เลยเข้าไปกระชากที่คอเสื้อของเฉินซู่เป็นคนแรก
“แกทำพี่สาวฉันใช่ไหม?! แม่งกล้าดียังไงมาทำร้ายพี่ฉัน? ” ด้วยความโมโหเขาก็ชกเข้าที่หน้าของเฉินซู่อย่างแรง
เฉินซู่เมื่อกี้เพิ่งโดนมู่กุยฝานถีบไปที่หนึ่ง แถมลูกเตะของเขาก็ไม่เบาเลยทีเดียว เพิ่งจะมึนๆ งงๆ แล้วลุกขึ้นมาได้ก็โดนต่อยไปหลายหมัดอีก!
“ไม่ใช่…” เขารีบพูดว่า “มีเรื่องอะไรก็พูดกันดีๆ เถอะ…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...