ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 815

ซูเหอเวิ่นโมโหจนจุกอก คนคนนี้จะเอาแต่ตัวเองว่าเกินไปแล้ว นี่มันตรรรกะอะไรกัน!

รถมอเตอร์ไซค์เล็กกว่ารถยนต์ เขาก็เลยมีเหตุผลงั้นเหรอ

ซูเหอเหวินพูดเสียงเย็น “นายจะพูดกับเขามากทำไม”

หาเรื่องให้โมโห

ตอนที่ผู้ชายคนนี้มาถึงโรงพยาบาล ไม่ถามอาการพ่อตัวเองสักคำ มาถึงก็เอาแต่พูดให้พวกเขารับผิดชอบ ต้องการให้พวกเขาชดใช้เงิน

ตำรวจจราจรพูดต่อหน้าตำรวจว่ารถมอเตอร์ไซค์ต้องรับผิดชอบทั้งหมด

เขาก็ยังเอาแต่บ่นไม่ยอมเลิก

นอกจากซูเหอเวิ่น ทั้งตระกูลซูก็ไม่มีใครอยากทะเลาะกับคนคนนี้

ซูเหอเวิ่นถูกยั่วโมโหเข้าจนได้ “คนพรรค์นี้ไม่มีเหตุผลหรอก!”

ซูเหอเหวินพูดเสียงเย็น “รู้ว่าเขาไม่มีเหตุผล นายยังจะพูดอะไรกับเขาอีก”

ซูเหอเวิ่นโมโหจนกระอักเลือดเป็นครั้งที่สอง คับอกคับใจนั่งอยู่บนเก้าอี้

ซู่เป่าพลิกตัว เหยาหลิงเยว่เห็นว่าหูฟังตัดเสียงรบกวนจะตกก็เลยขยับให้เธอทันที

ไม่นานมู่กุยฝานก็มาถึง สอบถาม “เกิดอะไรขึ้น”

ซูอีเฉินพูดเบา ๆ ไม่กี่ประโยค ซูเหอเวิ่นกลับเล่าความหน้าไม่อายของผู้ชายคนนี้รอบหนึ่ง

มู่กุยฝานมองผู้ชายคนนั้นด้วยสายตาเย็นชาทีหนึ่ง น้ำเสียงเจือความเย็นยะเยือกและอันตราย “ ตำรวจจราจรก็วินิจฉัยความรับผิดชอบแล้ว คุณยังไม่ยอมรับอีกเหรอ”

อีกฝ่ายนั่งลงตามจิตใต้สำนึก หดคอแบบหวาดกลัว

จากนั้นก็พูดอย่างโมโหโกรธาที่ไม่ได้รับความเป็นธรรม “ตำรวจจราจรวินิจฉัยก็เอาตามนั้นเหรอ ถึงยังไงตอนนั้นพวกเราก็ไม่ได้อยู่นี่นั่น พวกคุณว่ายังไงก็ต้องว่าไปตามนั้นหรือไง”

“สรุปแล้วรถยนต์ของพวกคุณชนรถมอเตอร์ไซค์พ่อผม เป็นความผิดของพวกคุณนั่นแหละ!”

มู่กุยฝานมองออกแล้ว

ผู้ชายคนนี้หน้าไม่อายจริง ๆ แต่ที่มากไปกว่านั้นคือความโง่เขลาเบาปัญญา

ในการมองโลกของเขา ไม่ว่าสถานการณ์ไหน ขอเพียงรถใหญ่ชนรถเล็ก ก็ต้องเป็นความผิดของรถใหญ่ทั้งหมด

พวกซูอีเฉินไม่อยากมีปากเสียงกับคนคนนี้ แต่พ่อของเขาก็กำลังกู้ชีพอยู่เหมือนกัน จะไล่เขาออกไปก็ไม่ได้ ดังนั้นจึงอดทนอดกลั้นตลอดทั้งคืน

มู่กุยฝานมองสภาพนายหญิงซูทีหนึ่ง ฉุดคอเสื้อของลูกชายคู่กรณี “มา จะถกเรื่องผิดถูกใช่ไหม ผมจะค่อย ๆ พูดเหตุผลกับคุณเอง”

มู่กุยฝานท่าทางไม่น่าเข้าใกล้มาก ฉุดคอเสื้อของอีกฝ่ายเดินไปข้างนอก

ไม่กลัวคนหน้าไม่อาย กลัวแต่ระดับการมองโลกไม่เท่ากัน

เขายัดเยียดความคิดของตัวเองกับคนอื่นแบบดื้อ ๆ ถ้าความคิดของอีกฝ่ายไม่ตรงกับเขา นั่นคือความผิดของอีกฝ่าย

แม้แต่หัวหน้าใหญ่ มู่กุยฝานก็ยังกล้าค้าน มีหรือจะกลัวเขา

“คุณจะพูดเหตุผลกับหมัดซ้ายของผม หรือว่าจะคุยกับหมัดขวาของผมดี” มู่กุยฝานผลักอีกฝ่ายกับผนัง จากนั้นก็ชกใส่ผนังด้านหลังเขาแรง ๆ ทีหนึ่ง