ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 103

"อื่ม ขอโทษที หัวหน้าหยาง"

พ่อบ้านยืนนิ่ง มือข้างหนึ่งไพล่หลัง ส่วนอีกข้างชี้ไปอย่างแรง เลียนแบบท่าทางของเว่ยเจียนกั๋ว “หยางเล่อ ฟ้าดินสรรค์สร้างสรรพสิ่งที่คิดไม่ถึง! ทำให้มีคนโง่เขลาอย่างเจ้าเกิดมา! เจ้าจะฆ่าเซียวเฉวียนได้ไม่เป็นไร? แต่ไปยุ่งเกี่ยวกับเซียนกวีเขาทำไม? ”

หยางเล่อคุกเข่าลงบนพื้น "เซียวเฉวียนเจ้าเล่ห์ เซียนกวีมีตำแหน่งสูง ยืมมือเซียนกวี ประการแรก โอกาสที่จะสำเร็จมีสูง ประการที่สอง มันสามารถปลุกปั่นความสัมพันธ์ระหว่างเซียนกวีกับคนนั้น"

โดยส่วนตัวแล้วคนกลุ่มนี้เรียกจักรพรรดิว่า "คนนั้น" อย่างไม่เกรงกลัว

พ่อบ้านของตระกูลเว่ยวางมือลง ส่ายหัวและกระซิบบางอย่างที่หูของหยางเล่อ ใบหน้าของหยางเล่อเปลี่ยนเป็นขาวซีด

"หัวหน้าหยาง หากไม่มีคำสั่งของเว่ยเจี้ยนกั๋ว อย่าทำอะไรโดยพลการในครั้งต่อไป คนจะได้ไม่หัวเราะเยาะเอา"

"ครับ ครับ ครับ! โปรดรายงานกลับไปที่เว่ยเจียนกั๋ว พวกเราจะระวังในคำพูดและการกระทำแน่นอน!"

"เว่ยเจียนกั๋วกล่าวว่า แทนที่ไปเสียแรงกับเซียวเฉวียนพวกไร้ชื่อเสียงเรียงนาม หัวหน้าหยางน่าจะไปใส่ใจชักนำตัวองค์หญิง หลังจากการสอบในวังแล้ว องค์หญิงต้าถงจะคัดเลือกบุตรเขย ถ้าคนของฝ่ายเราสามารถสมรสกับองค์หญิงได้ เราจะสามารถก้าวไปอีกขั้น ผนึกกำลังร่วมมือกับภูมิภาคตะวันตกได้"

"ครับ ขอบคุณเว่ยเจียนกั๋วสำหรับคำแนะนำครับ!"

“หัวหน้าหยาง อย่ากังวลไป เซียวเฉวียนจะไม่มีชีวิตอยู่รอดถึงวันสอบในวัง ถึงเวลานั้นตำแหน่งจ้วงหยวนจะเป็นคนของเราแน่นอน เซียนกระบี่และเซียนกวีสองคนรบกัน ความหายนะจะตกที่ตัวเซียวเฉวียนเท่านั้น”

"ครับ"

"เจียนกั๋วยังมีคำพูดจากปากที่กำชับให้ต้องบอก ไม่ต้องสำแดงฝีไม้ลายมือกระจอกๆ อีก บทกวีที่พวกเจ้าปล่อยออกไปนั้น ข้าพเจ้าเจียนกั๋วก็ได้อ่านแล้วเช่นกัน มันไปไม่ถึงระดับอย่างของเซียวเฉวียน แม้ว่าเซียนกวีจะไม่ใช่พวกของเรา เขาก็จะไม่เชื่อว่านี่คือบทกวีที่เขียนโดยเซียวเฉวียน”

ฝีไม้ลายมือกระจอกๆ......

ไม่ถึงระดับอย่างของเซียวเฉวียน......

หยางเล่อหน้าแดง บทกวีนี้เขียนโดยตัวเขาเอง! เป็นบทกวีที่ดีที่สุดซึ่งงัดออกมาจากส่วนลึกของสมองเขา!

ไม่คิดว่า ถูกเว่ยเจียนกั๋วกล่าวหาว่ามันยังไปไม่ถึงระดับอย่างฮุ่ยหยวน?

เขาไม่ยอมรับแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก เขาพูดอย่างโกรธเคืองว่า "ต้องโทษคนของฉันเรียนไม่เก่ง เขียนบทกวีห่วยแตกนี้เปรอะเปื้อนสายตาของท่านเจียนกั๋ว! ฉันจะสั่งสอนผู้ใต้บังคับบัญชาให้ดี ให้พวกเขาเรียนรู้มากยิ่งขึ้น เพื่อที่จะได้รับความโปรดปรานจากองค์หญิงต้าถง!"

"ดี ฉันจะถ่ายทอดคำพูดของหัวหน้าหยางให้แน่นอน ขอลาก่อน"

หยางเล่อรีบให้รางวัลแก่พ่อบ้านเป็นเงินกว่าร้อยตำลึง พ่อบ้านแอบกะน้ำหนักลับๆ ทำความเคารพอย่างดีใจ จากนั้นสะบัดแขนเสื้อแล้วจากไปอย่างร่าเริง

หยางเล่อเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็นเต็มตัว เว่ยเจียนกั๋วรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับแผนของเขา ให้คนมาที่นี่เพื่อห้ามเขาโดยเฉพาะ

เขาไม่คาดคิดด้วยซ้ำว่า สามเซียนได้กลายเป็นพันธมิตรของเว่ยเจียนกั๋วมานานแล้ว!

น่ากลัว!

เว่ยเจียนกั๋วถึงกับยอมรับสามเซียนไว้ด้วย!

หยางเล่อรู้สึกละอายใจและหวาดกลัว เขาทำตัวขายหน้าต่อหน้าเว่ยเจียนกั๋วในวันนี้ เขาต้องชดเชยให้ได้ องค์หญิงต้าถงจะคัดเลือกบุตรเขย นี่เป็นโอกาสอย่างดีแท้ๆ !

แน่นอนว่าการสอบของจักรพรรดิมีความสำคัญมาก เรื่องของเซียวเฉวียนเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อย จะสำคัญเท่ากับเรื่องขององค์หญิงต้าถงได้อย่างไร?

ในเมื่อเว่ยเจียนกั๋วกล่าวว่าไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเซียวเฉวียน หยางเล่อจึงทิ้งเซียวเฉวียนไว้เบื้องหลังและเริ่มต้อนรับขับสู้กับเรื่องเกี่ยวกับองค์หญิงต้าถง

จ้วงหยวนจะได้รับความโปรดปรานจากองค์หญิงมากที่สุด องค์หญิงจับคู่กับชายผู้มีปัญญา เป็นกิ่งทองใบหยกแท้ๆ ที่มีมาแต่อดีตกาล

หลังจากการสอบระดับพระราชวังแล้ว ข่าวการเลือกบุตรเขยขององค์หญิงต้าถงจะถูกเผยแพร่อย่างกว้างขวาง จักรพรรดิให้ความสำคัญกับเธอมากและจะจัดกระบวนงานครั้งใหญ่ที่สุดเพื่อจัดการกับเรื่องนี้

ตอนนี้ทุกคนก็แอบเตรียมตัวกัน แค่เกรงว่าจะถูกคนอื่นชิงโอกาสไปก่อน