ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1037

“ฆ่าเว่ยเชียนชิวไป สถานการณ์ในตอนนี้ก็คงไม่ดีขึ้นมากนักหรอก” เซียวเฉวียนคิดขึ้น ในที่สุดเขาก็ได้คำตอบเสียที

เซียวเฉวียนเป็นคนที่เงียบสุขุมมาตลอด ตั้งแต่มีเรื่องของเว่ยเชียนชิวเข้ามา เซียวเฉวียนก็รู้ดีว่าอาศัยกำลังของเว่ยเชียนชิวเพียงคนเดียว มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำเรื่องอันตรายแบบนี้ได้ ต้องมีกองกำลังที่แข็งแกร่งอยู่เบื้องหลังแน่ๆ

เพราะแบบนี้ ตั้งแต่แรกเริ่มเซียนเฉวียนจึงไม่ได้มีความคิดที่จะกำจัดเว่ยเชียนชิวทิ้ง เพียงแค่ต้องการเดินตามรอยเท้าเว่ยเชียนชิวก็เท่านั้น

จากในสายตาของเซียวเฉวียน หากกองกำลังที่อยู่เบื้องหลังเว่ยเชียนชิวไม่ถูกทำลาย ฆ่าเว่ยเชียนชิวไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรขึ้นมา ซ้ำยังจะทำให้คนที่เป็นเหมือนเว่ยเวียนชิวเกิดขึ้นมาใหม่อีกมากมาย ไม่จบไม่สิ้น

ดังนั้น เป้าหมายของเซียวเฉวียนคือกองกำลังที่อยู่เบื้องหลังเว่ยเชียนชิวต่างหาก ไม่ใช่แค่เพียงตัวเขาเท่านั้น

จากความมุมานะของเซียวเฉวียน เซียวเฉวียนก็ได้รู้เสียทีว่ากองกำลังที่อยู่เบื้องหลังเว่ยเชียนชิวคือ กองกำลังชาวยุทธ์แท้ แต่ส่วนที่ว่ากองทัพนั้นซ่อนอยู่ที่ไหน ตอนนี้เซียวเฉวียนเองก็ยังหาไม่เจอ

ตอนนี้มู่จิ่นได้ถามขึ้นว่า เซียวเฉวียนได้คิดเรื่องนี้เป็นครั้งแรกงั้นหรอกหรือ ถ้ามองจากความคับแค้นใจส่วนตัวแล้วนั้น พูดกันตามตรงเลย ถ้าเซียวเฉวียนฆ่าเว่ยเชียนชิวไปตอนนี้ ก็คงไม่มีปัญหาอะไรหรอกใช่ไหม?

แต่จากนิสัยของมู่จิ่นแล้ว คงไม่ถามคำถามนี้ออกมาโดยไม่มีเหตุผลหรอก มู่จิ่นกำลังจะสื่อถึงอะไรกันแน่นะ?

“มู่จิ่น จากความเห็นของเจ้า เจ้าคิดดว่า ถ้าข้าอยากจะรีบฆ่าเว่ยเชียนชิวไปซะตอนนี้ จะเป็นอะไรไหม? ” เซียวเฉวียนจ้องมองมาที่มู่จิ่น ถามมู่จิ่นออกมาอย่างไม่คิดอะไร

“ท่านคงฆ่าเขาไม่ได้” มู่จิ่นกัดฟันตอบ

"หึ? งั้นหรือ?" เซียวเฉวียนอดมองมู่จิ่นด้วยความสงสัยไม่ได้ เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมมู่จิ่นถึงได้พูดแบบนี้ แค่คิดว่ามู่จิ่นคงยังไม่รู้ถึงพลังที่แท้จริงของเขา เซียวเฉวียนจึงได้พูดขึ้นอีกว่า “ข้าสามารถฆ่าเว่ยเชียนชิวได้ในเสี้ยววิเดียว เจ้ายังคิดว่าข้าฆ่าเขาไม่ได้อีกหรือ?”

“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ท่านก็ฆ่าเขาไม่ได้อยู่ดี” มู่จิ่นยิ้มให้เซียวเฉวียน “พวกเราเป็นคนจากฮว๋าเซี่ย ไม่ใช่คนที่นี่ ไม่ควรแทรกแซงเรื่องของที่นี่มากเกินไป”

"อะไรกัน?" เซียวเฉวียนตกตะลึง เขาไม่เชื่อสิ่งนี้เลย

หรือบางทีนี่อาจเป็นประสงค์ของพระเจ้า

มู่จิ่นอดคิดถึงตอนที่ตนเริ่มเปิดหอเทียนเซียงไม่ได้เลย

ในตอนนั้นเขาพึ่งมาถึงซินเจียงได้เพียงไม่นาน ยังไม่คุ้นเคยกับผู้คนและวัฒนธรรมของซินเจียงมากนัก มู่จิ่นอยู่ที่ฮว๋าเซี่ยก็เป็นผู้หนึ่งที่ไม่ได้ดีเท่าไหร่นัก แต่ไม่เข้าใจว่ากองกำลังโบราณนั้นซับซ้อนมากแค่ไหน เขาคิดว่ารัฐบาลทั้งสองคงไม่ได้มาแทรกแซงกันและกัน เขาได้เปิดหอเทียนเซียงขึ้น หาเงินอย่างบริสุทธิ์ คิดว่าคงไม่มีปัญหาอะไร

แต่อย่างไรก็ตาม มู่จิ่นเพิ่งเปิดหอเทียนเซียงได้แค่ไม่กี่วัน ปัญหามากมายก็มารออยู่ที่หน้าประตู

วันนั้น ได้มีแขกคนหนึ่งเพิ่งจะกินข้าวจากหอเทียนเซียงออกมา เพิ่งถึงที่ประตูก็ล้มลงกับพื้นเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ร่างทั้งร่างกระตุกไม่หยุด ไม่นานหลังจากนั้นก็หมดลมหายใจ

“กินอาหารจากหอเทียนเซียงแล้วตาย!" ฝูงชนที่เดินผ่านไปผ่านมาเห็นเหตุการณ์นี้ ต่างก็ตะโกนออกมาด้วยความตื่นตระหนก ฟังถึงตรงนี้แล้ว เซียวเฉวียนก็หัวเราะออกมา คนโบราณก็มีวิธีเล็กๆน้อยแบบนี้ ในตอนแรกเซียวเฉวียนก็ได้ประสบกับปัญหาเช่นเดียวกันนี้และมันก็ทำให้เขาต้องไปนอนอยู่ในคุก

เมื่อคำพูดพวกนี้ได้หลุดออกมาแล้ว ก็ได้มีผู้คนมาปิดล้อมหอเทียนเซียง คนที่นำทัพมานี้ ต่างก็เป็นคนที่มีร่างกายแข็งแรงกำยำ มองแวบเดียวก็รู้ว่าไม่ใช่คนธรรมแน่ ต้องได้รับการฝึกมาอย่างดี

มู่จิ่นที่เพิ่งกลับมาจากซื้อยาก็บังเอิญได้มาเห็นเหตุการณ์นี้เข้า ในฐานะคนที่มาจากฮว๋าเซี่ย มองแวบเดียวก็รู้ได้ทันทีว่า ต้องมีคนมาจงใจหาเรื่องและก่อกวนหอเทียนเซียง