ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1045

เสียงลม หวืด ๆ ของทะเลทรายยามค่ำคืนดังก้องกังวาน ทว่าทุกคนไม่ได้หูหนวก ย่อมได้ยินเสียงนั้นโดยธรรมชาติ แต่เซียวเฉวียนกลับส่งสัญญาณให้เงียบ แกล้งทำเป็นไม่รู้ตัว

ถ้าเว่ยเชียนชิวต้องการฆ่าคนผู้หนึ่ง หมายความว่าจะไม่หยุดจนกว่าจะบรรลุผลสำเร็จ

หากฆ่านักฆ่ากลุ่มนี้แล้ว กลุ่มต่อไปคงไม่ยาก

แทนที่จะหมกมุ่นกับคนกลุ่มนี้ สู้เจ้าเล่ห์กับพวกเขาอีกกว่า

เช่นนี้เซียวเฉวียนไม่ต้องสู้กับพวกเขา และไม่ต้องเปลืองแรงด้วย

ดังนั้นเซียวเฉวียนจึงเขย่าภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิแห่งเขาคุนหลุน ปล่อยให้อาวุธวิเศษแสดงความสามารถของการบันทึกภาพอย่างเต็มที่

ภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิเผยแพร่ข่าวซุบซิบในตลาดไม่ก็เรื่องราวของเว่ยเชียนชิวที่ได้บันทึกไว้ออกมา

น่าเหลือเชื่อยิ่งนัก ทันทีที่คนเหล่านี้ได้ยินข่าวซุบซิบของเว่ยเจียนกั๋ว หูทุกคนต่างผึงขึ้นมา ในสมัยโบราณการรู้ข่าวทีหลัง ยิ่งรู้มากก็ยิ่งมีทางรอดมากขึ้น

ยิ่งรู้มาก ก็ยิ่งเข้าใจสถานการณ์มากขึ้น ภายภาคหน้าก็อาจจะมีโอกาสชนะและมีชีวิตรอดท่ามกลางการต่อสู้ที่โหดร้าย

แตกต่างจากเซียวเฉวียน ในสายตาของทุกคนเว่ยเชียนชิวคือบุคคลลึกลับเขามีฐานะสูงส่ง และมีเชื้อพระวงศ์ นิสัยโหดเหี้ยม เว่ยเชียนชิวคือบุคคลที่ยากจะคาดเดาในสายตาของชาวบ้านหรือแม้กระทั่งข้าราชการ

เซียวเฉวียนเคยต่อสู้กับเว่ยเชียนชิวหลายครั้ง จึงเข้าใจว่าเว่ยเชียนชิวมีข้อได้เปรียบมากเช่นนี้ ส่วนคนอื่นไม่มีโอกาสนี้ เพราะคนอื่นตายตั้งแต่ครั้งแรกที่พวกเขาประลองฝีมือของเว่ยเชียนชิวแล้ว

ดังนั้น การปล่อยข่าวของเว่ยเชียนชิวออกไปเป็นวงกว้าง ย่อมเป็นผลดีต่อนักฆ่าเหล่านี้

แบบนี้ พวกเขาจึงโจมตีเซียวเฉวียน ฟังก่อนแล้วค่อยว่ากัน

ในใจของพวกเขา เซียวเฉวียนต้องตายสถานเดียว จะฆ่าเร็วหรือฆ่าช้าล้วนเหมือนกัน สู้คว้าโอกาสในตอนนี้ดีกว่า จะได้คุ้มค่ากับการเดินทางมายังทะเลทรายที่แสนเย็นเยือกแห่งนี้

นักฆ่ากลุ่มนี้มักจะเชื่อมั่นในตัวเอง

เซียวเฉวียนกำลังเพลิดเพลินกับความสบาย แกล้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จากนั้นก็พูดคุยกับมู่จิ่นต่อไป

ชาวฮวาเซี่ยสองคนนี้พูดคุยกันราวกับเป็นพี่น้องที่พลัดพรากจากกัน

ต้าเว่ยในความหมายของเซียวเฉวียน มู่จิ่นได้ฟังก็ถึงกับตะลึงงัน

ส่วนซินเจียงในความหมายของมู่จิ่น ก็ทำให้เซียวเฉวียนตกใจอยู่ไม่น้อย

ชื่อเสียงขององค์หญิงในซินเซียง ทำให้เซียวเฉวียนประหลาดใจอยู่บ้าง

เซียวเฉวียนคาดไม่ถึงว่า ภรรยาของตัวเองจะเป็นที่รักของชาวบ้านในซินเจียงตั้งแต่ยังไม่ได้แต่งงาน

ซึ่งในตอนนั้นเป็นการแต่งงานครั้งที่สองของเซียวเฉวียน องค์หญิงผู้มีฐานะสูงส่งถึงเพียงนี้กลับไม่ได้ดูถูกเขา แค่นี้เซียวเฉวียนก็ซาบซึ้งมากแล้ว

แม้ว่าก่อนหน้านั้นเซียวเฉวียนจะซาบซึ้งในการเข้าอกเข้าใจขององค์หญิง แต่เขากลับคาดไม่ถึงว่าองค์หญิงจะอยู่ต้าเว่ยเพื่อเขา เรียกได้ว่ายอมทิ้งความรุ่งเรืองของซินเจียงอย่างไม่เหลือเยื่อใย

เซียวเฉวียนกำหมัดเงียบ ๆ เขาไม่มีวันผิดต่อความรักขององค์หญิงแน่นอน

แค่ฐานะขององค์หญิง อย่าว่าแต่การแต่งงานตั้งที่สองกับเซียวเฉวียนเลย ต่อให้จะต้องอภิเษกสมรสกับฮ่องเต้แห่งต้าเว่ยก็ย่อมเป็นเรื่องที่สมควร เรื่องนี้ใช่ว่าเซียวเฉวียนต้อยต่ำกว่าผู้อื่น แต่ลำดับชั้นในสมัยโบราณเข้มงวดมาก การแต่งงานเช่นนี้ขององค์หญิง ย่าว่าแต่สมัยโบราณเลย ต่อให้เป็นยุคปัจจุบันก็เป็นไปไม่ได้

หากเป็นยุคปัจจุบัน ลูกสาวคนรวยจะแต่งงานกับคนจนที่ไม่มีอะไรเลยไม่ได้

ในยุคปัจจุบันเซียวเฉวียนไม่ได้โชคดีนัก คาดไม่ถึงว่าในยุคโบราณเขากลับได้อภิเษกสมรสกับองค์หญิง

เซียวเฉวียนอยากจะได้เถามันเทศและคลังอาวุธกลางแจ้งอย่างอดใจไม่ไหว เช่นนี้จะทำให้เขาได้กลับต้าเว่ยไปเจอองค์หญิงได้เร็วขึ้น

“มู่จิ่น เจ้าเคยบอกว่าเบื้องหลังของสำนักหมิงเซียนนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีกับราชวงศ์ซินเจียงใช่ไหม? ข้ามีเรื่องหนึ่งอยาจะให้เจ้าช่วย”

“เจ้าว่ามา หากข้าทำได้ข้าก็จะทำ” มู่จิ่นตัดสินใจอย่างแน่วแน่ หลังจากอยู่ตามหาเถามันเทศและคลังอาวุธกลางแจ้งกับเซียวเฉวียนแล้ว เขาจะติดตามเซียวเฉวียนไปต้าเว่ย

วัฒนธรรมของต้าเว่ยคล้ายกับฮวาเซี่ย มู่จิ่นจึงรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับต้าเว่ย มู่เวยผู้น่าสงสารไม่รู้ว่าศิษย์พี่ของตัวเองเตรียมจะหนี นางคิดว่าศิษย์พี่และเซียวเฉวียนแค่มาเดินเล่นในทะเลทราย ค่อยกลับสำนักหมิงเซียน