ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1052

ไม่พูดถึงเพลิงชุ้ยเจี้ยนก็ดีแล้ว พอพูดถึงเพลิงชุ้ยเจี้ยนภาพชุนเซี่ยวก็รู้สึกโมโห！

เพลิงชุ้ยเจี้ยนเป็นหายนะที่สำนักหมิงเซียนได้ปิดบังคนบนโลกนี้เอาไว้！

ที่จริงแล้วภาพชุนเซี่ยวก็รู้สึกไม่ดีต่อคนของสำนักหมิงเซียนอยู่แล้ว ตอนนี้มู่เว่ยยังจะมาพูดถึงเพลิงชุ้ยเจี้ยนอีก เมื่อภาพชุนเซี่ยวได้ยินที่มู่เว่ยพูด ก็มีพลังขึ้นมา ได้สร้างวงกลมที่สวยงามขนาดใหญ่ลอยขึ้นบนอากาศ เหมือนต้องการจะบอกมู่เว่ยว่า ข้าผลักเจ้าไปแล้ว เจ้าจะทำอะไรข้าได้？

มู่เว่ยเป็นเหมือนถุงระเบิดขนาดเล็กถุงหนึ่ง การกระทำที่ยอดเยี่ยมของภาพชุนเซี่ยวนี้ มู่เว่ยมองเห็น มันยอดเยี่ยมมาก มู่เว่ยโมโหเดินพุ่งเข้าไปหาเซียวเฉวียนพูดว่า：“เซียวเฉวียน！ภาพของเจ้าทำไมถึงไม่มีมารยาทอย่างนี้ เจ้าจะไม่สั่งสอนมันใช่ไหม？”

มู่เว่ยจะจัดการกับภาพชุนเซี่ยว ภาพชุนเซี่ยวไม่มีทางเลือกลอยขึ้นไปอยู่บนอากาศ มู่เว่ยจับไม่ถึง ทำได้เพียงให้นายท่านของมันจัดการ

ทำให้มู่เว่ยโกรธโมโหอย่างมาก แม้แต่คำว่าราชบุตรเขยก็ลืมที่จะเรียกไปแล้ว กลับเรียกชื่อเซียวเฉวียนโดยตรง

แต่เซียวเฉวียนก็เหมือนไม่ได้ยิน ค่อยสนใจแต่พูดคุยกับมู่จิ่น ส่วนเรื่องที่พวกเขาคุยอะไรกัน มู่เว่ยไม่สนใจแล้ว โดนรูปภาพรูปนี้แกล้ง จะทำอย่างไรมู่เว่ยก็ไม่อยากยอมแพ้

เหอะ！

เซียวเฉวียนไม่สนใจใช่ไหม？

มู่เว่ยไม่อยากเชื่อว่านางจะไม่สามารถจัดการรูปภาพนี้ได้！

มู่เว่ยโมโหควักปืนกระบอกหนึ่งออกมาจากเอว เล็งไปที่ภาพชุนเซี่ยว：“ถ้าเจ้าไม่ลงมาข้าจะยิงแล้วนะ！”

บนโลกนี้ คงไม่มีอะไรที่สามารถหลบหนีความเร็วของปืนได้

ถ้ายิงออกไป มู่เว่ยเชื่อว่าภาพชุนเซี่ยวคงจะขาดเป็นรูแน่นนอน

เมื่อได้ยินสิ่งที่มู่เว่ยตะโกนพูด มู่จิ่นทนไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวพูดว่า ：“ศิษย์น้อง เก็บปืนให้ดี”

ภาพชุนเซี่ยวเป็นอาวุธที่มีค่าของเซียวเฉวียน ถ้าเกิดยิงปืนไปแล้วทำให้ภาพชุนเซี่ยวขาดเป็นรู เซียวเฉวียนก็จะสูญเสียมากไปด้วยอีก？

หลังจากนี้ยังจะยังสามารถรับการโจมตีอย่างกระทันหันได้？

ในเวลาและสถานการณ์นี้มู่จิ่นและพวกเขายังเป็นคนฮว๋าเซี่ย ยังต้องพึ่งพาและได้รับการปกป้องจากเซียวเฉวียน อาวุธที่มีค่าของเซียวเฉวียน แน่นอนว่าก็ต้องห้ามเกิดข้อผิดพลาดขึ้นเด็ดขาด

“ศิษย์พี่！” มู่เว่ยกระแทกเท้าด้วยความโมโห ก่อนหน้านี้ไม่ว่ามู่เว่ยจะทำอะไร มู่จิ่งก็จะเข้าข้างมู่เว่ยมาตลอด มู่จิ่งรู้จักเซียวเฉวียนได้ไม่นาน ก็กลับไปเข้าข้างเซียวเฉวียนแล้ว！

ทันใดนั้นในใจของมู่เว่ยรู้สึกขึ้นมาว่าเหมือนของที่ตนเองรักกำลังถูกแย่งไป มู่เว่ยรู้สึกเจ็บใจ

เซียวเฉวียนทนไม่ได้หัวเราะส่ายหน้า：“มู่จิ่ง ไม่เป็นไร นางทำอะไรภาพชุนเซี่ยวไม่ได้”

“งั้นท่านก็ค่อยดูให้ดีแล้วกัน！” มู่เว่ยโกรธโมโหอย่างมากจนหน้าตาที่สวยงามแดงไปหมด มิน่าละเป็นเพียงแค่ภาพวาดแต่กลับมีพลังมากอย่างนี้ ที่แท้ก็เป็นสิ่งของของนายท่านนี่เอง

เหอะ！

มู่เว่ยต้องการให้เซียวเฉวียนได้เห็นภาพชุนเซี่ยวของเขา เมื่อถูกนางยิงจนเป็นรูจะเป็นอย่างไร！

“ปัง！”

“ปัง！”

“ปัง！”

ยิงติดต่อกันสามนัด มู่เว่ยมีหน้าตกใจเหลือเชื่อดวงตาเบิกโตขึ้น จ้องมองภาพชุนเซี่ยว เห็นๆอยู่ว่าลูกกระสุนยิงโดนภาพชุนเซี่ยว ไม่เพียงแต่ภาพชุนเซี่ยวไม่เป็นอะไรแม้แต่นิดเดียว และยังคงหมุนตัวอยู่กลางอากาศอย่างภาคภูมิใจ บินไปบินมาอย่างรวดเร็ว และค่อยๆแตะลงที่ด้านหลังท้ายทอยของมู่เว่ยเบาๆ และก็บินขึ้นกลับไปบนอากาศอีกครั้ง

ข้ามีชีวิตอยู่สามารถกินลูกกระสุนได้ ข้าบินได้ ข้ายอดเยี่ยมมาก！

“อ๊าก！อ๊าก！อ๊าก！”

มู่เว่ยโมโหตะโกนใส่ภาพชุนเซี่ยวออกไปสามคำ นางไม่สามารถทำอะไรภาพชุนเซี่ยวได้ เหมือนลูกไก่ตัวหนึ่งที่พ่ายแพ้ สะบัดตัวไปมาอย่างไม่พอใจอยู่บนหลังอูฐ

“เฮ่อ......” มู่เว่ยถอนหายใจออกมา มีความสามารถไม่เท่าภาพนั้น จนทำให้รู้สึกโมโหตัวเองอย่างมาก จนแทบไม่รู้จักตัวเองแล้ว