ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1070

ถึงแม้ว่าตามการทำนายของนักปราชญ์ เซียวเฉวียนจะตายในที่ต้าเว่ย แต่นักปราชญ์ก็กังวลมากจนเขาไม่สามารถรอได้อีกต่อไป

นักปราชญ์เห็นกับตาตัวเขาเองที่เขาเอาเมล็ดพันธุ์แห่งเพลิงมาที่ต้าเว่ยถูกดับลง นอกจากนี้เขาก็หมดสติไปจากเตาธูปที่ระเบิด ช่างน่าละอายและอับอายจริงๆ!

แต่ภูเขาหมิงเซียนก็ถูกทำลายด้วยเพลิงและน้ำ ก่อนหน้านี้นักปราชญ์ได้ยินรายงานจากคนในสำนักว่าในภูเขาหมิงเซียนมีเสียงระเบิดเกิดขึ้น

นักปราชญ์แอบกรีดร้องว่ามีบางอย่างไม่ดี เสียงที่ระเบิดทั้งสองด้านเวลาห่างกันไม่นาน เมล็ดพันธุ์แห่งเพลิงในภูเขาหมิงเซียนเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ถูกผู้ไม่หวังดีดับลงแน่ เสียงการระเบิดน่าจะเกิดจากการระเบิดของเตาหลอมขนาดเล็กที่ใส่เมล็ดพันธุ์แห่งเพลิง

นักปราชญ์ผู้น่าสงสาร เขาสนใจแต่เพียงเมล็ดพันธุ์แห่งเพลิงของเพลิงชุ้ยเจี้ยนที่นำไปในต้าเว่ยเท่านั้น จนถึงตอนนี้เขายังไม่ได้ถามเสวียนอวี๋ว่าคนที่แอบเข้าไปในสำนักหมิงเซียน ทำให้นักปราชญ์โกรธมากจนพูดไม่ออก

แต่ว่า นักปราชญ์และสำนักหมิงเซียนของเขาเจอเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งยืนยันได้ว่าคำทำนายของนักปราชญ์นั้น สิ่งนี้ยิ่งทำให้นักปราชญ์เชื่อมั่นกว่าเดิมว่าต้องเป็นเซียวเฉวียนแน่นอนที่อยู่เบื้องหลังในการช่วยเหลือคนแห่งเขาคุนหลุน เซียวเฉวียนเป็นตัวซอยทีทำให้เกิดทุกสิ่งทุกอย่างในสำนักหมิงเซียน และเขาคือคนที่ขย่มสำนักหมิงเซียน

ในหัวใจของนักปราชญ์ สำนักหมิงเซียนเป็นตัวแทนของเทียนเต๋า และเมล็ดพันธุ์แห่งเพลิงคือการถ่ายทอดของสำนักหมิงเซียน นี่เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าพวกเขาถูกสวรรค์เลือกไว้เพื่อมายับยั้งคุนหลุนและต้าเว่ย

นี่เป็นเกียรติยศที่ไม่สามารถขอได้ นักปราชญ์ในฐานะเจ้าสำนักของสำนักหมิงเซียน เป็นเรื่องปกตืที่หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกเหนือกว่าและยังหยิ่งผยองทุกสิ่งทุกอย่างอีกด้วย

เกียรติยศแบบนี้เป็นของสำนักหมิงเซียน ไม่มีใครสามารถเอามันไปได้และอย่าคิดจะมาเอามันไป และอย่าคิดที่จะมาสร้างความเสียหายให้กับสำนักหมิงเซียน

แต่ตอนนี้ที่สำนักหมิงเซียนได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง และนักปราชญ์ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน นักปราชญ์ที่ยังไม่เข้าใจสถานการณ์นี้อย่างแน่ชัด ก็ได้โยนความผิดไปยังเซียวเฉวียนอย่างไร้ยางอาย และเขาก็ไม่เกรงกลัวว่าเขาจะกว่าหาอย่างไม่ยุติธรรมต่อเซียวเฉวียนเลย

เพียงเพราะนักปราชญ์คำทนายว่าเซียวเฉวียนเป็นคือมนุษย์ต่างดาวจากสวรรค์

เซียวเฉวียนคือความโชคร้ายต่อสำนักหมิงเซียน ความโชคร้ายทุกสิ่งทุกอย่างที่สำนักหมิงเซียน โยนความผิดไปที่เซียวเฉวียนหมดเลย

ดังนั้น นักปราชญ์ใช้ข้ออ้างในการผดุงธรรมแทนสวรรค์ จึงมุ่งเป้าไปที่เซียวเฉวียนทุกหนทุกแห่ง

แต่ผู้นำคนนี้ที่อ้างว่าเป็นตัวแทนของสวรรค์ไม่รู้ตัวเลยว่า แท้จริงแล้วเพราะเขาเรียนไม่เก่งสิ่งที่ควรเรียนรู้ไม่เรียนสิ่งที่ควรทำแต่ไม่ทำ ผิดฝาผิดตัวนำเขาและแม้กระทั่งสำนักหมิงเซียนทั้งหมดที่ไม่สามารถมีทางหวนกลับมาได้

หากเขาฝึกฝนปฎิบัติธรรมถึงขั้นสูงสุด เขาควรรู้ว่าเซียวเฉวียนคือมนุษย์ต่างดาว และนั่นก็เป็นการจัดเตรียมของพระเจ้าด้วย มนุษย์ต่างดาว มันเป็นหนึ่งในวิถีแห่งสวรรค์ไม่ใช่หรือ?

สิ่งที่น่าเศร้า นักปราชญ์ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ คิวว่าตัวเองฉลาดมาก ทุ่มเทเวลามากมายในการวางแผนที่จะฆ่าเสซียวเฉวียน ทำให้ตัวเองทำผิดพลาดครั้งแล้วครั้งเล่า!

หากนักปราชญ์ไม่ได้กดดันบังคับเขามากนัก เซียวเฉวียนก็คงจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในเมืองหลวงของต้าเว่ย เขาก็จะใช้ชีวิตอย่างมีน้ำใจและเมตตาต่อผู้อื่นทำงานตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้นถึงพระอาทิตย์ตก

ก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากมายแบบนี้?

สิ่งที่น่าหัวเราะก็คือ แม้ว่านักปราชญ์จะมาถึงจุดนี้แล้วแต่เขาก็ยังคงไม่สำนึกตัวเองอีก เขายังคงเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและรู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องการฆ่าคนอย่างเซียวเฉวียน!

ฆ่ามัน!

ไม่ว่าจะต้องไล่ล่าเขาไปจนสุดขอบโลกก็ตามก็จะฆ่าเขา!

ในทันใดนั้น สมาชิกทุกคนของสำนักหมิงเซียนได้รับคำสั่งให้สังหารเซียวเฉวียน

ในบรรดาสมาชิกของสำนักหมิงเซียน นอกจากมู่เวยและมู่จิ่น ก็ไม่มีใครเคยเห็นเซียวเฉวียนมาก่อน

แต่มู่เวยและมู่จิ่น อีกคนยังไม่กลับไปที่สำนักหมิงเซียน และอีกคนถูกเซียวเฉวียนลักพาตัวไป