เมื่อเฉากุยได้ยินเช่นนั้นจากเมื่อกี้ที่อารมณ์ดีอยู่ก็กลายเป็นความโกรธในใจและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ “เป็นไปได้ยังไง! กล้าเข้ามาสร้างปัญญาในถิ่นของข้างั้นรึ?”
ตั้งแต่ที่เฉากุยเปิดโรงเตี๊ยมแห่งนี้ มันนานมากแล้วที่ไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาให้เฉากุย
เมื่อตอนที่เฉากุยมาที่โรงเตี๊ยมนี้แรกๆพ่อค้าในพื้นที่จำได้แม่นเลยว่ามีกลุ่มอารักขาของผู้ที่มีอำนาจใหญ่เข้ามากินและดื่ม ด้วยความที่เฉากุยนั้นเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอ หลังจากที่กินและดื่มกันอย่างสนุกสนานพวกนั้นก็วางแผนออกไปเลยโดยที่จะไม่จ่ายเงินสักบาท
นี่ก็เท่ากับว่าพวกนั้นกินและดื่มฟรีๆงั้นหรือ?
แน่นอนว่าเฉากุยไม่เต็มใจ เธอโต้เถียงกับกลุ่มอารักขาที่นิสัยไม่ดีพวกนั้นอย่างรุนแรง พวกมันยังรังแกผู้หญิงที่อ่อนแอไม่ยอมจ่ายเงินและขู่ว่าถ้าเฉากุยยังมายุ่งอยู่แบบนี้อีก ก็อย่ามาโทษพวกมันที่หยาบคาย
แต่เพราะเฉากุยมีสำนักหมิงเซียนอยู่เบื้องหลังเธอจึงไม่กลัวคนพวกนั้น แม้ว่าจะถูกพวกอารักขานั้นข่มขู่เฉากุยก็ยังไม่ยอมแพ้
ทั้งสองฝ่ายจ้องหน้ากันและสถานการณ์ก็ตึงเครียด
พวกอารักขานั้นเดินทางไปรอบโลกหลายปีแล้ว นอกจากใช้กำลังแล้ว ยังมีอารมณ์ร้อนและมีรูปลักษณ์ที่ดุร้าย ทําให้ผู้คนต่างก็หวาดกลัว
ในเมื่อก่อน หากมีใครบังเอิญพบเจอคนกลุ่มนี้ไม่กล้าแม้จะเดินผ่าน?
เจ้าของร้านโรงเตี๊ยมแห่งนี้เป็นเพียงหญิงที่อ่อนแอแถมยังกล้ามีปากเสียง ซึ่งถือเป็นการท้าทายพวกมัน!
และเฉากุยก็สามารถปั่นป่วนความอดทนของพวกมันนี้ได้สำเร็จ ทันทีที่พวกอารักขาอารมณ์เสีย พวกมันก็ปาข้าวของ ทุบตีผู้คนในโรงเตี๊ยม และสร้างปัญหาในโรงเตี๋ยมเสียงดังโหวกเหวกโวยวาย เฉากุยเรียกให้คนไปหยุดพวกอารักขา แต่กลับถูกกดหัวลงไปที่พื้นแทน
อันที่จริงอารักขาพวกนั้นไม่ได้โหดเหี้ยมเลย จุดประสงค์ของพวกมันก็คือต้องการทำให้ผู้คนในโรงเตี๊ยมกลัวและเตือนเฉากุยไม่ให้เธอไปขัดขวางพวกมันอีก
สุดท้ายแล้วในโลกก็มีกฎเกณฑ์ มันเป็นเรื่องปกติที่จะอาละวาดแต่มันไม่ได้ง่ายเหมือนการฆ่าคนเพราะเมื่อมีคนตาย ในอนาคตก็เกรงว่าจะไม่มีผู้มีอำนาจคนไหนที่จะกล้าจ้างอารักขาแบบนี้ ดังนั้นอารักขาพวกนี้จึงไม่กล้าทำลายงานของตัวเอง
หากเป็นโรงเตี๊ยมธรรมดาเมื่ออารักขาทำแบบนี้โรงเตี๋ยมก็คงจะต้องประนีประนอมและโรงเตี๊ยมเหล่านั้นจะต้องเจอความสูญเสียอย่างโง่เขลาอย่างแน่นอน
แต่ครั้งนี้พวกเขาโชคร้ายที่ได้มาเจอกับผู้ดูแลอย่างเฉากุยที่ดื้อรั้น
โรงเตี๊ยมที่เฉากุยดูแลนั้นเป็นตัวแทนของสำนักหมิงเซียน และสำนักหมิงเซียนก็เป็นตัวแทนของเทียนเต๋า ภายใต้ท้องฟ้าใครจะมองข้ามไปได้? การเหนือธรรมชาตินี้หยั่งรากลึกอยู่ในร่างกายของสำนักหมิงเซียนทุกคน
สำนักหมิงเซียนทุกคนรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ที่ได้รับเลือกจากพระเจ้า ใครก็ตามที่ขวางทางของพวกเขาก็เท่ากับขวางทางพระเจ้า
ใครกล้าขัดแย้งกับเฉากุยก็เท่ากับการขัดแย้งกับสำนักหมิงเซียน ถ้าขัดแย้งกับสำนักหมิงเซียนก็เท่ากับขัดแย้งกับพระเจ้า การขัดแย้งกับพระเจ้าคิดว่าจะมีอายุอยู่ได้นานงั้นรึ?
ถ้าเป็นเช่นนี้สำนักหมิงเซียนก็ควรจัดการกับหายนะที่ร้ายแรงแทนพระเจ้า!
เพราะเหตุนี้อารักขาพวกนี้ทําให้เกิดหายนะร้ายแรง พวกเขาบังเอิญออกมาเดินเล่นและได้รับเชิญจากเสวียนอวี๋ แต่พวกเขาก็ตายก่อนที่จะส่งเสียงร้องด้วยซ้ำ
การได้พบกับเสวียนอวี๋ก็ถือเป็นโชคดีสําหรับอารักขา เสวียนอวี๋เป็นมีฝีมือมากอย่างน้อยพวกเขาก็จบชีวิตลงไปก่อนที่จะได้รู้สึกเจ็บปวด
เพราะนอกจากตาของพวกเขาที่เบิกกว้างแล้ว พวกเขาไม่ได้แสดงท่าทางที่ดูเจ็บปวดเลย
ปัจจุบันก็ไม่มีใครรู้เลยว่าใครเป็นคนลงมือ แต่มันทำให้ผู้คนนั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
อยากถามว่าคนที่ได้พบกับปรมาจารย์ที่เก่งและจากไปอย่างไร้ร่องรอง มีใครบ้างจะไม่สติแตก?
ตั้งแต่นั้นมาไม่ว่าจะกลุ่มคาราวานใหญ่หรือเล็กที่ผ่านไปมาก็ไม่กล้ายุ่งกับโรงเตี๊ยมแห่งนี้ไปโดยปริยาย
ในกลุ่มคาราวานมีเรื่องตลกที่กำลังดังไปทั่ว “ถ้าคิดว่าตัวเองอายุยืนให้ลองไปสร้างปัญหาที่โรงเตี๊ยมฉางหมิง”
ธุรกิจโรงเตี๊ยมของเฉากุยมีชื่อว่าโรงเตี๋ยมฉางหมิง
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาที่ฉางหมิงอีกเลย
แต่คิดไม่ถึงว่าหลังจากผ่านไปหลายปีก็ยังจะมีคนกล้ามาสร้างปัญหาที่นี่อีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...