ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1086

มู่จิ่นเป็นคนฮว๋าเซี่ย อย่างนี้ก็สามารถจะอธิบายได้แล้ว

มู่จิ่นจากฮว๋าเซี่ยมาถึงซินเจียง รู้ตัวเองดีว่านี่เป็นสถานการณ์ที่ไม่ปกติ ความคุ้นชินของสังคมยากที่จะรับได้

ถ้าคนอื่นรู้ มู่จิ่นคงไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้แน่นอน

ถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไปก็คงไม่เป็นอะไร มันไม่ง่ายที่คนอื่นจะรู้ได้

นี่เป็นเรื่องบังเอิญหรือไม่ มู่จิ่นกลายเป็นคนของสำนักหมิงเซียง

คนสำนักหมิงเซียงสามารถทำนายดวงได้ หนึ่งในนั้นการทำนายดวงของนักปราชญ์มีความล้ำลึกแม่นย้ำอย่างยิ่ง ในเมื่อนักปราชญ์สามารถทำนายได้ว่าเซียวเฉวียนเป็นแตกต่างจากคนอื่น ในไม่ช้าก็จะทำนายได้ว่ามู่จิ่นก็เช่นกัน ในจุดนี้ในใจของมู่จิ่นรู้ชัดเจนเป็นอย่างดี

ในสถานการณ์อย่างนี้ ถ้ามู่จิ่นต้องการมีชีวิตอยู่ต่อไป จะทำสิ่งใดก็ต้องระมัดระวังให้มาก ห้ามแสดงพิรุธออกมาแม้แต่นิดเดียว

การใช้ชีวิตอย่างนี้ มู่จิ่นจะต้องรู้สึกเหนื่อยอย่างมาก

หลังจากที่เซียวเฉวียนและมู่จิ่นรู้จักกัน เซียวเฉวียนก็บอกมู่จิ่นทุกอย่างเกี่ยวกับการกระทำคำพูดของนักปราชญ์ เมื่อมู่จิ่นรู้ว่านักปราชญ์พยายามอย่างมากที่ต้องการจะฆ่าเซียวเฉวียนซึ่งเป็นคนฮว๋าเซี่ย และได้รู้ว่านักปราชญ์อ้างคำสั่งจากสวรรค์ หลังจากนั้นได้ทำร้ายผู้คนเพื่อผลประโยชน์ของตนเอง เขาก็หมดความเคารพต่อนักปราชญ์

มู่จิ่นรู้สึกไม่มีความปลอดภัย รู้สึกไม่มีตัวตน เป็นเรื่องยากมากที่จะได้เจอเซียวเฉวียนที่เป็นคนบ้านเกิดเดียวกัน ก็เหมือนกับเรือลำเล็กๆลำหนึ่งที่ล่องอยู่ในแม่น้ำมาเป็นเวลานานในที่สุดก็ได้ขึ้นฝั่งมีที่พึ่งพาแล้ว

เมื่อเซียวเฉวียนปรากฏตัวขึ้นได้รู้จักกับมู่จิ่น สำหรับมู่จิ่นแล้วมันช่างถูกที่ถูกเวลาเหมาะเจาะมากจริงๆ

ถ้าเปลี่ยนจากโย่วควนเป็นมู่จิ่น โย่วควนก็คงไม่ลังเลแม้แต่นิดเดียว คงเลือกที่จะตามเซียวเฉวียนกับไปที่ต้าเว่ยด้วยกัน เซียวเฉวียนอยู่ที่ไหน เขาก็จะอยู่ที่นั้นด้วย

และอีกอย่าง ต้าเว่ยยังมีเว่ยอวี๋และเว่ยเป้ยที่มาจากฮว๋าเซี่ยเหมือนกัน

เซียวเฉวียนบอกว่า วัฒนธรรมของต้าเว่ยกับวัฒนธรรมฮว๋าเซี่ยโบราณมีหลายอย่างที่เหมือนกันมาก เป็นความรู้สึกถึงการมีตัวตนอย่างหนึ่ง

ความรู้สึกที่ได้มีตัวตนไม่มีสิ่งใดสามารถทดแทนได้ ถึงแม้ว่าในใจของมู่จิ่นจะรักมู่เวย ก็ไม่สามารถแทนที่ได้

ในเมื่อมู่เวยไม่ยอมไปต้าเว่ยกับมู่จิ่น มู่จิ่นก็ทำได้เพียงเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เขาคงต้องละทิ้งมู่เวย

ตราบใดที่สิ่งพื้นฐานยังคงอยู่ ในอนาคตก็จะบรรลุสิ่งที่ต้องการได้

และถ้ามู่จิ่นและมู่เวยมีโชคชะตาต่อกัน พวกเขาก็จงจะได้พบกันในวันหนึ่ง

สิ่งที่โย่วควนได้พูดอธิบายมานั้นถูกต้อง เมื่อได้ยินสิ่งที่โย่วควนคิดในใจเซียวเฉวียนก็พยักหน้าเห็นด้วย มีความสุขเกิดขึ้นเอง เหมือนลูกของเขาในที่สุดก็เติบโตขึ้นแล้ว

ในตอนนี้เมื่อโย่วควนได้มองปัญหาอย่างมีวุฒิภาวะมากขึ้นมีความนิ่งมั่นคงชัดเจน ยิ่งไปกว่านั้นสามารถยืนหยัดอยู่ได้ด้วยตัวเอง

เซียวเฉวียนได้พี่น้องที่ดีเพิ่มมาอีกหนึ่งคน ยอดเยี่ยมมาก！

ดูแล้วการเดินทางมาซินเจียงในครั้งนี้และพาโย่วควนมาด้วยเป็นสิ่งที่ฉลาดมาก

ทั้งสามคนพูดคุยและร่วมเดินไปด้วยกัน ไม่ทันรู้ตัว ออกจากโรงเตี๊ยมมาได้ไม่ไกล

สถานที่ใกล้ๆโรงเตี๊ยม มีพุ่มไม้หน้าทึบอยู่ ในตอนนั้นพวกเขากำลังจะผ่านเส้นทางตรงนั้น

และในตอนนั้น ทันใดนั้นก็มีเงาของคนสองคนพุ่งออกมา ฝ่ามือที่รุนแรงพุ่งโจมตีเซียวเฉวียน

เซียวเฉวียนไม่ทันรู้ตัว ด้านหลังก็โดนฝ่ามือทั้งสองเข้าเต็มๆ เลือด “เอือก！” พุ่งออกมาจากปากของเขา

“นายท่าน！”

“เซียวเฉวียน！”

โย่วควนและเซียวเฉวียนอุทานออกมาพร้อมกัน