ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1090

”ถูกต้อง พวกเจ้าคิดว่าแม่ทัพนี้หลอกเอาง่ายๆ งั้นหรือ ?” คนหนึ่งของสำนักหมิงเซียนจ้องมองโย่วควนอย่างแอบดีใจ พูดคล้อยตามคำพูดของแม่ทัพ ช่วยให้แม่ทัพเอาตัวรอด

เจตนาของแม่ทัพชัดเจน เขาจะไม่ยุ่งเรื่องนี้ และเขาไม่คิดจะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย

งั้นดีมาก ! คนตรงหน้าเขาคือเซียวเฉวียน ถ้าแม่ทัพบอกไม่ใช่ก็ไม่ใช่แล้วกัน

ที่นี่คืออาณาเขตของภูมิภาคตะวันตก แม่ทัพเป็นคนสนิทของกษัตริย์แห่งภูมิภาคตะวันตก แม่ทัพยังไม่ยุ่งเซียวเฉวียนร้ายดียังไง เรื่องนี้ก็จัดการง่ายขึ้นมาก

เซียวเฉวียนก็ไร้ที่พึ่งพิงแล้ว

อะฮ่า !

ดูๆ แล้วฟ้าดินยังไม่อยากจะช่วยเซียวเฉวียน อยากให้เซียวเฉวียนตาย !

ตอนนี้ มู่จิ่นต้องยอมรับว่าเซียวเฉวียนวินิจฉัยได้แม่นยำมาก แต่มู่จิ่นยังคงมีความหวังนิดหนึ่งในตัวแม่ทัพ มู่จิ่นกล่าวด้วยความเคารพนอบน้อม "ท่านแม่ทัพ ข้าชื่อมู่จิ่นจากสำนักหมิงเซียน ข้าสามารถพิสูจน์ได้ว่าเขาก็คือ เซียวเฉวียน"

ขณะที่พูด มู่จิ่นชี้นิ้วไปที่เซียวเฉวียน

แม่ทัพเหลือบมองที่เซียวเฉวียนด้วยสีหน้าที่ไร้ความรู้สึก แน่นอนเขารู้ว่าบุคคลนี้ก็คือเซียวเฉวียน ตอนเซียวเฉวียนมาถึงภูมิภาคตะวันตกใหม่ๆ ทำให้เกิดความวุ่นวายโกลาหลทั่วทั้งภูมิภาคตะวันตก

ในฐานะแม่ทัพของภูมิภาคตะวันตก แม่ทัพก็คงไม่พลาดที่จะอยากเห็นหน้าราชบุตรเขยแห่งภูมิภาคตะวันตกคนนี้

บอกตรงๆ เซียวเฉวียนมีร่างสูงใหญ่มีบุคลิกคู่บารมี หน้าตามีราศี ยังเป็นมหาราชครูแห่งต้าเว่ยตั้งแต่อายุยังน้อย เขาเป็นชายหนุ่มที่น่าเกรงขาม แม่ทัพก็ชื่นชมเซียวเฉวียนเป็นอย่างมาก

เมื่อมองทั่วแผ่นดินใต้ฟ้า ยังหาไม่มีบุคคลอื่นที่มีความสามารถเช่นนี้

ในสายตาของแม่ทัพ แม้แต่เจ้าชายหมิงเจ๋อ ก็เทียบเซียวเฉวียนไม่ได้

หมิงเจ๋อคาบกุญแจทองมาเกิด อยู่ดีกินดีมาตั้งแต่เด็ก เกิดมาพร้อมกับรัศมีของบุคคลสูงศักดิ์ ฉลาดเฉลียวและขยันเรียนรู้ ฝึกฝนทักษะมากมายจนเรียกได้ว่าเป็นมังกรหงส์เหินในหมู่มนุษย์

ก่อนที่แม่ทัพจะพบกับเซียวเฉวียน แม่ทัพเคยรู้สึกว่าหมิงเจ๋อเป็นบุคคลที่หายากในโลก

แต่เมื่อได้พบกับเซียวเฉวียน ตำแหน่งของหมิงเจ๋อในใจของแม่ทัพก็ถูกแซงข้ามหัวโดยเซียวเฉวียน หมิงเจ๋อไม่มีซึ่งพลังชีพปรับตัวตามอิสระราบเรียบจากภายในสู่ภายนอกในตัวของเซียวเฉวียน

พลังชีพนี้ทำให้แม่ทัพรู้สึกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกล้วนดูปกติธรรมดาในสายตาของเซียวเฉวียน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เซียวเฉวียนใช้ชีวิตอย่างอิสระตามสบาย ประพฤติตนไม่อยู่กับร่องกับรอย

พฤติกรรมของเซียวเฉวียนทำให้แม่ทัพประหลาดใจมาก ขอถามหน่อย ลูกเขยคนไหนกล้าไปพบพ่อตาเป็นครั้งแรกโดยไม่มีอะไรติดไม้ติดมือเลย?

ยิ่งไปกว่านั้น พ่อตาของเซียวเฉวียนไม่ใช่คนธรรมดา เขาเป็นถึงกษัตริย์แท้ๆ แห่งภูมิภาคตะวันตก !

เซียวเฉวียนมาที่นี่ด้วยมือเปล่าต่อหน้าทุกคน มีเพียงต้นหญ้าโซมๆ ไม่กี่ต้น แก้วแหวนเงินทองไม่มีสักชิ้น

การกระทำของเซียวเฉวียนทำให้ผู้ชายหลายคนรู้สึกด้อยค่าไปเลย

คนที่เป็นเจ้าหน้าที่ในราชสำนักมานาน ต่างก็หวังว่าจะสามารถมีชีวิตเหมือนเซียวเฉวียน ใช้ชีวิตเป็นตัวของตัวเอง ใช้ชีวิตตามที่พวกเขารู้สึกว่าสบายใจยังไงก็ได้

แต่ในฐานะข้าราชบริพาร มีกฎเกณฑ์มากเกินไปที่จำกัดผูกมัดพวกเขา

ถึงแม้พวกเขาจะไม่ได้เป็นเจ้าหน้าที่ในราชสำนัก เป็นบุคคลธรรมดาสามัญ แม่ทัพก็รู้สึกว่าเขาก็ยังไม่อาจใช้ชีวิตอย่างเซียวเฉวียนได้

สามัญชนก็มีความกังวลเยี่ยงสามัญชน ฟืน ข้าว น้ำมัน เกลือ ซอส น้ำส้มสายชู ใบชา ต่างก็กวนใจพวกเขาได้

ก็เพราะประเด็นนี้ เซียวเฉวียนทำให้แม่ทัพชื่นชม และทั้งทำให้แม่ทัพอิจฉาอีกด้วย

ในสายตาของแม่ทัพ ผู้ชายทุกคนในโลกจะดำเนินชีวิตด้วยความระมัดระวังเช่นเดียวกับแม่ทัพถึงเป็นเรื่องปกติ คนอย่างเซียวเฉวียนนั้นเป็นโรคจิต เป็นคนฝืนธรรมเนียมประเพณี

คนยุคโบราณให้ความสำคัญกับธรรมเนียมประเพณี เรื่องจุกจิกหยุมหยิมเหล่านี้ฝังลึกอยู่ในใจของพวกเขา

ถ้ามีคนประพฤติผิดธรรมเนียม จะมองว่าบุคคลนั้นท้ายทายธรรมเนียมประเพณี ฝืนหลักเกณฑ์ธรรมชาติ