ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1114

เว่ยเชียนชิวใช้ชีวิตมาหลายปีแล้ว แต่ไม่เคยเห็นใครอวดดีเหมือนเซียวเฉวียนมาก่อน

รู้ว่าเว่ยเชียนชิวเป็นราชาแห่งชาวยุทธ์แท้ ฝีมือเก่งกล้า

และรู้ว่าเว่ยเชียนชิวมีกลุ่มพลังแข็งแกร่งอย่างชาวยุทธ์แท้มีอำนาจยิ่งใหญ่

เซียวเฉวียนเป็นเพียงลูกเขยคนหนึ่ง โดดเดี่ยวเดียวดาย เขาทำได้อย่างไร?

ท้าทายขีดจำกัดของเว่ยเชียนชิวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ทำอย่างไรให้เว่ยเชียนชิวโกรธอย่างไร!

อะไรนะ?

เซียวเฉวียนเขากล้าได้อย่างไร?

กลืนสมบัติล้ำค่าของเว่ยเชียนชิวไปมากมาย และรับเอาชาวยุทธ์แท้ที่ต้าเว่ยฝึกฝนอย่างยากลำบากมาหลายคน ถ้าเป็นคนอื่น คงก้มหัวทำตัวเป็นลูกหมา และปกปิดเรื่องนี้ไว้อย่างแน่นหนา

เซียวเฉวียนกลับกลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้ และเขียนจดหมายฉบับนี้มาโดยเฉพาะ!

เว่ยเชียนชิวโกรธจนตาย!

“อา!”

“อ๊า!”

“เซียวเฉวียน!”

เว่ยเชียนชิวยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ โกรธจนเส้นเอ็นปูดโปน หน้าตาน่ากลัว โกรธจนอยากจะบีบคอเซียวเฉวียนให้ตายทันที!

แต่ในความเป็นจริง เซียวเฉวียนอยู่ไกลถึงซินเจียง เว่ยเชียนชิวยิ่งโกรธ เขาทำอะไรเซียวเฉวียนไม่ได้เลย เขาทำได้เพียงตะโกนออกมาเพื่อระบายความโกรธในใจ

หัวของเว่ยเชียนชิวก็เริ่มปวดตุบ ๆ ขึ้นมาอีก

สำหรับเซียวเฉวียน เว่ยเชียนชิวใช้กลยุทธ์ต่างๆ มาหมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการชักชวน คุกคาม ฆ่าอย่างเปิดเผย ฆ่าอย่างลับๆ เรียกได้ว่าใช้ทุกวิธีแล้ว แต่ก็ไม่ทำอะไรเซียวเฉวียนได้

และยิ่งเซียวเฉวียน อวดดีมากขึ้นเรื่อยๆ

โดยสรุปแล้ว วิธีไหนที่จะทำให้เว่ยเชียนชิวอับอายเซียวเฉวียนก็จะทำ!

มาถึงจุดนี้เว่ยเชียนชิว เสียใจมากที่ไม่ได้ฆ่าเซียวเฉวียนเมื่อตอนที่เซียวเฉวียนยังไม่เติบโตเต็มที่!

ถ้าตอนนั้นเว่ยเชียนชิว ไม่ดูถูกเซียวเฉวียนไม่ดูถูกที่จะฆ่าเซียวเฉวียน เซียวเฉวียนก็คงตายไปแล้ว

เว่ยเชียนชิวจะไม่ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้อีกแล้ว

เอ๊ะ!

ช่างเป็นก้าวผิด ก้าวผิด!

ตอนนี้ ไม่เพียงแต่จะมีปัญหาในการบูรณะราชสำนักเท่านั้น แต่ชื่อเสียงของเว่ยเชียนชิวก็ตกต่ำลงอย่างมาก

ช่วงนี้แม้ว่าเว่ยเชียนชิวจะไม่ออกไปข้างนอก แต่เขาก็ไม่เคยพลาดข่าวคราวในเมืองหลวง

ตามรายงานของสายลับ ผู้คนในเมืองหลวงต่างพากันโทษเว่ยเชียนชิวในเรื่องวิญญาณของทหารตระกูลเซียว 50,000 นาย

ก่อนหน้านี้ ถึงแม้ว่าผู้คนจะมีความไม่พอใจต่อเว่ยเชียนชิวอยู่บ้าง แต่พวกเขาก็ไม่เคยกล้าพูดไม่ดีกับเว่ยเชียนชิวต่อหน้า

ตั้งแต่ที่เว่ยเป้ยนำเฮยอวิ๋นกลับมายังเมืองหลวง กระแสความคิดเห็นของผู้คนก็เริ่มเปลี่ยนไป

ผู้คนต่างพูดกันว่า เว่ยเชียนชิวคงทำเรื่องชั่วร้ายมามากจนลูกชายที่รักที่สุดของเขาทนไม่ได้เว่ยเป้ยยอมขัดใจพ่อเพื่อนำศพของทหารตระกูลเซียวกลับมายังเมืองหลวง

ตั้งแต่นั้นมา ผู้คนก็เลิกพูดลับหลังเว่ยเชียนชิวและพูดกันต่อหน้าต่อตา

นอกจากนี้ เมื่อเกิดเพลิงไหม้ที่จวนเจียนกั๋ว ผู้คนก็คิดว่านี่เป็นความตั้งใจของสวรรค์ สวรรค์ไม่อาจทนดูการกระทำอันโหดร้ายของเว่ยเชียนชิว ได้อีกต่อไป จึงลงโทษเขา

ชาวจีนโบราณให้ความเคารพต่อเทพเจ้า ดังนั้น เมื่อคิดว่าแม้แต่เทพเจ้ายังลงโทษ ！

เมื่อได้รับความช่วยเหลือจากสวรรค์ ประชาชนก็กลัวเว่ยเชียนชิวน้อยลง พวกเขาเริ่มวิพากษ์วิจารณ์เขาอย่างรุนแรงมากขึ้น ชั่วขณะหนึ่ง เสียงโกรธแค้นในการโจมตีเว่ยเชียนชิวดังก้องไปทั่วเมือง

เว่ยเชียนชิวจึงกลายเป็นหนูข้ามถนนที่ผู้คนต่างพากันตะโกนไล่

แน่นอนว่า ประชาชนก็แค่พูดกันเท่านั้น หากจะลงมือจริงๆ ประชาชนก็ยังไม่กล้าหรอก

เฮยหลังได้ยินเสียงก็ออกมา เขายืนอยู่ต่อหน้าเว่ยเชียนชิวอย่างสุภาพ “ข้าน้อยอยู่ที่นี่!”

“ข้าสั่งให้เจ้าพาคนไปขุดอุโมงค์ใต้บ้านของเซียวเฉวียนแล้วระเบิดมันทิ้งทันที” เว่ยเชียนชิวพูดด้วยความโกรธแค้น “เรื่องนี้เจ้าจะต้องทำให้สำเร็จ หากไม่สำเร็จ เจ้าก็เอาหัวมาส่งให้ข้า!”

ใต้บังคับบัญชาเหล่านี้ ช่วงนี้ทำงานอะไรก็ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน!

“ขอรับ! ข้าน้อยน้อมรับตามคำสั่ง!” เฮยหลังหายตัวไปอย่างรวดเร็ว

......

......

ซินเจียง

เมืองชิงซาน

เซียวเฉวียนหลังจากหลอกล่อหูเฟยให้เชื่องแล้ว เขาก็ได้ออกจากบ้านของหูเฟยไปโดยที่หูเฟยส่งเขาไป

จนถึงทางโค้ง เซียวเฉวียนก็หันกลับมาอย่างรวดเร็ว กลายเป็นสายลมพัดเข้าห้องของหญิงสาว

ได้สัญญาไว้ว่าจะช่วยเหลือ เซียวเฉวียนจึงต้องช่วย

หญิงสาวที่นั่งอยู่ในห้องอย่างเศร้าสร้อย เมื่อพบว่ามีชายร่างสูงใหญ่โผล่เข้ามาในห้อง ก็ตกใจจนลุกขึ้นยืนทันที นางถอยหลังอย่างระมัดระวังไปพร้อม ๆ กับถามด้วยเสียงสั่นเครือว่า “เจ้า...เจ้าเป็นใคร?”

“ข้ามาช่วยท่าน รีบหนีไปจากที่นี่ก่อน” เซียวเฉวียนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ

เขาต้องการพาหญิงสาวออกไปก่อนที่หูเฟยจะมาถึงที่นี่ มิฉะนั้น หากหูเฟยรู้ว่า เซียวเฉวียนแอบมาขัดขวางเขา หูเฟยก็อาจทำลายเถามันเทศและเซียวเฉวียนก็จะล้มเหลวในการตามหาเถามันเทศอีกครั้ง และจะต้องเสียเวลามากขึ้นในการสืบหาเถามันเทศอีกครั้ง

นอกจากนี้ อาจทำให้เกิดปัญหาที่ไม่จำเป็นขึ้นได้

ท้ายที่สุดแล้ว เซียวเฉวียนก็อยู่ในดินแดนของคนอื่น ในซินเจียง ดังนั้น การระมัดระวังในการดำเนินการจึงเป็นสิ่งที่ถูกต้อง

ดังนั้น ก่อนที่หญิงสาวจะตอบกลับ เซียวเฉวียนก็พาหญิงสาวหายตัวไป

ทันทีที่เซียวเฉวียนเดินออกไป หูเฟยก็รีบวิ่งเข้าไปในห้อง เขาถูมืออย่างลามกและพูดว่า “สาวสวย ข้ามาแล้ว!”