ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1129

แต่ก่อนที่เหมิงเอ้าจะออกเดินทาง ชิงหลงบอกกับเหมิงเอ้าว่าอย่าระเบิดเว่ยเชียนชิวจนตาย เนื่องจากชีวิตของเว่ยเชียนชิวต้องสงวนไว้เพื่อเซียวเฉวียน

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เหมิงเอ้าก็รู้สึกไม่มีความสุขในทันใด เขาเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า “ท่านบรรพบุรุษ ไม่ระเบิดเว่ยเชียนชิวให้ตาย เช่นนั้นการระเบิดมันจะน่าสนใจอย่างไร ”

เห็นได้ชัดว่าเหมิงเอ้าไม่มีความสุข

เหตุใดถึงต้องไว้ชีวิตขโมยเฒ่าอย่างเว่ยเชียนชิว?

เฮ้อ ตอนแรกเหมิงเอ้าคิดว่าเซียวเฉวียนนั้นได้ตัดสินใจที่จะสังหารเว่ยเชียนชิวไปแล้ว แต่ที่แท้ก็แค่ต้องการสร้างปัญหาให้กับเว่ยเชียนชิวเท่านั้น

เห็นใบหน้าที่ไม่พอใจของเหมิงเอ้า ชิงหลงหันหน้าไปหาเสี่ยวเซียนชิวที่อยู่ข้างเขา “เสี่ยวเซียนชิว ดูเหมือนว่าเหมิงเอ้าไม่อยากไป เช่นนั้นเจ้าเป็นคนไปแทนแล้วกัน”

“ได้เลย ไม่มีปัญหา” เสี่ยวเซียนชิวตอบกลับมาอย่างมีความสุข

แค่คิดว่าจะสามารถวางวัตถุระเบิดจำนวนมากไว้ในอุโมงค์ ระเบิดที่อยู่อาศัยอันยิ่งใหญ่ของเว่ยเชียนชิว แค่นี้เสี่ยวเซียนชิวก็มีความสุขเป็นอย่างมาก

ไม่สนใจว่าเว่ยเชียนชิวนั้นจะถูกระเบิดตายหรือไม่ แค่นั้นเสี่ยวเซียนชิวก็มีความสุขแล้ว

ฮึ!

เว่ยเชียนชิวกล้าร่วมมือกับนักปราชญ์เพื่อจับเสี่ยวเซียนชิวขังไว้ในกรง นอกจากนั้นยังใช้เพลิงชุ้ยเจี้ยนในการทรมานเสี่ยวเซียนชิว หากแค้นนี้ไม่ได้รับการชำระ เสี่ยวเซียนชิวคนคิดว่าตนเองไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป!

อ่า ไม่ สาบานว่าจะไม่เรียกตัวเองว่าดาบวิญญาณอีกต่อไป!

เหมิงเอ้าก็แค่บ่นออกมาเท่านั้น แต่เมื่อได้ยินว่าเสี่ยวเซียนชิวจะแย่งภารกิจไปจากเขา สีหน้าของเหมิงเอ้าก็เปลี่ยนไปทันที เขายิ้มยิงฟันออกมา “ใครบอกว่าข้าไม่เต็มใจที่จะไป? ท่านบรรพบุรุษ ข้าอยากจะทำเรื่องนี้มากที่สุด ท่านให้ข้าไปทำภารกิจนี้ด้วยเถิด”

หลังจากพูดเช่นนั้น เหมิงเอ้าก็มองไปที่ชิงหลงด้วยสีหน้าประจบประแจง

ชิงหลงปิดปากและพูดออกมา “ได้ เช่นนั้นข้าจะให้เจ้าไป แต่เจ้าต้องทำทุกอย่างด้วยความระมัดระวัง”

“ไม่มีปัญหา!” เพื่อป้องกันไม่ให้เสี่ยวเซียนชิวแย่งภารกิจในครั้งนี้ของเขาไป หลังจากที่เหมิงเอ้ารับคำสั่ง เขาก็รีบหายไปทันใด

ในตอนนั้นเอง เหมิงเอ้าและไป๋ฉี่ก็รู้สึกว่าร่างกายของตนเองเบาลงเป็นอย่างมาก และพละกำลังก็แข็งแกร่งขึ้นไม่น้อย

ทั้งสองคนรู้ว่า นี่จะต้องเป็นเพราะเซียวเฉวียนนั้นพัฒนาอย่างก้าวกระโดด

เพื่อทดสอบว่าความแข็งแกร่งของตนเองเพิ่มขึ้นมากเพียงใด เหมิงเอ้าจึงได้เชื้อเชิญเสี่ยวเซียนชิวมาประลองกับตนเองเพื่อทดสอบความแข็งแกร่งเป็นพิเศษ

ภายใต้การประลอง เหมิงเอ้าพบว่าความแข็งแกร่งของตนเองนั้นสูสีกับเสี่ยวเซียนชิวเป็นอย่างมาก

พูดกันตามตรงก็คือ ความแข็งแกร่งของเหมิงเอ้านั้นยังด้อยกว่าเสี่ยวเซียนชิวเล็กน้อย

แต่เหมิงเอ้าเป็นเพียงแค่มนุษย์ธรรมดา เขาจะเทียบกับดาบวิญญาณได้อย่างไร?

เหมิงเอ้าสามารถก้าวมาถึงระดับนี้ได้ เหมิงเอ้าก็รู้สึกว่าตนเองนั้นไม่เลวแล้ว

ฮึฮึ!

ครั้งนี้เหมิงเอ้าต้องประลองกับเว่ยเชียนชิวให้ได้ เหมิงเอ้าอยากรู้ว่าพลังของราชาแห่งชาวยุทธ์แท้อย่างเว่ยเชียนชิวนั้นแข็งแกร่งเพียงใด

แต่ก่อนที่จะทำการประลอง เหมิงเอ้าต้องจุดระเบิดก่อน จากนั้นค่อยหลอกล่อเว่ยเชียนชิวออกมาสู้กับเขาด้านนอก

ขอแค่ดึงดูดความสนใจของเว่ยเชียนชิว ทำให้เขาออกมาด้านนอกได้ แค่นั้นเขาก็จะไม่ถูกระเบิดตาย

และในตอนนี้เอง ชนวนระเบิดก็ได้ถูกเหมิงเอ้าจุดขึ้นแล้ว......

ในสวน ในตอนที่เว่ยเชียนชิวกำลังอย่างมีความสุขเพื่อรอเสียงการระเบิดทางฝั่งของจวนเซียวโดยไม่รู้ร้อนรู้หนาว เหมิงเอ้าก็ได้เข้ามาด้านในลานโดยที่เขาไม่รู้สึกตัว

“เว่ยเชียนชิว พวกเราได้พบกันอีกแล้ว!”

เหมิงเอ้ามองไปที่เว่ยเชียนชิวด้วยสีหน้าแห่งความภาคภูมิใจ

รูม่านตาทั้งสองข้างของเว่ยเชียนชิวเบิกกว้าง มองมาที่เหมิงเอ้าด้วยแววตาอันสับสน

เจ้าเด็กคนนี้สามารถแอบเข้ามาในลานของเขาอย่างสงบ เว่ยเชียนชิวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งของเหมิงเอ้าจะเพิ่มขึ้นไม่น้อย

แต่ในสายตาของเว่ยเชียนชิว ต่อให้ความแข็งแกร่งของเหมิงเอ้าจะเพิ่มขึ้นสักแค่ไหน สุดท้ายเขาก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเว่ยเชียนชิวอยู่ดี

เหมิงเอ้าเป็นเพียงผู้พิทักษ์ที่เกิดมาเป็นทาสคุนหลุน ครั้งที่แล้วแม้แต่เฮยหลังของเว่ยเชียนชิวเขายังสังหารไม่ได้ เช่นนั้นก็คงไม่ต้องพูดว่าอีกฝ่ายจะมาสังหารราชาแห่งชาวยุทธ์แท้อย่างเว่ยเชียนชิว

เว่ยเชียนชิวชำเลืองมองไปที่ด้านหลังของเหมิงเอ้าด้วยสายตาอันเย่อหยิ่ง พบกว่าด้านหลังของเขาไม่มีใคร

“ฮึ!”

เว่ยเชียนชิวพ่นลมหายใจออกมา คนที่อยู่ข้างกายของเซียวเฉวียน พวกเขาได้เรียนรู้ความเย่อหยิ่งและความโอหังมาจากเซียวเฉวียนจริง ๆ

เหมิงเอ้ากล้าบุกเข้ามาในดินแดนของเว่ยเชียนชิวเพียงลำพัง แบบนี้ก็เหมือนกับการที่เหมิงเอ้าเป็นคนรนหาที่ตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

หรือว่าการที่เหมิงเอ้าปรากฏตัวออกมาในที่พักของเขาในเวลานี้ ทั้งหมดก็เพราะเตรียมตัวมาอย่างดีแล้ว!

ดูเหมือนว่าการเคลื่อนไหวของพวกเฮยหลังจะล้มเหลว!

เจ้าพวกเฮยหลัง ทำเรื่องราวไม่เคยสำเร็จ เจ้าพวกคนไร้ประโยชน์!

เว่ยเชียนชิวหันกลับมามองเหมิงเอ้าด้วยสายตาอันดุร้าย “เจ้าเป็นคนวางระเบิด?”

“อื้อ ใต้เท้าเจียนกั๋วเดาถูกแล้ว สมแล้วที่ท่านเป็นคนที่ฉลาดที่สุดตั้งแต่ข้าเคยเจอมา ไม่มีใครฉลาดไปกว่าท่านแล้ว” ในตอนนั้น เหมิงเอ้ายืนอยู่บนต้นไม้สูง เขาพูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่น คำพูดแสดงถึงอารมณ์ที่กำลังเสียดสีเว่ยเชียนชิว

พูดตามตรง เว่ยเชียนชิวเองก็เป็นคนที่ครองอำนาจมานานหลายทศวรรษ การวางกลยุทธ์ของเขาล้ำเลิศ และมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความรุ่งโรจน์

ตั้งแต่ที่เว่ยเชียนชิวหันมาต่อกรกับเซียวเฉวียน เส้นทางของเว่ยเชียนชิวก็เริ่มตกต่ำ หรือพบกับความลาดชันที่ไม่เคยเจอมาก่อน

นี่ยังไม่ใช่ช่วงเวลาที่โชคร้ายที่สุดของเว่ยเชียนชิว โชคร้ายที่สุดของเขาก็คือการได้พบกับชิงหลง

เมื่อได้พบกับชิงหลง อำนาจของเว่ยเชียนชิวก็ลดลงเหมือนกับไม่เคยมีมาก่อน

สิ่งนี้ทำให้เว่ยเชียนชิวโกรธมาก เวลานี้ แม้แต่เหมิงเอ้าที่เป็นเพียงทาสคุนหลุนที่มีภูมิหลังต่ำต้อยก็ยังกล้าเยาะเย้ยเว่ยเชียนชิว

คนพวกนี้มันรังแกผู้อื่นมากเกินไป!

“รนหาที่ตาย!” เว่ยเชียนชิวเค้นพลังภายในออกมา พุ่งเข้ามาหาเหมิงเอ้าพร้อมกับฝ่ามืออันรุนแรง

......

......

พระราชวังซินเจียง

เซียวเฉวียนได้รับรายงานสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในเมืองหลวงจากเหมิงเอ้า เขารู้ว่าเว่ยเชียนชิวนั้นทำการระเบิดจวนเซียวไม่สำเร็จ แต่จวนของตัวเองกลับถูกระเบิดจนพังพินาศ

เซียวเฉวียนกล่าวชื่นชมพวกของเหมิงเอ้าในทันทีว่า “พวกเข้าทำได้ดีมาก”

ในเมืองหลวงมีชิงหลงคอยบังคับบัญชาอยู่ เว่ยเชียนชิวไม่มีทางทำอะไรจวนเซียวได้

เว่ยเชียนชิวคงรู้สึกเสียใจมากเป็นแน่!