ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1153

ตราบใดที่ยังไม่ได้กำจัดเว่ยเชียนชิว เมืองหลวงก็ยังเป็นที่ที่ไม่ปลอดภัย เหล่าบรรดาจิ้นซื่อที่กลับมาที่เมืองหลวงก็จะมีอันตรายมาก

เซียวเฉวียนทำเพื่อปกป้องชีวิตของเหล่าบรรดาจิ้นซื่อ พาพวกเขามาไกลถึงซินเจียง

และการเดินทางมาซินเจียงในครั้งนี้ ก็ทำให้เหล่าบรรดาจิ้นซื่อได้เรียนรู้มากขึ้น

ตลอดทาง จิ้นซื่อได้ความรู้เพิ่มขึ้นมาก บวกกับการที่เซียวเฉวียนพูดล้างสมองพวกเขาในเวลาที่เหมาะสม ความคิดของพวกเขาเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก

จิ้นซื่อมีรูปแบบการจัดระเบียบผู้คน สิ่งของต่างๆที่เปลี่ยนไปแล้ว

สรุปง่ายๆก็คือ จิ้นซื่อเป็นคนที่มีความสามารถตามแบบที่เซียวเฉวียนคิดไว้

พวกเขาเริ่มมีความคิดที่จะพัฒนาศีลธรรม สติปัญญา และสิ่งต่างๆรอบด้าน เหมือนกับคนหนุ่มสมัยใหม่แล้ว

เมื่อพัฒนาต่อไปเรื่อยๆ เซียวเฉวียนเชื่อว่า อีกไม่นาน พวกเขาจะต้องกลายเป็นคนที่มีความสามารถเป็นกำลังสำคัญของต้าเว่ย สร้างต้าเว่ยให้รุ่งเรืองยิ่งใหญ่

ต้าเว่ยที่ยังคงล้าหลังอยู่ ไม่ง่ายเลยที่จะสร้างคนที่มีความสามารถอย่างนี้ขึ้นมาได้

ดังนั้น ถ้าเซียวเฉวียนพาพวกเขาเหล่านี้กลับไปที่ต้าเว่ย เปิดเผยตัวของพวกเขาให้เว่ยเชียนชิวได้รับรู้ เซียวเฉวียนรู้สึกเสียดายมาก

ถ้าหากเว่ยเชียนชิวใช้โอกาสตอนที่เซียวเฉวียนยังไม่ได้เตรียมพร้อมลงมือทำร้ายเหล่าบรรดาจิ้นซื่อ สิ่งที่เซียวเฉวียนทำมาทั้งหมดมันก็จะสูญเปล่า？

เหตุการณ์นี้ เซียวเฉวียนไม่ยอมให้เกิดขึ้นอย่างแน่นอน

คิดอย่างละเอียดถี่ถ้วน ในที่สุดเซียวเฉวียนก็ตัดสินใจให้เหล่าบรรดาจิ้นซื่ออยู่ที่รัฐไป๋ลู่ก่อน รอเวลาที่เหมาะสมก่อน เซียวเฉวียนค่อยวางแผนให้พวกเขากลับไปที่เมืองหลวงอีกครั้ง

ดังนั้น ตอนนี้ดูแล้วจิ้นซื่อสามารถออกจากรัฐไป๋ลู่กลับไปที่เมืองหลวงได้แล้ว ในตอนนั้นเมื่อพวกเขาได้ยินเซียวเฉวียนพูดว่าต้องการให้พวกเขาอยู่ที่รัฐไป๋ลู่ต่อไปก่อน การตอบสนองของเหล่าบรรดาจิ้นซื่อตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก：“อะไรนะ！”

เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า？

เซียวเฉวียนต้องการให้จิ้นซื่ออยู่ที่รัฐไป๋ลู่？

พวกจิ้นซื่อได้ยินผิดไปหรือเปล่า

พวกเขาพยายามตั้งใจฟัง หนึ่งในบรรดาจิ้นซื่อคนหนึ่งหัวเราะและพูดถามว่า ：“ครูฝึก เมื่อครู่ท่านพูดว่าต้องการให้พวกเราอยู่ที่รัฐไป๋ลู่ พวกเราได้ยินผิดไปใช่หรือไม่？”

เป็นไปไม่ได้พวกเราเป็นจิ้นซื่อของต้าเว่ย จะต้องเข้าไปในราชสำนักเป็นข้าราชการทำเพื่อต้าเว่ยของเรา เซียวเฉวียนกลับไปที่เมืองหลวง ไม่พาพวกเรากลับไปด้วย นี่มันไม่มีเหตุผล

พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้ อยู่ที่นี่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร

เซียวเฉวียนจะต้องพูดผิดแน่นอน หรือว่าเหล่าบรรดาจิ้นซื่อฟังผิดไปเอง

คาดไม่ถึง เซียวเฉวียนกลับพูดขึ้นอย่างเด็ดขาดว่า：“พวกเจ้าไม่ได้ฟังผิดไป ข้าก็ไม่ได้พูดผิด ข้าตั้งใจที่จะให้พวกเจ้าอยู่ที่รัฐไป๋ลู่”

หลังจากที่เหล่าบรรดาจิ้นซื่อได้มาฝึกฝนกับเซียวเฉวียนที่ซินเจียงแล้ว รูปแบบของพวกเขาก็เปลี่ยนแปลงไป ไม่เพียงแต่คิดเรื่องต่างๆรอบคอบมากขึ้นเท่านั้น และก็ยังสามารถยอมรับเรื่องที่พวกเขาคาดไม่ถึงได้

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็เพราะพวกเขามีมุมมองที่เปลี่ยนไปต่อเซียวเฉวียน มีเซียวเฉวียนเป็นแบบอย่าง คำพูดของเซียวเฉวียนพวกเขาสามารถเชื่อถือได้

ดังนั้น เรื่องมาถึงตอนนี้ เซียวเฉวียนก็ไม่ต้องกังวลว่า พวกเขาจะไม่เข้าใจจะไม่ยอมรับฟังคำพูดของเซียวเฉวียน เซียวเฉวียนรู้สึกว่าเป็นเวลาที่สมควรที่จะบอกความจริงกับพวกเขาได้แล้ว

เซียวเฉวียนค่อยๆพูดขึ้นว่า ：“ที่จริงแล้วจุดประสงค์ที่แท้จริงที่อาจารย์พาพวกเจ้าไปที่ซินเจียง ก็เพื่อหยุดยั้งไม่ให้เว่ยเชียนชิวทำร้ายพวกเจ้าได้”

ที่ผ่านมานักเรียน มีเพียงสองทางให้เลือกเดิน

ถ้าทำตามคำสั่งของเว่ยเชียนชิว ก็จะได้เป็นขุนนางได้เลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็ว

หรือถ้าไม่ทำตามเว่ยเชียนชิว ก็จะต้องตาย หรือไม่ก็โดนเว่ยเชียวชิวกดดันอย่างไม่มีที่สุดสิ้น ไม่มีวันได้มีความก้าวหน้า

นักเรียนเป็นความหวังของการพัฒนาต้าเว่ย เซียวเฉวียนประมุขแห่งชิงหยวน เขาสมควรที่จะปกป้องนักเรียนของเขา สมควรที่จะปกป้องคนเหล่านี้ที่มีความสามารถเป็นกำลังสำคัญของต้าเว่ย

คำพูดเหล่านี้ ก่อนหน้านี้เซียวเฉวียนไม่เคยพูดกับเหล่าบรรดาจิ้นซื่อ ก็เพราะว่าก่อนหน้านี้เหล่าบรรดาจิ้นซื่อยังมีอคติต่อเซียวเฉวียนอยู่ ไม่ว่าเซียวเฉวียนจะพูดอะไร พวกเขาก็ไม่ยอมฟัง

ตอนนี้ เหล่าบรรดาจิ้นซื่อได้ฟังที่เซียวเฉวียนพูด พวกเขาก็เข้าใจถึงความเอาใจใส่ของเซียวเฉวียน