ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1158

เมื่อมีปืนแล้ว ฮ่องเต้ก็มีความกล้าหาญที่จะต่อสู้กับเว่ยเชียนชิว

มีมันเทศแล้ว ประชาชนของต้าเว่ยก็จะหลุดพ้นจากความอดอยากหิวโหย

จากคำพูดของเซียวเฉวียน เป็นเพราะของสองสิ่งนี้จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ของต้าเว่ย

การเปลี่ยนแปลงนี้ เป็นสิ่งที่ฮ่องเต้คาดหวังที่จะได้เห็น

ครั้งนี้ฮ่องเต้รับสั่งเรียกสวีซูผิงและจ้าวหลานเข้ามาในพระราชวัง ที่จริงก็เพราะมีเรื่องต้องการจะปรึกษาหารือ

ตอนที่ทั้งสองคนมาที่ห้องหนังสือ ฮ่องเต้ยังทรงแก้ไขพระราชฎีกาไม่เสร็จเรียบร้อย

ดังนั้น ทั้งสองคนก็หลบอยู่ด้านหลังฉากกั้น เล่นหมากรุกไปด้วย และรอฮ่องเต้แก้ไขพระราชฎีกาให้เสร็จและจะได้เริ่มปรึกษาหารือกัน

ที่จริงแล้ว ฮ่องเต้ทรงเรียกสวีซูผิงและจ้าวหลานมา เพื่อปรึกษาหารือเรื่องการบวงสรวงเทพแห่งสวรรค์

ฮ่องเต้รู้สึกว่าเว่ยเชียนชิวจะต้องก่อเรื่องอย่างแน่นอน เพื่อเป็นการป้องกัน ฮ่องเต้จะต้องเตรียมพร้อมไว้ ปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์

ยังไม่ได้เริ่มการปรึกษาหารือ ฮ่องเต้ก็ได้รับข่าวว่าเซียวเฉวียนกลับมาที่เมืองหลวงแล้ว

ดูท่าแล้ว เรื่องนี้ไม่ต้องปรึกษาหารือกันแล้ว

มีเซียวเฉวียนอยู่ จะต้องไม่มีอะไรผิดพลาดแน่นอน

ใช่สิ ฮ่องเต้ทั้งสามพระองค์ก็เคารพเชื่อถือเซียวเฉวียนมาก

แม้แต่เว่ยเชียนชิวที่สร้างเรื่องระรานต้าเว่ยมาเป็นสิบปียังต้องพ่ายแพ้ต่อเซียวเฉวียน ถ้าพวกเขาไม่เคารพเชื่อถือเซียวเฉวียนแล้วจะให้เคารพเชื่อถือใครละ？

ในเมื่อตอนนี้ไม่มีเรื่องที่ต้องพูดคุยกับสวีซูผิงและจ้าวหลานแล้ว หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ทูลลาแล้วก็เร่งรีบออกจากพระราชวังไป หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ขี่ม้าผ่านสายฝนไปที่จวนเซียว

เซียวเฉวียนกลับมาแล้ว ทั้งสองคนจะต้องพบเขาให้ได้ และจะได้สอบถามเซียวเฉวียนว่าได้พบเห็นอะไรที่ซินเจียงบ้าง

โดยเฉพาะสวีซูผิง เขาชอบเรื่องซุบซิบนินทามาก แน่นอนว่าไม่ยอมปล่อยโอกาสดีๆอย่างนี้ไปง่ายๆ

ท้องฟ้าของเมืองหลวง ยังคงมืดมน

น้ำฝนของเมืองหลวง ยังคงหยดลงบนพื้นดิน

ยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุดตก ฝนตกเยอะมากจนทำให้จิตใจของประชาชนรู้สึกเยือกเย็นไปหมด

ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป คงไม่ได้สัมผัสลมตะวันตกเฉียงเหนือแล้ว

แต่ในยุคที่ต้องพึ่งพาอาหาร ประชาชนก็หมดหนทาง ได้แต่ยอมจำนนต่อโชคชะตา

ปีนี้ช่างโชคร้ายจริงๆ เมืองหลวงถูกไฟไหม้ประชาชนที่ยากจนก็ยิ่งจนมากขึ้นอีก และยังตามมาด้วยฝนที่ตกอย่างยาวนาน

พระเจ้ายังจะให้คนมีชีวิตต่อไปได้อย่างไร？

เฮ่อ！

สวีซูผิงและจ้าวหลานที่ได้ยินเสียงคร่ำครวญของประชาชนรู้สึกเจ็บปวดใจ

.........

.........

ที่จริง ไม่ใช่ว่าพื้นที่ทั้งหมดของเมืองหลวงจะมืดครึ้มและฝนตกตลอดๆอย่างนี้ทุกที่

ยิ่งเข้าใกล้เขตประตูเมือง ก็ยิ่งดูเป็นปกติ

ดังนั้น เมื่อตอนที่เซียวเฉวียนทั้งสามคนเข้ามาถึงประตูเมือง ท้องฟ้ายังคงสว่างแจ่มใส

ทั้งสามคนยิ่งเดินลึกเข้าไป อากาศก็ค่อยๆเริ่มเปลี่ยนไป

ตอนแรก ท้องฟ้าก็แค่มืดครึ้มเล็กน้อย

แต่พอพวกเขาเดินต่อไปเรื่อยๆ ท้องฟ้าก็เปลี่ยนไปยิ่งมืดครึ้มขึ้นเรื่อยๆ และฝนก็ตก บางครั้งก็มีเสียงลมพัดดังขึ้น

สถานการณ์แบบนี้ เหมือนกับหมู่บ้านซิ่วสุ่ยไม่มีผิด

โย่วควนที่เคยเห็นสถานการณ์ขอหมู่บ้านซิ่วสุ่ยอดไม่ได้ที่จะกังวล：“นายท่าน จะทำอย่างไรดี？”

ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เมืองหลวงจะต้องกลายเป็นหมู่บ้านซิ่วสุ่ยแห่งที่สองเป็นแน่

เมืองหลวงเป็นรากฐานของต้าเว่ย ถ้าเมืองหลวงกลายเป็นเหมือนกับหมู่บ้านซิ่วสุ่ย แล้วต้าเว่ยจะทำอย่างไร？

เป็นความผิดของเซียวเฉวียน ที่เขาไม่ได้บอกโย่วควรว่าต้าเว่ยมีอาจารย์ผู้เรียกวิญญาณ การเรียกวิญญาณสามารถเรียกวิญญาณที่ตายไปแล้วได้

เซียวเฉวียนยกมือขึ้นบนอากาศสร้างม่านกำบังขึ้น เพื่อป้องกันฝน

เซียวเฉวียนค่อยๆพูดขึ้นว่า ：“ไม่ต้องกังวล พวกเรากลับมาที่เมืองหลวงก็เหมือนได้กลับบ้านแล้ว ตระกูลเซียวจะทำให้พวกเขาสงบสุข จะทวงความยุติธรรมคืนให้พวกเขา ”

เรื่องนี้เซียวเฉวียนจะต้องทำอย่างแน่นอน