เทพสงครามในอนาคตของเหมิงเอ้า คาดไม่ถึงว่าจะเสแสร้งขนาดนี้
สิ่งนี้ทำให้มู่จิ่นแอบประหลาดใจ
มู่จิ่นเคยได้ยินเซียวเฉวียนพูดถึงผู้ดูแลคนสำคัญสองคนในครอบครัวของเขา คนหนึ่งชื่อไป๋ฉี่ และอีกคนชื่อเหมิงเอ้า
เมื่อเซียวเฉวียนให้ความคุ้มครองสองอย่างนี้แก่มู่จิ่น เขาบอกว่าไป๋ฉี่คือคนฆ่าเทพเจ้าแห่งอนาคตและเหมิงเอ้าเป็นเทพสงครามในอนาคต มู่จิ่นก็อดไม่ได้ที่จะจินตนาการภาพในสมองขึ้นมาถึงภาพลักษณ์ของคนสองคน
หลังจากจินตนาการภาพในสมองขึ้นมา มู่จิ่นรู้สึกว่าทั้งสองคนควรดูเหมือนระเบิดเพลิงและปฏิเสธคนอื่นให้อยู่ห่างจากเขาไปหลายพันไมล์
โดยไม่คาดคิด เมื่อเขาเห็นเหมิงเอ้า ในตอนนี้ ภาพที่เหมิงเอ้า ได้ทำลายจินตนาการของมู่จิ่นอย่างสิ้นเชิง
ประโยคนั้นจริงอยู่นะ คิดหมื่นครั้ง เจอเขาสักครั้งคงจะดีกว่า
เหมิงเอ้าเป็นคนไม่ใส่ใจและช่างพูด ไม่ว่าคุณจะมองยังไงก็ตาม เขาไม่เหมาะกับเทพสงครามใช่ไหม?
เขาค่อนข้างคล้ายกับคนหนุ่มสาวสมัยใหม่
ไม่ต้องพูดถึงว่ามู่จิ่นรู้สึกแบบนี้กับเหมิงเอ้า แม้แต่เซียวเฉวียนซึ่งอยู่กับเหมิงเอ้ามาเป็นเวลานานก็ยังดูหมดหนทางเสมอเมื่อเผชิญหน้ากับเหมิงเอ้า
ต่อหน้าเซียวเฉวียน เหมิงเอ้าเป็นเหมือนเด็กที่ยังไม่หย่านม และหวังว่าเขาจะเกาะติดกับเซียวเฉวียนไปทุกที่เสียดี
“เอาล่ะ ข้ากลับมาแล้ว"
เซียวเฉวียนพูดอย่างใจเย็น
เขาเหลือบมองทุกคนเบา ๆ จากนั้นจึงจับจ้องไปที่ชิงหลง
ชำเลืองมองเพียงครั้งเดียว เซียวเฉวียนก็สามารถเห็นความแตกต่างของชิงหลงได้
เมื่อก่อนนิสัยของชิงหลงเป็นคนซื่อสัตย์มาก แต่ตอนนี้คิ้วและดวงตาของชิงหลงเต็มไปด้วยสติปัญญาและความเยือกเย็น
เป็นพวกเขาคนสองคนพอดี
ใครก็ตามที่รู้จักชิงหลงก็จะสังเกตเห็นได้อย่างรวดเร็ว
ชายชราคนนั้นอวิ๋นเฮ่อ เอาแต่พูดว่าชิงหลงถูกเลี้ยงดูมาโดยเขา แต่เขาจำไม่ได้ในทันทีว่าชิงหลงถูกครอบงำโดยหัวใจดาบ
ต้องได้รับคำแนะนำจากชิงหลงถึงได้รู้เรื่อง
ดูเหมือนว่าอวิ๋นเฮ่อ จะแก่แล้วและสมองของเขาทำงานได้ไม่ดีนัก
"ชิงหลง ขอบคุณ" เซียวเฉวียนพูดเบา ๆ
ในช่วงเวลานี้ เมื่อเซียวเฉวียนอยู่ห่างจากเมืองหลวง ต้องขอบคุณชิงหลงที่ดูแลจวนเซียว เขาจึงมั่นใจในความปลอดภัยของจวนเซียว
ก่อนที่ชิงหลงจะพูดอะไรเว่ยอวี๋ซึ่งก็ได้กระโดดเข้ามาและพูดว่า "เหล่าเซียว เหล่าเซียว ไม่ต้องไปขอบคุณเขา"
ในสายตาของเว่ยอวี๋ ชิงหลงเป็นคนบ้า คอยรบกวนเว่ยอวี๋ทุกวัน และบอกว่าเขาต้องการรวมร่างกับเว่ยอวี๋
มันทำให้เว่ยอวี๋ป่วยหนักขึ้นทุกวัน
ชายสองคนรวมกันเป็นหนึ่งเดียว รวมก็บ้าแล้ว!
“ไล่เขาออกจากจวนเซียวเร็วๆ ” เว่ยอวี๋กล่าวอย่างทะนงตัว
ชิงหลงอดไม่ได้ที่จะมองเว่ยอวี๋ ด้วยความประหลาดใจ เว่ยอวี๋นี้เป็นตัวอย่างทั่วไปของพวกที่ได้รับผลประโยชน์แล้วก็ถีบหัวส่ง
เมื่อเว่ยอวี๋รู้ว่ามีเพียงชิงหลง เท่านั้นที่สามารถรักษาจวนเซียวให้ปลอดภัยได้ เห็นได้ชัดว่าความคิดเห็นของเขาเกี่ยวกับชิงหลงเปลี่ยนไปมาก
และชิงหลงยังคิดว่าเว่ยอวี จะค่อยๆ ยอมรับเขาและรวมเข้ากับเขา
ไม่ได้คาดหวังว่าทั้งหมดนี้จะเป็นภาพลวงตาที่สร้างขึ้นโดยเว่ยอวี๋
เมื่อเซียวเฉวียนสนับสนุนเขาเว่ยอวี๋ ครู่หนึ่งจึงรู้สึกไม่ต้องการที่จะเสแสร้ง และเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาทันทีและขอให้เซียวเฉวียนขับไล่ชิงหลงออกไป
ชิ!
เว่ยอวี๋เด็กน้อยคนนี้เป็นคนใจร้ายนิดหน่อย
อย่างไรก็ตาม ชิงหลงไม่ได้สนใจกลอุบายเล็กๆ น้อยๆ ของเว่ยอวี๋
ชิงหลงก็ไม่สนใจตุ๊กตาเหล่านี้เช่นกัน ใครจะรู้ว่าชิงหลงคือบรรพชนของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม คนมีการศึกษาจะน้อยหน้าไม่ได้ ชิงหลงยิ้มจาง ๆ และพูดว่า "เว่ยอวี๋ เจ้าคิดผิดที่พูดแบบนั้น ข้าเป็นบรรพชนของเจ้า เจ้าควรเคารพข้าไหม? หืม? "
บรรพชนเหรอ?
มันเป็นเรื่องของการรวมร่างเป็นหนึ่งเดียวกันเป็นสิ่งที่บรรพชนควรพูดถึงงั้นเหรอ?
สิ่งที่เรียกว่าการไม่เคารพผู้สูงอายุและส่งผลเสียต่อลูกหลานหมายถึงบรรพชนเช่นชิงหลง
ชิงหลงยังมีความกล้าที่จะให้เว่ยอวี๋เคารพไหม?
เชอะ!
เว่ยอวี๋อดไม่ได้ที่จะกลอกตาไปที่ชิงหลงและไม่พูดอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...