ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1159

เทพสงครามในอนาคตของเหมิงเอ้า คาดไม่ถึงว่าจะเสแสร้งขนาดนี้

สิ่งนี้ทำให้มู่จิ่นแอบประหลาดใจ

มู่จิ่นเคยได้ยินเซียวเฉวียนพูดถึงผู้ดูแลคนสำคัญสองคนในครอบครัวของเขา คนหนึ่งชื่อไป๋ฉี่ และอีกคนชื่อเหมิงเอ้า

เมื่อเซียวเฉวียนให้ความคุ้มครองสองอย่างนี้แก่มู่จิ่น เขาบอกว่าไป๋ฉี่คือคนฆ่าเทพเจ้าแห่งอนาคตและเหมิงเอ้าเป็นเทพสงครามในอนาคต มู่จิ่นก็อดไม่ได้ที่จะจินตนาการภาพในสมองขึ้นมาถึงภาพลักษณ์ของคนสองคน

หลังจากจินตนาการภาพในสมองขึ้นมา มู่จิ่นรู้สึกว่าทั้งสองคนควรดูเหมือนระเบิดเพลิงและปฏิเสธคนอื่นให้อยู่ห่างจากเขาไปหลายพันไมล์

โดยไม่คาดคิด เมื่อเขาเห็นเหมิงเอ้า ในตอนนี้ ภาพที่เหมิงเอ้า ได้ทำลายจินตนาการของมู่จิ่นอย่างสิ้นเชิง

ประโยคนั้นจริงอยู่นะ คิดหมื่นครั้ง เจอเขาสักครั้งคงจะดีกว่า

เหมิงเอ้าเป็นคนไม่ใส่ใจและช่างพูด ไม่ว่าคุณจะมองยังไงก็ตาม เขาไม่เหมาะกับเทพสงครามใช่ไหม?

เขาค่อนข้างคล้ายกับคนหนุ่มสาวสมัยใหม่

ไม่ต้องพูดถึงว่ามู่จิ่นรู้สึกแบบนี้กับเหมิงเอ้า แม้แต่เซียวเฉวียนซึ่งอยู่กับเหมิงเอ้ามาเป็นเวลานานก็ยังดูหมดหนทางเสมอเมื่อเผชิญหน้ากับเหมิงเอ้า

ต่อหน้าเซียวเฉวียน เหมิงเอ้าเป็นเหมือนเด็กที่ยังไม่หย่านม และหวังว่าเขาจะเกาะติดกับเซียวเฉวียนไปทุกที่เสียดี

“เอาล่ะ ข้ากลับมาแล้ว"

เซียวเฉวียนพูดอย่างใจเย็น

เขาเหลือบมองทุกคนเบา ๆ จากนั้นจึงจับจ้องไปที่ชิงหลง

ชำเลืองมองเพียงครั้งเดียว เซียวเฉวียนก็สามารถเห็นความแตกต่างของชิงหลงได้

เมื่อก่อนนิสัยของชิงหลงเป็นคนซื่อสัตย์มาก แต่ตอนนี้คิ้วและดวงตาของชิงหลงเต็มไปด้วยสติปัญญาและความเยือกเย็น

เป็นพวกเขาคนสองคนพอดี

ใครก็ตามที่รู้จักชิงหลงก็จะสังเกตเห็นได้อย่างรวดเร็ว

ชายชราคนนั้นอวิ๋นเฮ่อ เอาแต่พูดว่าชิงหลงถูกเลี้ยงดูมาโดยเขา แต่เขาจำไม่ได้ในทันทีว่าชิงหลงถูกครอบงำโดยหัวใจดาบ

ต้องได้รับคำแนะนำจากชิงหลงถึงได้รู้เรื่อง

ดูเหมือนว่าอวิ๋นเฮ่อ จะแก่แล้วและสมองของเขาทำงานได้ไม่ดีนัก

"ชิงหลง ขอบคุณ" เซียวเฉวียนพูดเบา ๆ

ในช่วงเวลานี้ เมื่อเซียวเฉวียนอยู่ห่างจากเมืองหลวง ต้องขอบคุณชิงหลงที่ดูแลจวนเซียว เขาจึงมั่นใจในความปลอดภัยของจวนเซียว

ก่อนที่ชิงหลงจะพูดอะไรเว่ยอวี๋ซึ่งก็ได้กระโดดเข้ามาและพูดว่า "เหล่าเซียว เหล่าเซียว ไม่ต้องไปขอบคุณเขา"

ในสายตาของเว่ยอวี๋ ชิงหลงเป็นคนบ้า คอยรบกวนเว่ยอวี๋ทุกวัน และบอกว่าเขาต้องการรวมร่างกับเว่ยอวี๋

มันทำให้เว่ยอวี๋ป่วยหนักขึ้นทุกวัน

ชายสองคนรวมกันเป็นหนึ่งเดียว รวมก็บ้าแล้ว!

“ไล่เขาออกจากจวนเซียวเร็วๆ ” เว่ยอวี๋กล่าวอย่างทะนงตัว

ชิงหลงอดไม่ได้ที่จะมองเว่ยอวี๋ ด้วยความประหลาดใจ เว่ยอวี๋นี้เป็นตัวอย่างทั่วไปของพวกที่ได้รับผลประโยชน์แล้วก็ถีบหัวส่ง

เมื่อเว่ยอวี๋รู้ว่ามีเพียงชิงหลง เท่านั้นที่สามารถรักษาจวนเซียวให้ปลอดภัยได้ เห็นได้ชัดว่าความคิดเห็นของเขาเกี่ยวกับชิงหลงเปลี่ยนไปมาก

และชิงหลงยังคิดว่าเว่ยอวี จะค่อยๆ ยอมรับเขาและรวมเข้ากับเขา

ไม่ได้คาดหวังว่าทั้งหมดนี้จะเป็นภาพลวงตาที่สร้างขึ้นโดยเว่ยอวี๋

เมื่อเซียวเฉวียนสนับสนุนเขาเว่ยอวี๋ ครู่หนึ่งจึงรู้สึกไม่ต้องการที่จะเสแสร้ง และเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาทันทีและขอให้เซียวเฉวียนขับไล่ชิงหลงออกไป

ชิ!

เว่ยอวี๋เด็กน้อยคนนี้เป็นคนใจร้ายนิดหน่อย

อย่างไรก็ตาม ชิงหลงไม่ได้สนใจกลอุบายเล็กๆ น้อยๆ ของเว่ยอวี๋

ชิงหลงก็ไม่สนใจตุ๊กตาเหล่านี้เช่นกัน ใครจะรู้ว่าชิงหลงคือบรรพชนของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม คนมีการศึกษาจะน้อยหน้าไม่ได้ ชิงหลงยิ้มจาง ๆ และพูดว่า "เว่ยอวี๋ เจ้าคิดผิดที่พูดแบบนั้น ข้าเป็นบรรพชนของเจ้า เจ้าควรเคารพข้าไหม? หืม? "

บรรพชนเหรอ?

มันเป็นเรื่องของการรวมร่างเป็นหนึ่งเดียวกันเป็นสิ่งที่บรรพชนควรพูดถึงงั้นเหรอ?

สิ่งที่เรียกว่าการไม่เคารพผู้สูงอายุและส่งผลเสียต่อลูกหลานหมายถึงบรรพชนเช่นชิงหลง

ชิงหลงยังมีความกล้าที่จะให้เว่ยอวี๋เคารพไหม?

เชอะ!

เว่ยอวี๋อดไม่ได้ที่จะกลอกตาไปที่ชิงหลงและไม่พูดอะไร

ตอนนี้ได้รับการยืนยันแล้วเว่ยอวี๋ ยังคงรู้สึกเหลือเชื่ออยู่เล็กน้อย เกิดอะไรขึ้นกับโลกนี้ ทำไมคนฮว๋าเซี่ยถึงมาที่นี่กันมากมายขนาดนี้

อันดับแรกคืออี้อู๋หลี่ จากนั้นเซียวเฉวียน ตัวของเว่ยอวี๋เองและเว่ยเป้ย

ตอนนี้มีมู่จิ่นมาอีกแล้ว

เซียวเฉวียนและทั้งสี่คนอยู่ด้วยกันแล้ว พวกเขาสามารถโต๊ะด้วยกันได้เมื่อมีเวลาว่าง น่าเสียดายที่ไม่มีไพ่นกกระจอกที่นี่

"อย่าเรียกข้าว่าท่านอ๋องสิบหก เรียกข้าว่าเว่ยอวี๋ " เว่ยอวี๋พูดด้วยรอยยิ้มพร้อมเอามือลูบหลังศีรษะ

แน่นอน เมื่อเซียวเฉวียนเปลี่ยนเรื่อง เว่ยอวี๋ก็ลืมความผิดกับชิงหลงชั่วคราว

เว่ยอวี๋มุ่งความสนใจไปที่การสนทนากับมู่จิ่นเท่านั้น

ทั้งสองคนกำลังคุยกันแต่ยังคงรู้สึกว่ามีคนมากเกินไป พวกเขาจึงย้ายเก้าอี้และเดินเข้าไปในสนามหญ้า

ทั้งสองคนเข้ากันได้ดีมาก

เมื่อส่งเว่ยอวี๋ไปแล้ว เซียวเฉวียนก็ถามชิงหลงอย่างเฉย ๆ ว่า "บรรพชน ได้ยินว่าเอวิ๋นเฮ่อเคยมาเหรอ"

เซียวเฉวียนได้ยินจากไป๋ฉี่ ว่าอวิ๋นเฮ่อถูกจวนเซียวปฏิเสธ

ไป๋ฉี่พูดว่า หลังจากชิงหลงปล่อยให้อวิ๋นเฮ่อเข้าไปในจวนเซียว และทั้งสองมีข้อพิพาทในจวนเซียว

ต่อมาอวิ๋นเฮ่อถูกชิงหลงไล่ออก

เซียวเฉวียนรู้เรื่องนี้ทั้งหมด

ชิงหลงรู้โดยธรรมชาติว่าเซียวเฉวียนรู้ ชิงหลงพูดอย่างเย็นชา "ใช่ เขาอยู่ที่นี่ และเขายังอยู่ที่เมืองหลวง"

ชิงหลงรู้ว่าจริงๆ แล้วเซียวเฉวียนต้องการทราบที่อยู่ของอวิ๋นเฮ่อ

ใช่แล้ว เซียวเฉวียนต้องการทราบที่อยู่ของอวิ๋นเฮ่อจริงๆ

อวิ๋นเฮ่อถือว่าเซียวเฉวียนเป็นหนามที่อยู่ข้างตัวมาโดยตลอด และหวังว่าเขาจะสามารถฆ่าเซียวเฉวียนได้

ตอนนี้ที่ชิงหลงยังคงอยู่ในจวนเซียว เซียวเฉวียนและได้รับการยอมรับว่าเซียวเฉวียนเป็นเจ้านายของเขาอวิ๋นเฮ่อ จะเกลียดเซียวเฉวียนมากยิ่งขึ้น

มันไม่มากเกินไปที่จะบอกว่า อวิ๋นเฮ่อนั้นต้องการสับเซียวเฉวียนมาทำเป็นซอสเนื้อ

สำหรับความแข็งแกร่งที่ไม่ธรรมดาของอวิ๋นเฮ่อนั้นเซียวเฉวียน ไม่กล้าที่จะมองข้ามไป โดยธรรมชาติแล้ว เขาต้องเข้าใจการเคลื่อนไหวอวิ๋นเฮ่อ เซียวเฉวียนตระหนักดี