ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1162

ฤดูหนาวนี้ยังไม่ได้ผ่านไป หนาว พวกเขายังรู้สึกว่าปกติ

แต่มันร้อนขนาดนี้ ทั้งร้อนทั้งหนาวสลับกันไปนี้ คนทั้งจวนจางจึงรู้สึกว่าเป็นเรื่องผิดปกติอย่างมาก

แต่พอพวกเขามองออกไปข้างนอกก็ไม่เห็นมีอะไรแปลกประหลาด

ท้องฟ้ายังคงเหมือนเดิม ยังคงมืดมน และยังฝนตกอยู่อย่างงั้น

พวกเขาไม่รู้เลยว่าเซียวเฉวียนและชิงหลงกำลังรบกันครั้งใหญ่อยู่เหนือหัวของพวกเขา พูดให้ถูกคือตราจูเสินกับชิงหลงทำศึกอยู่

บางคนถึงกับลุยฝนเดินออกไปมองดูที่กลางลานบ้าน แต่ก็ยังไม่พบมีคนกำลังก่อความวุ่นวายในบริเวณของจวนจางอยู่

ความร้อนนี้ยิ่งมายิ่งทวีความรุนแรงขึ้น

อากาศร้อนจะค่อยๆยืดยาวนานขึ้นกว่าลมเย็น

ในฤดูหนาวผู้คนจะสวมเสื้อผ้าหนาอยู่แล้ว

ตอนนี้มาถูกความร้อนมาอบเข้า ผู้คนในจวนจางต่างก็ร้อนจนเหงื่อออก แม้แต่ฝ่ามือก็เปียกโชก

นี่มันผิดปกติเอามากเลยนะเนี่ย

ผ่านไปไม่นาน คนในตระกูลจางยังต้องถอดเสื้อผ้าออก

นี่จะเข้าสู่ฤดูร้อนในพริบตาแล้วหรือ ?

พวกเขาเคยได้ยินเรื่องหิมะตกในเดือนหก ทั้งสี่ฤดูกาลเป็นเหมือนฤดูใบไม้ผลิก็เคยได้ยิน แต่พวกเขาไม่เคยได้ยินว่าฤดูหนาวที่ร้อนอย่างในฤดูร้อน

ผู้สูงอายุบางคนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ "ไม่เคยได้เจอเลย"

ในทั้งชีวิตที่ยืนยาวของพวกเขา นี่เป็นครั้งแรกที่เผชิญกับสภาพอากาศที่แปลกประหลาดที่สุดเช่นนี้

เรื่องแปลกๆ เกิดขึ้นทุกปี แต่ปีนี้มากผิดปกติที่สุด และทำให้เกิดความรู้สึกแปลกประหลาดน่ากลัวด้วย

คนโบราณนับถือเกรงกลัวเทพเจ้า

ในความเข้าใจของพวกเขา สิ่งแปลกๆ ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งในโลกมักเป็นเพราะผู้คนได้ทำสิ่งที่ทำให้เทพเจ้าขุ่นเคือง

ดังนั้นนี่คือเทพเจ้าที่กำลังกล่าวโทษชาวโลก และลงโทษชาวโลก

เดิมทีเรื่องที่ว่าวิญญาณกองทัพตระกูลเซียวห้าหมื่นดวงกลับมาที่เมืองหลวงก็ทำให้ทุกคนในเมืองหลวงตื่นตระหนกพออยู่แล้ว พวกกลุ่มคนร้ายก็ระวังตัวแทบตาย

ตอนนี้ยังมีเหตุการณ์ฤดูหนาวร้อนอย่างกะฤดูร้อนโผล่มาอีก

ไอ้ยา เทพเจ้าโกรธมากแล้วเที่ยวนี้

ตอนนี้ พ่อบ้านที่ออกไปทำธุระกลับเข้ามาพอดี ขณะถอดเสื้อกันฝนที่ยังมีน้ำหยดอยู่ก็พึมพำว่า “โอ้ เมื่อกี้ข้างนอกหนาวนะ ทำไมกลับมาถึงจวนแล้วร้อนขนาดนี้ ?”

“พวกเจ้ารู้สึกร้อนไหม ?” คำนี้ยังไม่ทันจะพูดออกไป พ่อบ้านก็ได้คำตอบจากบนใบหน้าของพวกเขาแล้ว

คนพวกนั้น มีใครบ้างที่เหงื่อไม่หยดติ๋งๆ ?

ทีแรกพ่อบ้านยังสงสัยว่าตัวเองจะมีไข้หรือว่าเดินทางรีบร้อนเกินไปจึงรู้สึกร้อน

เมื่อมองดูตอนนี้ พ่อบ้านก็อดประหลาดใจไม่ได้ เห็นคนเหล่านี้แต่ละคนถอดเสื้อผ้าออกไปบ้างแล้ว และยังดูมีเหงื่อออกเต็มหน้าด้วย

มันร้อนขนาดนั้นเลยหรือ ?

“พวกเจ้าอยู่แต่ในจวนทำไมก็ร้อนขนาดนี้หรือ ?“ พ่อบ้านถามด้วยความสงสัย

หือ ฟังพ่อบ้านพูด หมายความว่าข้างนอกไม่ร้อนหรือ ?

เพื่อให้แน่ใจ หนึ่งในนั้นถามว่า "พ่อบ้าน ข้างนอกมันไม่เหมือนกันหรือ ?"

พ่อบ้านส่ายหัว

เพิ่งจะกลับมา พ่อบ้านก็ร้อนจนต้องถอดเสื้อผ้าออกเหมือนกัน

ขณะที่เขาถอดเสื้อผ้าออก พลางพูดว่า "อากาศมืดครึ้มและยังฝนตก จะร้อนอย่างนี้ได้อย่างไร "

พอได้ยินพ่อบ้านพูดอย่างนี้ คนกลุ่มนี้ทุกคนก็อดรู้สึกประหลาดใจไม่ได้

พวกเขาอธิบายเหตุการณ์ตอนเริ่มต้นให้พ่อบ้านฟัง พ่อบ้านฟังจนตกตะลึงงงงัน จนพ่อบ้านใช้เวลานานกว่าสติกลับมา

ถ้าอย่างงั้น เฉพาะแค่จวนจางที่อากาศเปลี่ยนสภาพไปอย่างแปลกประหลาดงั้นหรือ ?

เรื่องนี้ไม่ว่าจะมองดูยังไงก็ดูพิลึกกึกกือ !

แต่ตอนนี้ จางจิ่นไม่อยู่ในจวน พ่อบ้านจะรายงานสถานการณ์ก็ไม่รู้จะไปรายงานที่ไหน