ตอน บทที่ 1240 จางเคอหลบหนี จาก ซูเปอร์ลูกเขย – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1240 จางเคอหลบหนี คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยายจีนโบราณ ซูเปอร์ลูกเขย ที่เขียนโดย ชิงเฉิง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
อย่างไรก็ตามเว่ยเชียนชิวเป็นผู้สนับสนุนของจางเคอ มีเว่ยเชียนชิวปกป้อง ราชสำนักอาจไม่สามารถรักษาอาชญากรรมของจางเคอได้ เรื่องนี้ทุกคนรู้อยู่แก่ใจ
แต่เดิมประชาชนก็ไม่รู้ว่าจางเคอเป็นคนของเว่ยเชียนชิว เป็นวันบังสุกุล การกระทำของจางเคอกล้าหาญเกินไปจริง ๆ
ลองคิดดู ถ้าไม่มีการสนับสนุนที่แข็งแกร่ง จางเคอจะกล้าทำผิดใต้จมูกของจักรพรรดิได้อย่างไร
ลองคิดดู ถ้าไม่มีการสนับสนุนที่แข็งแกร่ง จางเคอจะกล้าทำผิดใต้จมูกของจักรพรรดิได้อย่างไร
และผู้ที่สามารถมอบความกล้าหาญให้กับเขาได้ก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเว่ยเชียนชิว!
ตอนนี้เมื่อพบจางเคอแล้ว ผู้คนก็ไม่สามารถปล่อยคนบ้าเช่นนี้ไปได้
ชั่วขณะหนึ่ง ความรู้สึกของประชาชนโกรธแค้น แย่งกันเข้าไปในลานอี้หง
แม่เฒ่าไม่คิดว่าคนเจ้าเล่ห์กลุ่มนี้จะกล้าฉวยโอกาสบุกเข้ามา โดยไม่ได้ป้องกันอยู่พักใหญ่ก็ปล่อยให้คนกลุ่มนี้บุกเข้ามา
เมื่อถึงเวลาที่เธอโต้ตอบ คนกลุ่มมืดก็ยืนอยู่ในลานอี้หงแล้ว โดยมีกลุ่มผู้ชายอยู่ในมือ
อันธพาลจากลานอี้หงไม่สามารถออกไปได้
"จางเคอ เจ้ามันเป็นคนบ้า พยายามทำลายพิธีบังสุกุลแล้วยังหนีคุกอีกหรือ" ประชาชนคนหนึ่งด่าจางเคอ
"ครั้งนี้ ข้าจะดูว่าเจ้าจะหนีไปไหนอีก!" พูดจบ ประชาชนคนนี้ก็กลายผู้ชายอย่างก้าวร้าวที่จะขึ้นไปชั้นบนและฉีกเคอจาง
เมื่อพวกอันธพาลเห็นสิ่งนี้ พวกเขาก็ยืนที่บันไดทันทีเพื่อปิดกั้นทิศทางของผู้คน
ประชาชนขึ้นไม่ได้จึงเริ่มต่อสู้กับอันธพาลที่จิตใจและคำพูดที่น่ารังเกียจ
เมื่อเห็นสิ่งนี้ คนอื่นๆ ก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วย ชั่วครู่หนึ่ง ผู้กล้าหาญและอันธพาลก็รวมตัวกัน และบ้านเกิดของชายผู้อ่อนโยนก็กลายเป็นสถานที่ที่ปีศาจเต้นรำอย่างดุเดือดในทันที
สาวๆ ในลานอี้หงไม่เคยเห็นฉากแบบนี้มาก่อน พวกเธอตกใจกลัวทันที และวิ่งหนีไปพร้อมกับกรีดร้อง "ว๊าย"
แม้แต่แม่เฒ่าก็ยังตื่นตระหนกอย่างยิ่ง
หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป ลานอี้หงจะถูกทำลายล้างบางโดยคนอันธพาลเหล่านี้!
"เฮ้อ พวกเจ้าหยุดตีได้แล้ว หยุดเร็ว!" แม่เฒ่าหลบไปรักษาชีวิตไปพลาง ขอร้องไปพลาง
หากลานอี้หงถูกทำลาย พวกเธอจะต้องสิ้นเนื้อประดาตัวแน่นอน!
สิ้นเนื้อประดาตัวไม่ใช่เรื่องใหญ่หากตระกูลจางถูกตำหนิแม่เฒ่าก็คงทนไม่ไหว!
ฮื่อฮื่อฮื่อ
ผู้อาวุโสสองคนมาจากไหนกัน และสามารถเปลี่ยนลานอี้หงให้เป็นหม้อโจ๊ก
ในเวลานี้ แม่เฒ่าจำได้ว่ามีพรสวรรค์ด้านพยาบาลที่มีชื่อเสียงสองคนในเมืองหลวงคนหนึ่งชื่อไป๋ฉี่ และอีกคนชื่อเหมิงเอ้า
มาจากจวนเซียว
เมื่อสักครู่นี้แม่เฒ่าก็จำได้ว่าเสี่ยวเซียนชิวเรียกชื่อเหมิงเอ้าเมื่อครู่นี้
แม่เฒ่าที่ตระหนักในภายหลังในที่สุดก็รู้ว่าเป็นเซียวเฉวียนที่ส่งคนมาที่ร้าน
ข้าจะเป็นบ้า!
ตอนนี้เซียวเฉวียนเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวงและเป็นที่สนใจ
ยิ่งไปกว่านั้น เท่าที่แม่เฒ่ารู้ เซียวเฉวียนมีชื่อเสียงในเรื่องที่ไม่กลัวสิ่งใด ๆ และเขามีชื่อเสียงในเรื่องการแก้แค้น
จางเคอไปก่อกวนเรื่องงานบังสุกุล แม่เฒ่าก็ได้ยินมาบ้างเล็กน้อย
เรื่องบังสุกุลสำคัญอย่างนี้ จางเค่อก็กล้าไปยุ่ง นี่ไม่ใช่การจับเหาบนหัวเสือเซียวเฉวียนตัวนี้หรือ
จางเคอมีความกล้าที่จะทำสิ่งที่หยิ่งผยองจริงๆ
ถ้าแม่เฒ่าเป็นจางเคอ เธอก็ไม่กล้ายั่วยุเซียวเฉวียนแบบนี้ แม้ว่าเธอจะได้รับถังเก็บน้ำสิบถังเพื่อให้ความกล้าหาญก็ตาม
แม้ว่าจะมีเว่ยเชียนชิวจะสนับสนุน แต่เธอก็ไม่กล้า
เพราะเว่ยเชียนชิวไม่สามารถต่อสู้กับเซียวเฉวียนได้ ในเมืองหลวงมันไม่ใช่ความลับอีกต่อไป
แม้ว่าจะได้รับการสนับสนุนจากเว่ยเชียนชิว และต้องการแสดงบารมี ก็ต้องดูว่าเป้าหมายคือใคร
จางเคอสับสนมาก!
คราวนี้มาดูกันว่าจางเคอจะลงเอยอย่างไร
ตระกูลเซียว เขตชานเมืองหลวง
หลังจากที่เซียวเฉวียนและคนอื่นๆ ขับไล่ชาวคุนหลุน พวกเขาก็ไปพักผ่อนที่บ้านของเซียวตามคำเชิญของหญิงชรา
ในห้องนั่งเล่นของตระกูลเซียว หญิงชรานั่งอยู่บนเบาะสูง ส่วนเซียวเจิ้งและพ่อของเขานั่งอยู่ตรงข้ามเซียวเฉวียน
นี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองเห็นเซียวเฉวียน ใบหน้าของพวกเขามีสีประหลาดใจที่ไม่สามารถซ่อนได้
ข่าวลือเกี่ยวกับเซียวเฉวียนกำลังบินไปทั่วท้องฟ้า และข่าวลือเกี่ยวกับเซียวเฉวียนว่าเขาช่างน่าสงสารและไร้ประโยชน์เพียงใด
คำเหล่านี้แพร่สะพัดไปไกลถึงภูมิภาคตะวันตก
ดังนั้น แม้ว่าตระกูลเซียว จะซ่อนตัวจากโลกนี้มานานแล้ว แต่พวกเขายังคงได้ยินข่าวลือมากมายเกี่ยวกับเซียวเฉวียน
เมื่อพวกเขาพบกันในวันนี้ เซียวเจิ้งและลูกชายของเขาตระหนักได้ว่าข่าวลือที่ทำให้เข้าใจผิดหมายถึงอะไร
เซียวเฉวียนที่พวกเขาเห็นนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากเซียวเฉวียนที่ลือกันว่าเป็น!
เด็กหนุ่มคนนี้ไม่เพียงแต่สูงและหล่อเหลาเท่านั้น แต่ความแข็งแกร่งของเขายังพิเศษมากจนแม้แต่เซียวจิ่วที่พวกเขาภาคภูมิใจ ก็ยังเก่งไม่เท่าเซียวเฉวียนด้วยซ้ำ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งรัศมีอันเยือกเย็นที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของเซียวเฉวียนทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัวอยู่ในใจโดยไม่รู้ตัว
คนแบบนี้ต้องมีพลังมากแน่ๆ
ไม่น่าแปลกใจที่หญิงชราต้องการให้เซียวจิ่วอยู่เคียงข้างเซียวเฉวียนเพื่อเรียนรู้
ทุกคนบอกว่าเซียวเทียนในตอนนั้นสง่างามมาก แต่ตอนนี้เซียวเฉวียนดูดีกว่าพ่อของเขาเสียอีก
อาจกล่าวได้ว่าศิษย์ได้รับการอบรมสั่งสอนจากครู แต่เก่งกว่าครูซะอีก
ตระกูลเซียวในเมืองหลวงมีทายาทคนนี้และบรรพบุรุษก็สามารถยิ้มได้อย่างภาคภูมิ
“ท่านผู้อาวุโส เซียวเฉวียนเสียใจเป็นอย่างยิ่งที่สร้างปัญหาให้กับท่านเนื่องจากเรื่องของเซียวเฉวียน” เซียวเฉวียนกล่าวด้วยสีหน้าเศร้า ๆ
เป็นการสมควรที่จะแสดงคำขอโทษ
ท้ายที่สุดแล้ว สาเหตุที่ชาวคุนหลุนสร้างปัญหาให้กับตระกูลเสี่ยวก็เพราะเซียวเฉวียนจริงๆ
อย่างไรก็ตาม อวิ๋นเฮ่อได้เสียชีวิตแล้ว หลังจากนั้นชาวคุนหลุนก็ไม่กล้ามาที่ต้าเว่ยเพื่อก่อกวนง่าย ๆ อีกต่อไป แม้ว่าจะมาก็ไม่กล้ายุ่งกับตระกลูเซียวอีกต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
อ่านแรกๆก็สนุกนะแต่อ่านไปสักพักก็งงกับตรรกะของนักเขียน..นักเขียนจีนนี่โนทัศน์แปลกๆรื่องราวไล่เรียงไปเหมือนมีเหตุผลอยู่ก็กลับไร้เหตุผลดื้อๆซะงั้นคงอ่านไปต่อไม่ได้แล้วมันช่างทำร้ายจิตใจคนอ่านเป็นระยะอ่านไปรู้สึกหนืดๆไม่ไหลลื่นเลย...
ถึงตอน139 อ่านต่อไม่ได้ต้องทำอย่างไรครับ...
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...