เขากำลังจะได้พบเจอกับองค์หญิงต้าถง ระหว่างทาง จางเคอเต็มไปด้วยแรงบันดาลใจ เขาเป็นนักวิชาการ และเขาเดินไวกว่าสายลับอีก
เมื่อมาถึงทางเข้าถ้ำด้วยกำลังทั้งหมดของเขา จางเคอกำลังจะรีบเข้าไปข้างใน มีสายลับคนหนึ่งได้หยุดเขาไว้และพูดว่า:"ใต้เท้า องค์หญิงมีสาวใช้คนหนึ่งชื่อเสวี่ยเยี่ยน ซึ่งเก่งด้านศิลปะการต่อสู้มาก พวกข้าควรรอให้สาวใช้คนนั้นออกไปก่อนจากนั้นค่อยเข้าไป”
คำพูดนี้ ทำให้จางเคอเสียอารมณ์จริงๆ
จางเคอหันกลับมามองสายลับอย่างไม่พอใจแล้วพูดว่า:"ไม่จำเป็น ตัวข้ามีวิธีของข้าเอง"
รอ?
เป็นไปไม่ได้
ด้วยสาวสวยงามอยู่ตรงหน้าแล้ว จางเคอเมินเฉยต่อการห้ามของสายลับ และดึงรากตรงทางเข้าถ้ำออกอย่างกระตือรือร้นและเข้าไปข้างใน
.........
.........
พระราชวัง
ฮ่องเต้นั่งอยู่ในห้องหนังสือ เขาเพิ่งฟังรายงานของผู้ใต้บังคับบัญชาเกี่ยวกับหมื่นดาบที่บินอยู้บนท้องฟ้า และสีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมมาก
ฮ่องเต้รู้ตำนานเกี่ยวกับหมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษ
ตามตำนาน หมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษสลายตัวไปเมื่อหลายพันปีก่อน และหัวใจดาบก็เข้าสู่สภาวะหลับลึก
หากหัวใจดาบตื่นขึ้นมา มันจะเป็นลางการกลับมาของหมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษ
ฮ่องเต้รู้ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับหัวใจดาบครอบครองร่างของชิงหลงและได้ทำอะไรไว้ในเมืองหลวง
ชิงหลงวิ่งไล่ตามเว่ยอวี๋ไปทั่วถนนและขอให้รวมตัวกับเว่ยอวี๋ ฮ่องเต้ยังรู้ด้วยว่าชิงหลงยอมรับเซียวเฉวียนเป็นนายท่านของเขา
หัวใจดาบผู้สง่างามยอมรับเซียวเฉวียนเป็นนายท่านของเขา เรื่องนี้แม้ว่าฮ่องเต้จะมีข้อสงสัย แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้
แต่ว่า ฮ่องเต้ไม่เชื่อว่าเว่ยอวี๋จะตกลงที่จะรวมตัวกับหัวใจดาบ อย่างไรก็ตาม เพราะเว่ยอวี๋เคยชินกับการอยู่เฉยๆและไม่มีความทะเยอทะยานที่ยิ่งใหญ่
ในเมื่อตอนนี้ มีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นมา ฮ่องเต้จึงต้องคิดใหม่เกี่ยวกับปัญหานี้
แม้ว่าเว่ยอวี๋จะมาจากฮว๋าเซี่ยเหมือนกับเซียวเฉวียน แต่เว่ยอวี๋ก็มีคุณสมบัติปานกลางและไม่ได้ทำอะไรเลย สามารถพุดได้ว่าเว่ยอวี๋คือตรงกันข้ามของเซียวเฉวียน
ยิ่งไปกว่านั้น เว่ยอวี๋ยังได้ปฏิเสธกับการรวมตัวอย่างเด็ดขาดก่อนหน้านี้ แล้วทำไมเขาถึงตอบตกลงที่จะรวมตัวกะทันหันแบบนี้ล่ะ?
เรื่องนี้ดูยังไงก็มีเงื่อนงำ
เว่ยอวี๋อยู่ใกล้กับเซียวเฉวียนมาโดยตลอด เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ฮ่องเต้จำเป็นต้องสงสัยว่ามีความจริงบางอย่างที่อยู่เบื้องหลังของชิงหลงที่ยอมรับเซียวเฉวียนเป็นนายท่าน หรือว่ามีบางอย่างที่ฮ่องเต้ไม่รู้?
“ใต้เท้าสวี ท่านคิดอย่างไรเกี่ยวกับสถานการณ์ตอนนี้?”ฮ่องเต้มองไปที่สวีซูผิงที่อยู่ข้างๆด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน
สวีซูผิงเพิ่งหยิบถ้วยชาขึ้นมาและกำลังจะจิบน้ำก็ได้ยินคำพูดนั้นจึงวางถ้วยชาลง เขายิ้มให้ฮ่องเต้แล้วพูดว่า:"ฝ่าบาทท่านพูดเล่นเก่งมาก ความสามารถของกระหม่อมนั้นอ่อนแอนัก คิดอะไรแบบง่ายๆ จะมองออกเรื่องนี้ได้อย่างไร?”
ตามที่สวีซูผิงกล่าว ท้องฟ้าจะฝนตก แม่ต้องการแต่งงาน แปลว่าสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และผ่านพ้นไม่ได้และไม่ขึ้นอยู่กับเจตจำนงและความคิดของผู้อื่น ไม่ว่าหัวใจดาบจะรวมตัวกับใครหรือจะยอมรับใครเป็นนายท่านก็ตาม ทุกอย่างขึ้นอยู่กับมัน
เรื่องที่บรรพชนเหล่านี้จะทำ คนรุ่นหลังอย่างพวกเขาจะทำอะไรได้ และพวกเขาก็ไม่สามารถไปห้ามด้วย ไม่ใช่?
ปล่อยให้เป็นไปตามโชคชะตาจะดีกว่า
ฮ่องเต้หรี่ตาลง และเหลือบไปมองสวีซูผิงอย่างสงสัย นี่มันไม่เหมือนนิสัยปกติของสวีซูผิง
เมื่อก่อน หากมีเรื่องอะไร สวีซูผิงจะเป็นคนแรกที่ไปนินทา ก่อนที่ฮ่องเต้จะเปิดปากพูด สวีซูผิงก็จะเริ่มพูดก่อนพูดไม่หยุด
สวีซูผิงในวันนี้กลับเงียบไม่พูดอะไรเลย มันแปลกมาก สวีซูผิงต้องรู้อะไรบางสิ่งบางอย่างที่ฮ่องเต้ไม่รู้แน่เลย และไม่สามารถบอกฮ่องเต้ได้
“ใต้เท้าสวี พูดมาตามตรง ท่านรู้อะไรบางสิ่งบางอย่างใช่หรือไม่”ฮ่องเต้จ้องมองสวีซูผิงอย่างไม่ละสายตา
ตำนานเล่าไว้ว่า หมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษสามารถควบคุมอาวุธจากคุนหลุนได้
แต่อาวุธของต้าเว่ย วัสดุเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์มาจากคุนหลุน
ใช้คำพูดอีกแบบก็คือ หากหมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษกลับมาแล้วเกิดเปิดศึกสงครามด้วยเจตนาชั่วร้าย ตราบใดที่เขาใช้ประโยชน์จากข้อได้เปรียบโดยใช้คำสั่งใช้อาวุธจากคุนหลุน สงครามครั้งนี้ยังไม่ได้เริ่มต้นด้วยซ้ำ อาวุธของกองทัพข้าก็ถูกหมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษยึดมันไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...