ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1253

เป็นไปได้หรือไม่ว่าหมิงเจ๋อจักจำคนผิดไป หรืออาจจะมีคนแสร้งปลอมตัวเป็นเซียวเฉวียนเพื่อลงมือกระทำกับหมิงเจ๋อเช่นนี้ก็เป็นได้ เพียงเพื่อต้องการจะใส่ร้ายป้ายสีเซียวเฉวียน?

ทว่า เรื่องเช่นนี้นักปราชญ์หาได้กล้าเอ่ยออกไปไม่ เขามิต้องการให้หมิงเจ๋อรู้สึกไม่ดี

อีกทั้ง ในยามนี้ท่านนักปราชญ์เองก็ยังเอาตัวไม่รอดแล้ว หมิงเจ๋อเอ่ยสิ่งใดในยามนี้ ท่านนักปราชญ์จึงได้แต่ฟังคำเขาเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่นใดเขาหาได้สนใจไม่

แต่ในความเป็นจริงแล้ว ท่านนักปราชญ์มิรู้ว่าแก้วตาดวงใจแห่งราชวงศ์ซินเจียงนั้นมีประโยชน์อันใดต่อตัวเขาบ้าง หากเขารู้แล้วละก็ เขาย่อมมั่นใจได้ว่าเซียวเฉวียนจักทำเช่นนั้นอย่างแน่นอน

อีกทั้ง เพียงเพื่อเป้าหมายของตนเองแล้วนั้น เขาสามารถทำทุกวิถีทางและทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ในสิ่งที่เขาต้องการ เขาพลันคิดไปเองว่าทั้งเขาและเซียวเฉวียนเองก็เป็นจำพวกเดียวกัน รวมไปถึงผู้คนในใต้หล้าที่เป็นเหมือนเขาด้วยเช่นกัน

“ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ ในยามนี้ท่านมีแผนการเช่นไรหรือพ่ะย่ะค่ะ?” นักปราชญ์พลางอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองหมิงเจ๋ออยู่ครู่หนึ่ง ในเมื่อหมิงเจ๋อตกอยู่ในสภาพเช่นนี้แล้ว เขาย่อมมิมีทางขึ้นเป็นมกุฎราชกุมารของแว่นแคว้นไปได้อย่างแน่นอน

มิมีแว่นแคว้นใด ที่จักเอาคนที่พิกลพิการเช่นนี้ขึ้นมานั่งอยู่บนบัลลังก์อันสูงส่งหรอก

วันวานที่ผ่านมา หมิงเจ๋อที่เคยมีท่าทีสง่างามองอาจและงดงามเช่นใดนั้น

ในยามนี้ ...ช่างน่าเสียดายเสียจริง

ในใจของท่านนักปราชญ์เองพลันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจต่อหมิงเจ๋อออกมา ถึงอย่างไรเขาก็เป็นถึงองค์รัชทายาท

ทว่า ท่านนักปราชญ์เพียงแค่รู้สึกเสียใจเท่านั้น หากแต่เขาหาได้รู้สึกผิดในตนเองไม่ที่เป็นผู้ชักชวนให้หมิงเจ๋อมีใจคิดที่จะสังหารเซียวเฉวียนไม่

ความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของท่านนักปราชญ์นั้น หมิงเจ๋อเข้าใจมันเป็นอย่างดี

หากเป็นผู้อื่นมาเอ่ยถามเรื่องนี้แล้วละก็ หมิงเจ๋อย่อมคิดว่าคนผู้นั้นกำลังเอ่ยล้อเลียนและเยาะเย้ยตนเองอยู่เป็นแน่

ทว่า ท่านนักปราชญ์คือบุคคลที่หมิงเจ๋อรักและให้เคารพมากที่สุด ฉะนั้นแล้วหมิงเจ๋อหาได้กล้าที่จะระบายโทสะของตนเองใส่กับท่านนักปราชญ์ไม่

ยิ่งไปกว่านั้น หมิงเจ๋อเองก็ยังคงต้องพึ่งพาใบบุญของท่านนักปราชญ์ในการสังหารเซียวเฉวียนด้วยเช่นกัน

หมิงเจ๋อพลันถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะหันไปเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เจือไปด้วยความเคร่งเครียดว่า "เป้าหมายขององค์รัชทายาทเช่นข้าในยามนี้ เพียแค่ต้องการสังหารเซียวเฉวียนลงเท่านั้น!"

ส่วนเรื่องอื่น ๆ รอจนกว่าเขาจะสังหารเซียวเฉวียนเสร็จค่อยว่ากัน

ไม่นานนัก ทั้งสองคนจึงหารือกันถึงแผนการที่จะสังหารเซียวเฉวียนในทันที

ท่านนักปราชญ์พลางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวออกมาว่า "มิอาจปิดบังฝ่าบาท ทว่า เซียวเฉวียนในยามนี้มีทั้งพลังและอำนาจกล้าแกร่งมากนัก รอบกายของเขาต่างก็มีแต่ผู้มากวรยุทธ์รายล้อม แม้แต่ตัวผู้เฒ่าเช่นข้าก็ยังจนปัญญา "

หลังจากที่เดินทางไปเยือนต้าเว่ยมานั้น ทำเอานักปราชญ์แทบจะล้มละลายไปในทันที ทั้งยังต้องขาดทุนเสียเสวี่ยนอวี๋ไปอีกหนึ่งตัวอีก

ขาดทุน ขาดทุนยิ่งนัก

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หมิงเจ๋อพลันยกยิ้มมุมปากขึ้นมาด้วยท่าทีมาดร้ายในทันที ก่อนจะกล่าวออกมาว่า "มิสำคัญ มนุษย์เช่นเราอย่างไรย่อมมีจุดอ่อนด้วยกันทั้งนั้น"

หมิงเจ๋อพลันครุ่นคิดอยู่ในใจ ในเมื่อองค์หญิงต้าถงถูกเซียวเฉวียนปกป้องราวกับไข่ในหินเช่นนี้ เพียงเพื่อเซียวเฉวียนแล้ว องค์หญิงต้าถงมินึกลังเลใจเลยที่จะลอบวางแผนสังหารพี่ชายเช่นหมิงเจ๋อผู้นี้ หมิงเจ๋ออยากจะรู้ยิ่งนักว่าเซียวเฉวียนจะสามารถปกป้องนางได้อีกหรือไม่!

ตราบใดที่องค์หญิงและบุตรของนางตกอยู่ในกำมือของเขาแล้วนั้น หมิงเจ๋อมิเชื่อหลอกว่าตนเองมิอาจทำอันใดเซียวเฉวียนได้!

เซียวเฉวียนคิดจริง ๆ หรือว่า การที่พาองค์หญิงกลับไปที่แคว้นต้าเว่ยนั้นเป็นเรื่องที่ดี?

เป็นเรื่องที่พลาดเสียยิ่งกว่าพลาดเสียอีก

อย่าลืมว่า ข้างกายขององค์หญิงนั้นเป็นคนของหมิงเจ๋อ

ยามที่เสวี่ยเยี่ยนติดตามหมิงเจ๋อนั้น นางเป็นถึงองครักษ์ชั้นดีของหมิงเจ๋อเลยทีเดียว

ในหมู่ของผู้คนในราชวงศ์ซินเจียงนั้น พลันมีข้อตกลงอย่างหนึ่งที่มิค่อยยุติธรรมมากเท่าใดนัก นั่นก็คือองครักษ์ชั้นดีขององค์จักรพรรดิและมกุฎราชกุมารจักสามารถทำพันธสัญญาทางจิตวิญญาณได้เฉพาะกับผู้เป็นนายของตนเองเท่านั้น

เมื่อพันธสัญญานี้เมื่อได้เกิดขึ้นแล้วนั้น ทั้งนายและบ่าวย่อมสามารถสัมผัสและรู้ซึ้งได้ถึงตำแหน่งของกันและกันเป็นอย่างดี

นั่นก็หมายความว่า ทั้งหมิงเจ๋อและเสวี่ยเยี่ยนได้ทำพันธสัญญาทางจิตวิญญาณแล้ว

ที่พวกเขาทำพันธสัญญาขึ้นมานั้น ก็เพื่อในยามที่หมิงเจ๋อตกอยู่ในอันตรายเสวี่ยเยี่ยนก็จักสามารถสัมผัสได้ถึงตำแหน่งของหมิงเจ๋อในทันทีว่าอยู่ที่ใด และสมารถไปช่วยเหลือได้ทันท่วงที

มิคิดเลยว่า พันธสัญญานี้จะยังมีประโยชน์เรื่องอื่น ๆ อีกด้วย หมิงเจ๋อสามารถใช้ตำแหน่งของเสวี่ยเยี่ยนในการค้นหาตำแหน่งที่ซ่อนตัวขององค์หญิงได้

เช่นนี้หมิงเจ๋อก็จักสามารถจับตัวองค์หญิงได้โดยไร้ซึ่งอุปสรรคปัญหาใด ๆ

เวลามิคอยท่าแล้ว หมิงเจ๋อจึงบอกตำแหน่งที่อยู่ขององค์หญิงให้นักปราชญ์ได้รับรู้ในทันที เพื่อให้นักปราชญ์ได้ส่งคนไปจัดการได้