จางจิ่นยิ้มจางๆ เพื่อแสดงความสุภาพต่อเจ้าของร้าน จากนั้นหันไปพูดกับยามของตนว่า “ไปกันเถอะ”
คำพูดนี้ทำให้จางจงรู้สึกอึดอัดมาก เขาเคยสืบมาแล้วว่า หมู่บ้านกันจวนมีเพียงในหมู่บ้านนี้ มีเพียงโรงเตี๊ยมเดียวเท่านั้น หากต้องการหาโรงเตี๊ยมอีก ก็ต้องไปหมู่บ้านถัดไป
หมู่บ้านถัดไปอยู่ไกลจากหมู่บ้านกันจวนประมาณยี่สิบห้ากิโลเมตร
ถ้าไปถึงหมู่บ้านถัดไป อาจจะสว่างอยู่แล้ว
ธุรกิจของหมู่บ้านกันจวนกำลังเฟื่องฟูมาก เป็นไปได้ว่าจะไม่มีห้องว่างในโรงเตี๊ยมของหมู่บ้านถัดไป
นี่ยังไม่ใช่ปัญหาหลัก
ปัญหาใหญ่คือ พวกเขาทั้งหมดรีบเดินทางมายังรัฐมู่อวิ๋นเดินทางทั้งวันทั้งคืน เหนื่อยมาก พวกเขาต้องการพักผ่อน
จางจิ่นเองก็เหนื่อยเช่นกัน
ถ้าเป็นนิสัยเดิมของเขา อาศัยบารมีของเว่ยเชียนชิวเขาคงจะข่มขู่และล่อลวงเจ้าของร้านอย่างแน่นอน ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ต้องการให้ผู้จัดการร้านจัดหาห้องให้เขา
แต่ตอนนี้เขาเป็นขุนนางของฮ่องเต้แล้ว การกระทำของเขาต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของฮ่องเต้ ไม่สามารถกดขี่ข่มเหงประชาชนได้
ยิ่งกว่านั้น ขณะนี้รัฐมู่อวิ๋นกำลังอยู่ในภาวะวุ่นวาย และสาเหตุสำคัญของความไม่สงบก็คือความไม่เอาการเอางานของเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น หากจางจิ่นใช้อำนาจทางการในตอนนี้ เท่ากับเป็นการเติมเชื้อไฟเข้าไป ไฟความไม่สงบจะยิ่งลุกโชน
นอกจากนี้ จางจิ่นยังได้รับคำสั่งลับจากเว่ยเชียนชิวให้รีบระงับความไม่สงบ
ดังนั้น ไฟความไม่สงบนี้ ห้ามเพิ่ม ห้ามลด
แต่ด้วยความเข้าใจของจางจิ่นที่มีต่อ เว่ยเชียนชิว เว่ยเชียนชิวไม่ได้เพิ่มเชื้อไฟให้กับความไม่สงบ ซึ่งเป็นความเมตตามากแล้ว
เขากลับเรียกร้องให้จางจิ่นรีบระงับความไม่สงบอย่างไม่เคยมีมาก่อน
เว่ยเชียนชิวเมื่อไหร่จะใส่ใจต่อประเทศและประชาชนเช่นนี้?
เป็นไปได้ไหมว่าภายใต้การกดดันของเซียวเฉวียน มาเป็นเวลานาน เว่ยเชียนชิวเกิดรู้ รู้สึกว่าทำชั่วแล้วต้องได้รับผลกรรม จากนั้นจึงสำนึกผิด กลับใจ ล้างใจ ชดใช้ความผิด?
ไม่!
เสือยังหิวเนื้อลูกตัวเองไม่กินเลย
เว่ยเชียนชิวเป็นคนชั่วร้าย เคยยอมเสียสละลูกชายสุดที่รักของตัวเองเพื่อบรรลุเป้าหมาย
คนแบบนี้จะละทิ้งความชั่วและทำความดีได้ จางจิ่นไม่เชื่อหรอก
ดังนั้น จางจิ่น จึงคิดว่าเป็นไปได้มากที่สุดที่ความไม่สงบนี้กำลังคุกคามผลประโยชน์ของ เว่ยเชียนชิวดังนั้นเขาจึงใส่ใจเรื่องนี้มาก
สุดท้ายแล้วมันคืออะไรกันแน่จางจิ่น ไม่รู้
แม้ว่า เว่ยเชียนชิวจะให้ความสำคัญกับจางจิ่นแต่ เว่ยเชียนชิวเป็นคนรอบคอบ จะไม่บอกเรื่องของตัวเองกับจางจิ่นอย่างเปิดเผย
แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เป้าหมายของ เว่ยเชียนชิวและฮ่องเต้ ก็สอดคล้องกัน นี่เป็นสิ่งที่จางจิ่นมีความสุขที่สุด
ตราบใดที่ตั้งใจจัดการเรื่องความวุ่นวายให้เรียบร้อย ก็สามารถเอาใจทั้ง เว่ยเชียนชิวและฮ่องเต้ได้พร้อมกัน และยังสามารถหลบเลี่ยงการกดขี่ทางเศรษฐกิจของเว่ยเชียนชิว ต่อจางจิ่นได้อีกด้วย
ช่างดีอะไรเช่นนี้!
อย่างไรก็ตาม เมื่อเข้ามาในโรงเตี๊ยมแล้ว ก็ต้องกินข้าว
ขณะนี้ โรงเตี๊ยมแห่งเมฆ มีคนเต็มหมดแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะนั่งกิน
จางจิ่นสั่งให้คนรออยู่ที่นี่ เมื่ออาหารของโรงเตี๊ยมพร้อมแล้ว ให้ห่อกลับบ้าน
จากนั้น จางจิ่นก็พาองครักษ์ออกไปจากโรงเตี๊ยมแห่งเมฆ
ในจำนวนนี้ จางจงคัดค้านมากที่สุด อย่างไรก็ตาม ภายใต้อำนาจของจางจิ่น เขาไม่สามารถคัดค้านได้มากเกินไป เขาทำได้เพียงทำหน้าบูดบึ้งและเดินตามหลังจางจิ่นอย่างเศร้าหมอง
เมื่อเห็นว่าจางจิ่นและคนอื่นๆ จริงๆ แล้วออกจากโรงเตี๊ยมแล้ว เว่ยเชียนชิวจึงหันกลับมาและเดินขึ้นบันไดต่อไป
น่าสนใจ จางจิ่นตอนนี้เมื่อเทียบกับเมื่อก่อน เรียกได้ว่าพลิกกลับ 180 องศาเลย
” นายท่าน ข้ารู้สึกว่าจางจิ่นเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคนไป๋ฉี่มองดู เซียวเฉวียนจ้องมองจางจิ่นอยู่นาน เขารู้สึกเหมือนกำลังดูละคร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...