ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1307

ชั่วขณะหนึ่ง วังเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า ฝุ่นผงปลิวว่อนและกระเบื้องแตกสลาย

“เคร้ง เคร้ง ติ้ง ติ้ง!”

“ปึง ปึง ปัง ปัง!”

เสียงดาบและแผ่นกระเบื้องที่ตกลงมาดังไม่หยุดหย่อน

ในวัง เสียงกรีดร้องดังไปทั่ว ทาสหน้าซีด คนรับใช้หวาดกลัว และแม้แต่ผู้มีอำนาจก็ยังตกใจและหลบหนี

ด้วยความคิดที่ต้องการจบการประลองให้โดยเร็วของไป๋ฉี่จึงดุร้ายราวกับเสือ แม้ว่าจะมีผู้คนมากมายล้อมรอบเขาเพียงลำพัง แต่พวกเขาก็ไม่สามารถรับผลประโยชน์ใดๆ ได้ หลังจากผ่านไปสองสามรอบ พวกเขาก็ค่อยๆ ตกอยู่ในความเสียเปรียบ ไม่สามารถทำอะไรปลายนิ้วของไป๋ฉี่ได้ด้วยซ้ำ!

“ฆ่า!” ไป๋ฉี่ซึ่งมีดวงตาสีแดง ตะโกนด้วยความโกรธ ระเบิดออกมาด้วยพลังที่น่าอัศจรรย์

ไม่มีใครเห็นว่าเขาลงมืออย่างไร มีเพียงร่างหนึ่งแวบวับ และหน่วยกล้าตายทั้งหมดก็ล้มลงในทันที

การเคลื่อนไหวของไป๋ฉี่รวดเร็วมากเสียจนก่อนที่หน่วยกล้าตายจะได้ส่งเสียงครวญคราง ก็หายใจไม่ออกแล้ว

จะเห็นได้ว่า ตายไปก็นับว่าตายอย่างมีความสุข

"ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก!"

เลือดของหน่วยกล้าตายหยดลงมาตามใบมีดสยองขวัญ

ไป๋ฉี่ถือมีดตกตะลึง ดวงตาของเขาเย็นชา เขามองจินเผิงด้วยท่าทางอาฆาตแค้น และเสียงของเขาก็เย็นชามาก: "ท่านแม่ทัพ คิดได้หรือยัง?"

หากนี่ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้จินเผิงคิดได้ ออกไปและส่งมอบยาอย่างเชื่อฟัง ถ้าอย่างนั้น ไป๋ฉี่ก็ไม่รังเกียจที่จะทำลายวังให้ราบคาบ!

ในเวลานี้ จินเผิงรู้สึกหวาดกลัวกับความแข็งแกร่งของไป๋ฉี่แล้ว เขามองไป๋ฉี่ราวกับว่าเขาเห็นผีด้วยสีหน้าของเขาด้วยความกลัวอย่างไม่อาจปกปิดได้

ไป๋ฉี่ที่ทรงพลังเช่นนี้ แม้ว่าจินเผิงจะเป็นแม่ทัพ แต่เขาไม่สามารถเอาชนะไป๋ฉี่ได้!

จินเผิงรู้ว่าเขามีเงินมากแค่ไหน ด้วยความแข็งแกร่งของเขา เขาสามารถฆ่าหน่วยกล้าตายได้มากที่สุดสามคน แต่ไป๋ฉี่สามารถฆ่าหน่วยกล้าตายเจ็ดคนได้ในเวลาอันสั้นด้วยความแข็งแกร่งของเขาเอง มันไม่น่าทึ่งเหรอ?

ไม่ว่าเขาจะต่อสู้หนักแค่ไหน เขาก็จะไม่มีวันต่อสู้เพื่ออะไรได้เลย!

เป็นไปได้ไหมว่าเขาจะส่งมอบยาในวันนี้และจบมันด้วยความขี้ขลาดเช่นนี้?

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าไม่?

นั่นเป็นทางตันจริงๆ

เมื่อจินเผิงไม่แน่ใจ ผู้มีอำนาจคนหนึ่งกล่าวว่า: "ท่านแม่ทัพ ท่านก็เห็นแล้วว่าเราไม่คู่ควรกับไป๋ฉี่จริงๆ ทำไมเราไม่ให้ยาก่อนล่ะ สิ่งสำคัญคือการช่วยชีวิตเรา"

ชีวิตหมดไปแล้วมีเงินเท่าไหร่ก็ไม่สามารถเพลิดเพลินได้ ในกรณีนี้มีประโยชน์อะไร?

ตราบใดที่ชีวิตยังคงอยู่ ก็ยังสามารถฟื้นคืนได้อีกครั้งได้ตลอดเวลา!

ขณะนี้สถานการณ์เป็นเรื่องเร่งด่วนและทางเลือกเดียวคือการประนีประนอม

จินเผิงกัดฟันแล้วพูดว่า "มานี่! ไปเอายาทั้งหมดออกมาแล้วส่งไปที่ประตู"

เมื่อเขาพูดเช่นนี้ หัวใจของจินเผิงและผู้มีอำนาจก็ตกเลือด

พวกเขาวางแผนที่จะขายยาชุดนี้ให้กับโรงหมอในราคาที่สูง ซึ่งสามารถทำเงินได้มากมาย

ตอนนี้คนของเซียวเฉวียนเข้ามาแทรกแซง แผนก็พังทลาย ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาล้มเหลวกับแผน พวกเขายังชิงพวกยากลับคืนมาไม่ได้อีก ถือเป็นการสูญเสียบัดซบจริงๆ!

ไอ้Xเซียวเฉวียน!

โชคดีที่เซียวเฉวียนไม่ได้มาจากรัฐมู่อวิ๋น เขาจะจากไปไม่ช้าก็เร็ว เมื่อถึงเวลา พวกเขาจะได้รับเงินคืนพร้อมผลกำไร!

หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว ใบหน้าของจินเผิงก็ดีขึ้นเล็กน้อย

แต่ไม่เลย ตั้งแต่เขามาถึงรัฐมู่อวิ๋น เมื่อไหร่ที่เขาเคยประสบกับความขี้ขลาดเช่นนี้!

เซียวเฉวียน รอดูล่ะกัน!

หลังจากพูดอย่างนั้น ผู้คนก็อดไม่ได้ที่จะคำนับเซียวเฉวียนและคนอื่นๆ

เซียวเฉวียนหันไปมองเจินฮ่าว ขยิบตา และส่งสัญญาณให้เจินฮ่าวเรียกพวกเขาลุกขึ้น

เจินฮ่าวเข้าใจแล้วกระแอมในคอแล้วพูดว่า: "พ่อแม่พี่น้อง รีบลุกขึ้นโดยเร็ว"

หนึ่งในคนถือโอกาสพูดอย่างจริงใจ: "ข้าน้อยขอร้องคุณชายเจินฮ่าวและท่านราชครูขอความยุติธรรมให้พวกข้าน้อยด้วยเถิด นำจินเผิงและคนอื่นๆ เข้าสู่กระบวนความยุติธรรม”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ผู้คนที่อยู่ในที่นั้นก็ก้องกังวานกัน: "ขอร้องคุณชายเจินฮ่าวและท่านราชครูขอความยุติธรรมให้พวกข้าน้อยด้วยเถิด!"

หลังจากพูดสิ่งนี้พวกเขาก็ก้มหน้าด้วยความจริงใจด้วยความกลัวจะถูกปฏิเสธจากเซียวเฉวียนและคนอื่นๆ

คนโบราณเหล่านี้ชอบที่จะคำนับทุกครั้ง และเซียวเฉวียนก็ทนไม่ไหวจริงๆ

และในบรรดาคนเหล่านี้ ร้อยละแปดสิบมีอายุมากกว่าเซียวเฉวียน ในแง่สมัยใหม่ หากถูกคนเหล่านี้คุกเข่าลงคำนับ ชีวิตจะสั้นลงเอาได้ พวกเขากำลังเร้งให้เซียวเฉวียนตาย

เซียวเฉวียนไม่สามารถหัวเราะหรือร้องไห้ได้และพูดว่า: "พวกเจ้าลุกขึ้นก่อน พวกข้าสัญญากับพวกเจ้า แต่ขอร้องถ้าภายภาคหน้าพวกเจ้ามีอะไรจะพูด โปรดยืนขึ้นและพูดกันดีๆ และอย่าคุกเข่าลงคำนับอีกเลย"

OK?

การคำนับเช่นนี้ เซียวเฉวียนรับไม่ไหว เขากลัวถูกฟ้าผ่า

หลังจากที่เซียวเฉวียนตอบรับ ผู้คนก็ยืนขึ้นทีละคน ประสานมือแล้วพูดว่า "ขอบคุณราชครู ขอบคุณคุณชายเจิน"

เซียวเฉวียนโบกมือ เพื่อแสดงว่าพวกเขาไม่จำต้องเกรงใจ

เดิมทีนี่เป็นหน้าที่ของเซียวเฉวียนในการมารัฐมู่อวิ๋น แม้ว่าพวกเขาจะไม่พูด เซียวเฉวียนจะดำเนินการเพื่อแสวงหาความยุติธรรมสำหรับพวกเขาอย่างแน่นอน

ยาถูกนำกลับมาแล้ว และแพทย์ทั้งสองก็เริ่มรักษาผู้บาดเจ็บ

เซียวเฉวียนไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับการวินิจฉัยและการรักษา นอกจากนี้ สิ่งต่างๆ ที่นี่ก็สงบลงในขณะนี้ สถานการณ์ปัจจุบันที่เหลือจะดำเนินการตามแผนเดิม โดยมีเจินฮ่าวเป็นผู้นำ