ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1339

เซียวเฉวียนพยักหน้าแล้วพูดว่า "อาสือ ช่วยอธิบายให้คุณชายเจินฮ่าวฟังหน่อย"

คุณชาย ?

อาสือดูงงไปนิดหนึ่ง เมื่อมองดูการแต่งหน้าแต่งกายของเจินฮ่าว สวมชุดสีแดง ใบหน้าหล่อเหลานั้นยังโปะแป้งทาปาก ดูยังไงก็เหมือนผู้หญิงคนหนึ่ง

แม้แต่เสียงของเขาก็ค่อนไปทางผู้หญิง

แม้กระทั่งบัณฑิตจิ้นซื่อเหล่านั้นก็คิดว่าเจินฮ่าวเป็นผู้หญิง ยังหลงจ้องมองเขาอยู่เลย

พวกเขามองจนน้ำลายแทบจะไหลออกมาด้วยซ้ำ

พูดตามตรง เจินฮ่าวสวยจริงๆ !

ดูสีหน้าของคนพวกนี้ เซียวเฉวียนก็รู้เลยว่าพวกเขากำลังคิดอะไรอยู่ เซียวเฉวียนไอแห้งๆ "อาสือ ?"

เซียวเฉวียนเสียงเพิ่งเงียบ อาสือก็รีบคืนสติกลับมา ยิ้มให้เจินฮ่าวและพูดว่า "ผู้น้อยขอโทษ คุณชายจงอย่าถือสาเลย"

เจินฮ่าวยิ้มๆ แล้วพูดว่า "ไม่เป็นไร"

อาสือจึงเริ่มบรรยายความรู้เกี่ยวกับมันเทศแก่เจินฮ่าว เจินฮ่าวก็รับฟังอย่างตั้งใจ ฟังจนดวงตาของเขาส่งประกายแวววาว

คิดไม่ถึงว่าบนโลกนี้จะมีพืชผลมหัศจรรย์เช่นนี้ ถือเป็นข่าวดีจริงๆ สำหรับชาวประชาในราชวงศ์ต้าเว่ย !

เจินฮ่าวรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

เขารู้สึกตื่นเต้น แต่บรรดาบัณฑิตที่ได้รับรู้ว่าเขาเป็นผู้ชายต่างก็เหมือนมะเขือยาวที่ถูกน้ำค้างเหี่ยวเฉาไปตามๆ กัน

คนหน้าตาดีขนาดนี้ ดันมาเป็นผู้ชายจริงๆงั้นหรือ ?

เฮ่ย !

เทพเจ้าที่สร้างโลกนี้กลั่นแกล้งคนจริงๆ

ท่าทางที่ดูผิดหวังของพวกเขานั้น เจินฮ่าวคุ้นเคยเป็นอย่างยิ่ง

เขาหันศีรษะมาและถามอย่างสงสัย "พี่เซียว พวกนี้เป็นใครกันหรือ ?"

พวกเขาเหมือนเป็นชาวไร่ชาวนา แต่ก็คงไม่ใช่

เซียวเฉวียนพูดอย่างใจเย็น "พวกเขาเป็นบัณฑิตจิ้นซื่อ"

ฮ่ะ ?

เจินฮ่าวรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก

จิ้นซื่อไฉนมาทำงานออกกำลังในเมืองไป๋ลู่ ?

ทั้งดูจากรูปลักษณ์ผิวดำคล้ำมนของพวกเขา มาอยู่ที่นี่คงไม่ใช่แค่วันสองวันแล้ว

มันเกิดอะไรขึ้นหรือ ?

ต่อคำถามที่เจินฮ่าวซักมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น เซียวเฉวียนจึงเล่าต้นสายปลายเหตุให้เจินฮ่าวฟัง

พอเจินฮ่าวได้ฟัง ก็อดไม่ได้ที่ชื่นชมเซียวเฉวียนอย่างเคารพนับถือ

เซียวเฉวียนทำเพื่อปกป้องบัณฑิตเหล่านี้ รักษาบุคลากรให้ต้าเว่ย ทุ่มเทจิตใจไปไม่น้อย

สายตาที่เจินฮ่าวมองเซียวเฉวียนก็เปรี่ยมไปด้วยด้วยความเลื่อมใสศรัทธา

ในสายตาของเจินฮ่าว ภาพลักษณ์ของเซียวเฉวียนดูยิ่งใหญ่ขึ้นทันที นอกจากนั้น ทั่วร่างของเขายังเปล่งประกายทองอร่าม

คบหากับคนแบบนี้ได้ ช่างโชคดีจริงๆ

หากไม่ใช่เพราะคำสั่งขององค์จักรพรรดิ เจินฮ่าวคงอยากติดตามเซียวเฉวียนกลับไปที่เมืองหลวง

ได้ยินเสียงในใจของเจินฮ่าว เซียวเฉวียนอดไม่ได้ที่จะถอนใจ ในตอนแรก เขาก็คิดจะลักพาเอาเจินฮ่าวกลับไปที่จวนเซียว

แต่เพื่อเห็นแก่ไป่ฉีเด็กคนนี้ เซียวเฉวียนต้องทำใจเสียสละ ให้เจินฮ่าวคงอยู่ที่เมืองมู่อวิ๋น เพื่อช่วยเหลือไป่ฉี

เพราะไป่ฉีเพิ่งเข้ารับตำแหน่งและไม่มีประสบการณ์ เขาต้องมีใครสักคนอยู่เคียงข้างเขาเพื่อหารือในเรื่องต่าง ๆ

สำหรับบุคลากรที่ว่านี้ เจินฮ่าวคือผู้ที่เหมาะสมที่สุด

ตอนนี้ อาสือพูดขึ้นมาว่า "เจ้านาย ได้ยินว่าเว่ยเชียนชิวตายแล้ว เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า ?"

ตอนได้ยินข่าวการตายของเว่ยเชียนชิว อาสือแทบไม่อยากจะเชื่อเลย เขาไม่เชื่อว่าบุคคลที่ร้ายกาจอย่างเว่ยเชียนชิวจะตายได้อย่างปุ๊บปั๊บ

ที่สำคัญที่สุดคือ ได้ยินว่าเขาตายด้วยน้ำมือของฉินซูโหรว