ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1394

ภรรยาหลวงของเขา เช่นเดียวกับเขา มาจากครอบครัวยากจน เมื่อเขายังไม่เป็นนายอำเภอ ก็แต่งงานกับเขาแล้ว

เพื่อสนับสนุนนายอำเภอในการสอบเข้ารับราชการ บ้านเป็นเรื่องของภรรยาหลวงของเขา

ภรรยาหลวงคนนี้ก็เป็นคนเก่ง นางไม่เพียงแต่รอดชีวิตมาได้ แต่ยังจัดการบ้านได้อย่างเป็นระเบียบ

และนายอำเภอรู้สึกขอบคุณสำหรับความพยายามของภรรยาของเขา เมื่อเขาเพิ่งเป็นนายอำเภอ เขาก็ปฏิบัติต่อภรรยาของเขาค่อนข้างดี

อาจเป็นเพราะการดำรงตำแหน่งนานเกินไปและใช้ชีวิตที่ดี จึงเริ่มหาอนุภรรยา

ค่อยๆ เขาก็เริ่มละเลยภรรยาของเขาและเริ่มหาดอกไม้และนกยูงข้างนอก

ยังไม่พอ ยังเลียนแบบคนอื่นรับอนุภรรยาอีกด้วย

รับอนุภรรยาก็พอแล้ว อนุภรรยายังรับมาทีละคน

ยิ่งกว่านั้น อนุภรรยาเหล่านั้นก็อวดดีจริงๆ เมื่อเห็นภรรยาหลวงไม่ได้รับความรัก ทุกคนก็กล้าที่จะรังแกนาง ทำให้นางอับอาย

เมื่อเวลาผ่านไป นิสัยของภรรยาหลวงก็เริ่มรุนแรงขึ้น นายอำเภอรับอนุภรรยากลับมา พวกที่รังแกนาง นางก็ฆ่าพวกเขาทีละคน

วิธีการฆ่าพวกเขาแตกต่างกันไปตามระดับของการกลั่นแกล้ง

ยกตัวอย่างเช่น อนุภรรยาคนโปรดที่รังแกภรรยาหลวงมากที่สุด ภรรยาหลวงทุบตีนางจนไม่สามารถดูแลตัวเองได้ จากนั้นจึงโยนนางให้สุนัขกินที่สุสาน

อนุภรรยาเหล่านี้ล้วนเป็นผู้หญิงที่นายอำเภอชอบ ภรรยาหลวงที่ปฏิบัติต่ออนุภรรยาเหล่านี้เช่นนี้เป็นการตบหน้านายอำเภอ

ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างนายอำเภอและภรรยาหลวงจึงเข้าสู่ขั้นตอนที่รุนแรงขึ้น พูดอย่างไม่โอ้อวด น้ำและไฟไม่เข้ากัน

เดิมที นายอำเภอสามารถหาเหตุผลมาไล่ภรรยาหลวงได้ แต่ลูกของนายอำเภอเกิดจากภรรยาหลวง

หากมารดาของลูกมีมลทิน ในอนาคตลูกจะไม่สามารถก้มหน้าทำตัวเป็นมนุษย์ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ไม่สามารถสอบเข้ารับราชการในวงการการเมืองได้

เพื่ออนาคตของลูก นายอำเภอทำได้เพียงอดทน

แต่ในเวลาเดียวกัน นายอำเภอก็เตือนภรรยาหลวงว่า หากนางยังทำแบบนี้ต่อไป เขาจะไม่คำนึงถึงอนาคตของลูก และเขาจะจัดการกับนางเช่นกัน

ไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูก

ภรรยาหลวงก็เช่นกัน

กระต่ายที่ถูกบังคับให้จนมุมก็ยังจะกัดคน และนางกลัวว่านายอำเภอจะทำสิ่งที่ถึงตาย

ดังนั้น ภรรยาหลวงจึงไม่สามารถทำอะไรแบบนี้ได้อีกต่อไป

อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงสิ่งที่ชัดเจนเท่านั้น

นางจะทนให้คนอื่นขี่หัวนางและข่มเหงได้อย่างไร

ดังนั้น นางจึงนำวิธีการที่ใช้ในทางที่เปิดเผยมาไว้ที่มืด

เริ่มใช้วิธีการที่โหดเหี้ยมบางอย่างเพื่อจัดการกับอนุภรรยาที่อวดดีเหล่านั้น

แต่บ่อยครั้งที่เดินริมแม่น้ำ จะไม่มีรองเท้าเปียก?

ในที่สุด อยู่มาวันหนึ่ง นายอำเภอก็ค้นพบแล้ว

นายอำเภอไม่แสดงท่าทีใดๆ แต่เขาโกรธจนอยากจะฆ่าผู้หญิงร้ายแบบนี้

เขาเคยทำอย่างนั้นมาแล้ว แต่ภรรยาหลวงก็รู้ตัว และเขาก็ไม่ประสบความสำเร็จ

ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีหลักฐานอยู่ในมือของภรรยาอีกด้วย

จริงๆ แล้วเป็นการเสียไก่แต่ไม่ได้ข้าว

ตั้งแต่นั้นมา คู่รักทั้งสองก็รักและฆ่ากัน ใครก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงใครได้

ดังนั้น การจะให้นายอำเภอหย่าจึงเป็นเรื่องเพ้อฝัน!

ไม่ใช่นายอำเภอไม่อยากหย่า แต่หย่าไม่ได้ หย่าไม่ได้

คำพูดของ เจิ้งฮ่าวทำให้นายอำเภอลำบากมาก

สีหน้าของนายอำเภอพลันหม่นหมองลง

แต่เขาก็ไม่อยากปล่อยสาวงามคนนี้ไป

ดังนั้น เขาจึงใช้กลยุทธ์อ้อม เขาทำท่าเต็มไปด้วยความจริงใจและพูดว่า “แม่นางเจิ้ง เชื่อเถอะว่าข้าจะตอบสนองความต้องการของเจ้า แต่ตอนนี้ ข้าต้องหาเหตุผลที่ถูกต้องในการหย่า ก่อนที่จะหาเหตุผลที่ถูกต้อง โปรดทนสักหน่อย อาศัยอยู่ในจวน นี่เป็นการดีที่สุด”

กล่าวโดยนัยก็คือ หากนางไม่ยินยอม เรื่องนี้แพร่ออกไป ชื่อเสียงของนางจะไม่ดีนัก และคนภายนอกก็ย่อมพูดว่านางเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้ความละอาย

นายอำเภอคิดว่าด้วยคำพูดเพียงสามคำ ก็สามารถหลอกล่อ เจิ้งฮ่าวให้เข้าจวนได้ แต่เขาคิดผิด

เจิ้งฮ่าวพูดด้วยเสียงอ่อนโยน “ท่านใต้เท้าไม่สนใจเรื่องซุบซิบ”