ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1411

เหมิงเอ้าพูดออกมาด้วยความเป็นห่วง “นายท่าน นายท่านไม่เป็นไรใช่ไหม?”

เซียวเฉวียนกลอกตาขาวใส่เหมิงเอ้า จากนั้นก็พูดออกมาอย่างเฉยเมย “ไม่เป็นไร”

ไม่เป็นไร?

นี่คือท่าทางของคนไม่เป็นอะไรงั้นหรือ?

แม้แต่ค้างคาวตัวเดียวยังจัดการไม่ได้

เหมิงเอ้าที่ไม่รู้อะไรก็คิดแค่ว่า ค้างคาวตัวนี้นั้นแข็งแกร่งและกล้าหาญกว่าค้างคาวทั่วไป

แต่เซียวเฉวียนคือบุคคลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในใจของเหมิงเอ้า ด้วยตัวตนเช่นนี้ในใจของเขา แค่สังหารค้างคาวเพียงตัวเดียวยังทำไม่ได้ เช่นนี้จะดูเหมือนว่าไม่เป็นอะไรได้อย่างไร

ภายใต้ความสงสัยของเหมิงเอ้า เขายกดาบจิงหุนขึ้นมา ร่างกายของเขาหายไปจากที่เดิมราวกับสายฟ้า ฟันไปที่ค้างคาวตัวนั้นเพื่อพิสูจน์ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเซียวเฉวียนจริง ๆ หรือไม่

เขาไม่คาดคิดเลยว่าค้างคาวตัวนี้จะรวดเร็วและคล่องแคล่วถึงเพียงนี้ อย่าว่าแต่ฟันไปให้โดนมันเลย แค่เฉียดยังทำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

เอ๊ะ!

ก็แค่ค้างคาวเองไม่ใช่หรือ?

ทำไมถึงรับมือยากเสียยิ่งกว่ามนุษย์เสียอีก?

อย่างไรก็ตาม เหมิงเอ้ายังคงไม่เชื่อว่าเขาไม่สามารถจัดการกับมันได้!

เมื่อคิดอย่างนั้น เหมิงเอ้ายกดาบจิงหุนขึ้นมาอีกครั้งและโจมตีไปที่ค้างคาวตัวนั้นอย่างดุเดือด

ในขณะเดียวกัน เซียวเฉวียนเองก็โจมตีไปที่ค้างคาวตัวนั้นด้วย

ทั้งสองคนร่วมมือกันโจมตีออกไป ร่างกายของพวกเขาเคลื่อนไหวไปพร้อมกับค้างคาวราวกับสายลม

แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ยังไม่สามารถจัดการกับค้างคาวได้

และตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ เป้าหมายของค้างคาวก็คือเซียวเฉวียนไม่เคยเปลี่ยนแปลง มันกำลังคิดที่จะหาโอกาสในการโจมตีเซียวเฉวียนอยู่

แต่เมื่อมีเหมิงเอ้าเข้ามาให้ความช่วยเหลือ มันก็ไม่สามารถโจมตีเซียวเฉวียนได้

ด้วยเหตุนี้เอง ทั้งสองคนจึงไม่สามารถทำอะไรกับค้างคาวตัวนี้ได้

และในตอนนั้นเอง ในที่สุดเหมิงเอ้าก็เชื่อแล้วว่า ด้วยพลังของเขาเพียงคนเดียวมันไม่อาจเอาชนะค้างคาวตัวนี้ได้

และไม่แน่ว่าเขาอาจจะถูกค้างคาวตัวนี้ดูเลือดเอาก็ได้

เจ้านักปราชญ์บัดซบ เหตุใดในมือของเขาถึงได้มีของเล่นที่ยุ่งยากเช่นนี้อยู่ด้วย?

พวกเขาถูกขังอยู่ที่นี่ หากสถานการณ์ยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป แม้ว่าจะไม่ถูกค้างคาวดูดเลือดจนตาย แต่ไม่ช้าก็เร็วก็คงเหนื่อยตายอยู่ดี

เหมิงเอ้าไม่ได้กลัวความตาย แต่เขาไม่อาจปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับเซียวเฉวียนได้

เขาสู้กับค้างคาวไปพร้อมกับพูดออกมาว่า “นายท่าน เร็วเข้า รีบคิดออกมาเร็ว พวกเราจะสามารถจัดการกับสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้อย่างไร”

ค้างคาวที่แปลกประหลาดเช่นนี้ หากไม่เรียกว่าสัตว์ประหลาดแล้วจะให้เรียกว่าอะไร?

เซียวเฉวียนป้องกันการโจมตีของค้างคาวไปพร้อมกับพูดออกมาว่า “เหมิงเอ้า หาทางจุดไฟเผามันกันเถอะ”

แสงแห่งพู่กันเฉียนคุนก็ไม่กลัว สายฟ้าก็ไม่กลัว เช่นนั้นก็คงต้องจัดการมันด้วยไฟ

เซียวเฉวียนเองก็ไม่รู้ว่าค้างคาวตัวนี้กลัวอะไร เขาคงทำได้เพียงทดลองออกมาทีละอย่างเท่านั้น

แต่หวังว่าพระเจ้าจะแสดงความเมตตาต่อเสี่ยวฉวน ให้เขาประสบความสำเร็จในความพยายามครั้งแรก

เซียวเฉวียนเอาชนะอุปสรรคต่าง ๆ มาได้ตลอดทอง เขาไม่คิดที่จะมาพ่ายแพ้ให้กับค้างคาวเพียงตัวเดียวแบบนี้

แบบนี้ไม่ใช่แค่เซียวเฉวียนคนเดียวเท่านั้นที่ต้องขายหน้า แต่มันยังเป็นการทำให้ผนึกจูเสินต้องขายหน้าไปด้วย

คิดหาวิธีไปเรื่อย ๆ ผนึกจูเสินก็ไม่ได้พูดหรือบอกอะไรกับเซียวเฉวียนเพิ่มเติม เซียวเฉวียนตกอยู่ในมือของค้างคาวตัวเล็ก ๆ เพียงตัวเดียว นี่มันเป็นการบ่งบอกอย่างชัดเจนว่าผนึกจูเสินเทียบไม่ได้กับค้างคาวตัวเล็ก ๆ เพียงตัวเดียว

ผนึกศักดิ์สิทธิ์พันปีอันสง่างาม แต่เทียบไม่ได้กับค้างคาวตัวเล็ก ๆ เพียงตัวเดียว

แบบนี้จะให้ผนึกจูเสินเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

แม้จะไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง แต่อย่างน้อยก็ต้องทำเพื่อผนึกจูเสินที่มีอายุมากกว่าพันปี ไม่ว่าอย่างไรเซียวเฉวียนก็ต้องชนะ!

ยิ่งไปกว่านั้น เซียวเฉวียนยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่ยังทำไม่เสร็จ สถานศึกษาชิงหยวนยังไม่ได้ทำการเปิดเรียนอย่างเป็นทางการ กองกำลังชาวยุทธ์แท้เองก็ยังหาไม่เจอ เรื่องของกองทัพตระกูลเซียวทั้งห้าก็ยังไม่ได้รับการแก้ไข นักปราชญ์และหมิงเจ๋อก็ยังไม่ตาย และต้าเว่ยเองก็ยังไม่ได้พบกับวันวานอันสดใส......

ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่รอให้เซียวเฉวียนไปจัดการ

ชิงหลงได้รับคุณสมบัติและการถ่ายทอดวิชามาจากเหล่าผู้อาวุโสแห่งเทือกเขาคุนหลุน

ไม่ว่าเขาจะเรียนรู้ในสิ่งใด เขาจะมีอาจารย์คอยให้คำสั่งสอนอยู่เสมอ เรื่องค่ายกลเองก็เช่นเดียวกัน

ค่ายกลที่มีเชื่อเสียงไปทั่วทั้งใต้หล้าของผู้อาวุโสชีชิง ชิงหลงก็ได้รับการถ่ายทอดมาจากเขา

หลังจากเสร็จสิ้นการฝึกแล้ว ไม่ว่าชีชิงจะสร้างค่ายกลชนิดใดออกมา ชิงหลงก็สามารถทำลายค่ายกลของเขาได้ แต่ค่ายกลของชิงหลงกลับสร้างปัญหาให้กับชีชิง แม้แต่ชีชิงเองก็ยังรู้สึกลำบากใจ

แต่ค่ายกลที่อยู่ตรงหน้าในตอนนี้ ชิงหลงกลับไม่มีความมั่นใจที่จะทำลายมัน

แต่ในเมื่อชิงหลงมาถึงที่นี่แล้ว มันไม่มีเหตุผลที่เขาจะนั่งดูอยู่เฉย ๆ

ทำลายได้หรือไม่ ต้องเข้าไปตรวจสอบด้านในค่ายกลก่อนถึงจะรู้

ดังนั้นหลังจากที่ชิงหลงสั่งให้เจินฮ่าวคุ้มกันไว้ด้านนอกเรียบร้อยแล้ว ร่างของเขากายหายไป เข้าสู่ใจกลางของค่ายกล

ในตอนนี้ เซียวเฉวียนที่กำลังคิดหาวิธีในการโจมตีค้างคาวก็เห็นชิงหลงปรากฏตัวออกมาอย่างกะทันหัน จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ

แต่ไม่นานเซียวเฉวียนก็เข้าใจ ชิงหลงจะต้องมาที่นี่เพื่อเป็นกำลังเสริมจากการขอร้องของเจินฮ่าวเป็นแน่

เมื่อเห็นชิงหลง ดวงตาของเหมิงเอ้าก็เต็มไปด้วยความสดใส “ใต้เท้าชิงหลง ท่านมาได้จังหวะพอดีเลย! ท่านคือคนของเทือกเขาคุนหลุน ความรู้กว้างไกล ครอบครองพลังอันยิ่งใหญ่ รีบดูเร็วว่าสามารถทำลายค่ายกลนี้ได้อย่างไร”

ในสายตาของเหมิงเอ้า ในฐานะที่ชิงหลงเป็นองค์ชายแห่งคุนหลุน มันก็ไม่ต่างอะไรกับเทพเจ้า

นอกจากเซียวเฉวียน คนที่เหมิงเอ้าชื่นชมมากที่สุดก็คือชิงหลง

ใช่ แม้แต่ตอนนี้เซียวเฉวียนก็ยังคงเป็นที่หนึ่งในใจของเหมิงเอ้า ในใจของเขา เซียวเฉวียนจะเป็นที่หนึ่งตลอดไป ไม่มีใครสามารถมาแทนที่ได้

ชิงหลงพยักหน้า บ่งบอกว่าเขามาเพื่อช่วยพวกเขาออกไปจากที่นี่ เขามองไปรอบ ๆ เพื่อทำความเข้าใจกับสถานการณ์โดยรวม

เมื่อเห็นศพของค้างคาวที่นอนเกลื่อนอยู่เต็มพื้น มันช่างทำให้เขารู้สึกตกใจยิ่งนัก

และแค่มองชิงหลงก็รู้ได้เลยว่า ค้างคาวเหล่านี้นั้นมีพิษ

เขาพูดออกมาด้วยความกังวล “ใต้เท้าเซียว พวกท่านไม่ได้ถูกค้างคาวเหล่านี้กัดใช้หรือไม่?”

ตราบใดที่มีใครถูกพวกมันกัด พิษจะไหลเวียนเข้าไปในร่างกายของเซียวเฉวียนและเหมิงเอ้าอย่างช่วยไม่ได้